Borondir (ur. ? - zm. 15 kwietnia 2510 TE) – Gondorczyk, jedyny z sześciu gońców namiestnika Ciriona, który zdołał dotrzeć do wodza Éothéodów, Eorla i przekazał mu informację o prośbie wsparcia Gondoru wobec ataku Balków na Calenardhon.
Jego przodkowie wywodzili się spośród Nortów (Ludzi z Północy).
Biografia[]
Borondir był jednym z sześciu jeźdźców wysłanych do Eorla z prośbą o pomoc, w obliczu zbliżającego się ataku Balków. W drogę, wraz z jeszcze jednym posłańcem, wyruszył 10 marca 2510 roku Trzeciej Ery. W okolicach Dol Guldur obaj wpadli w zasadzkę nieprzyjaciół. Towarzysz Borondira zginął, lecz on sam zdołał umknąć wrogom. Po długiej wędrówce, trwającej piętnaście dni, skrajnie wyczerpany, dotarł do Eorla, jako jedyny z całej szóstki. Uczestniczył następnie w wyprawie Éothéodów i służył Eorlowi jako przewodnik. Walczył w bitwie na polach Celebrantu i zginął, broniąc Ciriona. Pochowano go w Grobowcach Minas Tirith[1].
Postać Borondira upamiętniono w pieśni Rochon Methestel (sind. Jeździec Ostatniej Nadziei). Nosi tam przydomek Udalraph (sin. bez strzemion)[2].
Etymologia[]
Imię Borondir pochodzi z sindarinu i jego znaczenie jest niepewne, choć najpewniej znaczy "Niezłomny Człowiek" (od słów Boro – "niezłomny" i Dir – "człowiek")[3].
Jego przydomek Udalraph znaczy "Bez strzemion".
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone Opowieści, "Cirion i Eorl oraz Przyjaźń Gondoru i Rohanu"
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone Opowieści, "Cirion i Eorl oraz Przyjaźń Gondoru i Rohanu" przypis 27
- ↑ Strona Parf Edhellen, Borondir