Isthealice (tablica | edycje) Nie podano opisu zmian Znaczniki: VisualEditor apiedit |
Nie podano opisu zmian Znacznik: VisualEditor |
||
(Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 8 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
+ | |||
− | [[Plik:Celegorm.jpg|thumb|Celegorm - autorstwa Maureval]] |
||
+ | {{Infobox/postać |
||
⚫ | '''Celegorm''' – trzeci syn [[Fëanor]]a i [[Nerdanela|Nerdaneli]], urodzony w [[Aman]]ie. Najbardziej związany z jednym ze swoich braci, [[Curufin]]em. Był doskonałym łowcą, przyjaźnił się z [[Orome]]m, od którego wiele się nauczył. Otrzymał od Oromego ogara [[Huan]]a. Był najbardziej ambitny ze swoich braci, podążył też ścieżką Przysięgi Fëanora z największym zapałem, co doprowadziło go do zguby. Przyjaźnił się też ze swoją kuzynką |
||
+ | |Imię = Celegorm|Lata życia = ? - [[PE 509|509 PE]]|Rasa = [[Elf]]|Kraina = [[Aman]]|Płeć = Mężczyzna|Rodzice = [[Fëanor]] |
||
⚫ | Po zniszczeniu [[Drzewa Valinoru|Drzew Valinoru]] i złożeniu Przysięgi Fëanora powrócił wraz z braćmi i ojcem do [[Śródziemie|Śródziemia]]. Zabrał także |
||
+ | [[Nerdanela]] |
||
⚫ | |||
+ | |Rodzeństwo = [[Amras]] |
||
⚫ | Celegorm został ranny w [[Nirnaeth Arnoediad]] i bracia uciekli z pola bitwy. Wyruszyli na daleki wschód, za szczyt [[Góra Dolmed|Dolmed]]. Usłyszawszy, że Beren i Lúthien zdobyli [[Silmarile|Silmaril]], zamierzali wyruszyć po niego, jednak nie odważyli się na to. Po przekazaniu klejnotu [[Dior]]owi wysłali do niego żądanie o jego zwrot, lecz nie uzyskali zgody. Zaatakowali więc go (wraz z pozostałymi braćmi). W czasie tego ataku (509 rok Pierwszej Ery) Celegorm zginął. |
||
+ | [[Amrod]] |
||
⚫ | |||
+ | [[Caranthir]] |
||
⚫ | |||
+ | [[Curufin]] |
||
⚫ | |||
+ | [[Maedhros]] |
||
− | [[Kategoria:Postacie Ery Drzew]] |
||
+ | [[Maglor]] |
||
⚫ | |Obraz = Celegorm.jpg|Podpis pod obrazkiem = Celegorm autorstwa Maureval}}'''Celegorm''' – [[elf]]; trzeci syn [[Fëanor]]a i [[Nerdanela|Nerdaneli]], urodzony w [[Aman]]ie. Najbardziej związany z jednym ze swoich braci, [[Curufin]]em. Był doskonałym łowcą, przyjaźnił się z [[Orome]]m, od którego wiele się nauczył. Otrzymał od Oromego ogara [[Huan]]a. Był najbardziej ambitny ze swoich braci, podążył też ścieżką [[Przysięga Fëanora|Przysięgi Fëanora]] z największym zapałem, co doprowadziło go do zguby. Przyjaźnił się też ze swoją kuzynką – [[Aredhela|Aredhelą]]. |
||
+ | |||
⚫ | Po zniszczeniu [[Drzewa Valinoru|Drzew Valinoru]] i złożeniu Przysięgi Fëanora powrócił wraz z braćmi i ojcem do [[Śródziemie|Śródziemia]]. Zabrał także Huana. Zamieszkał w pobliżu źródeł [[Eithel Sirion]], na północ od [[Ered Wethrin]]. W czasie [[Dagor-nuin-Giliath]] urządził zasadzkę na [[Orkowie|orków]], przeganiając ich na [[moczary Serech]]. Po tej bitwie, w której zginął jego ojciec, wyruszył do [[Himlad]]u, na wschodzie [[Beleriand]]u, gdzie zamieszkał wraz z Curufinem. Ufortyfikowali przełęcz [[Aglon]] przeciwko siłom [[Morgoth]]a. W tym czasie (450 lat) utrzymywali bliskie kontakty z [[Caranthir]]em, który zamieszkał niedaleko od nich. Jednak w [[Dagor Bragollach]] Morgoth zdobył te ziemie, zmuszając ich do ucieczki do [[Nargothrond]]u. Bracia przebywali tam 10 lat. Po pewnym czasie dowiedzieli się, że [[Beren]] i [[Finrod]] zostali porwani przez [[Sauron]]a, lecz zachowali to w tajemnicy, mając nadzieję, że po śmierci Finroda zyskają większą władzę. Mieszkańcy Nargothrondu dowiedzieli się o tym i wygnali ich z fortecy. |
||
+ | |||
⚫ | |||
+ | |||
⚫ | Celegorm został ranny w [[Nirnaeth Arnoediad]] i bracia uciekli z pola bitwy. Wyruszyli na daleki wschód, za szczyt [[Góra Dolmed|Dolmed]]. Usłyszawszy, że Beren i Lúthien zdobyli [[Silmarile|Silmaril]], zamierzali wyruszyć po niego, jednak nie odważyli się na to. Po przekazaniu klejnotu [[Dior]]owi wysłali do niego żądanie o jego zwrot, lecz nie uzyskali zgody. Zaatakowali więc go (wraz z pozostałymi braćmi). W czasie tego ataku ([[PE 509|509]] rok [[Pierwsza Era|Pierwszej Ery]]) Celegorm zginął. |
||
+ | |||
+ | Jego orężem byl miecz i [[Łuk Celegorma|łuk]] z drewna cisowego. |
||
+ | |||
+ | ==Etymologia== |
||
+ | |||
+ | [[Ataressë|Imię ojcowskie]] Celegorma brzmiało Turcafinwë (''Silny i potężny z rodu [[Finwë]]''). [[Amilessë|Imię matczyne]] to Tyelkormo (''Nagle wylatujący'') nawiązujące do jego gwałtownego charakteru. Celegorm jest [[Sindarin|sindarińską]] wersją tego imienia. |
||
[[ca:Cèlegorm]] |
[[ca:Cèlegorm]] |
||
Linia 16: | Linia 30: | ||
[[it:Celegorm]] |
[[it:Celegorm]] |
||
[[ru:Келегорм]] |
[[ru:Келегорм]] |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ |
Wersja z 17:57, 16 cze 2019
Celegorm – elf; trzeci syn Fëanora i Nerdaneli, urodzony w Amanie. Najbardziej związany z jednym ze swoich braci, Curufinem. Był doskonałym łowcą, przyjaźnił się z Oromem, od którego wiele się nauczył. Otrzymał od Oromego ogara Huana. Był najbardziej ambitny ze swoich braci, podążył też ścieżką Przysięgi Fëanora z największym zapałem, co doprowadziło go do zguby. Przyjaźnił się też ze swoją kuzynką – Aredhelą.
Po zniszczeniu Drzew Valinoru i złożeniu Przysięgi Fëanora powrócił wraz z braćmi i ojcem do Śródziemia. Zabrał także Huana. Zamieszkał w pobliżu źródeł Eithel Sirion, na północ od Ered Wethrin. W czasie Dagor-nuin-Giliath urządził zasadzkę na orków, przeganiając ich na moczary Serech. Po tej bitwie, w której zginął jego ojciec, wyruszył do Himladu, na wschodzie Beleriandu, gdzie zamieszkał wraz z Curufinem. Ufortyfikowali przełęcz Aglon przeciwko siłom Morgotha. W tym czasie (450 lat) utrzymywali bliskie kontakty z Caranthirem, który zamieszkał niedaleko od nich. Jednak w Dagor Bragollach Morgoth zdobył te ziemie, zmuszając ich do ucieczki do Nargothrondu. Bracia przebywali tam 10 lat. Po pewnym czasie dowiedzieli się, że Beren i Finrod zostali porwani przez Saurona, lecz zachowali to w tajemnicy, mając nadzieję, że po śmierci Finroda zyskają większą władzę. Mieszkańcy Nargothrondu dowiedzieli się o tym i wygnali ich z fortecy.
Podróżując na północny wschód, napotkali Lúthien i Berena, których zaatakowali. Po przegranym pojedynku, pomimo darowania życia, Celegorm strzelił Berenowi w plecy. Wtedy Huan złapał strzałę w locie i wypowiedział swojemu panu posłuszeństwo.
Celegorm został ranny w Nirnaeth Arnoediad i bracia uciekli z pola bitwy. Wyruszyli na daleki wschód, za szczyt Dolmed. Usłyszawszy, że Beren i Lúthien zdobyli Silmaril, zamierzali wyruszyć po niego, jednak nie odważyli się na to. Po przekazaniu klejnotu Diorowi wysłali do niego żądanie o jego zwrot, lecz nie uzyskali zgody. Zaatakowali więc go (wraz z pozostałymi braćmi). W czasie tego ataku (509 rok Pierwszej Ery) Celegorm zginął.
Jego orężem byl miecz i łuk z drewna cisowego.
Etymologia
Imię ojcowskie Celegorma brzmiało Turcafinwë (Silny i potężny z rodu Finwë). Imię matczyne to Tyelkormo (Nagle wylatujący) nawiązujące do jego gwałtownego charakteru. Celegorm jest sindarińską wersją tego imienia.