Bombur – krasnolud, brat Bofura i kuzyn Bifura, członek Kompanii Thorina. Wywodził się od krasnoludów z Morii, ale nie z linii Durina.[1]
Biografia
Wczesne życie
Nieznana jest jego dokładna data urodzenia i wczesne życie. Prawdopodobnie młodość spędził na wygnaniu w Ered Luin, podobnie jak większość krasnoludów z Plemienia Durina.
Wyprawa do Ereboru
W 2941 razem z bratem i kuzynem wziął udział w wyprawie do Ereboru, zorganizowanej przez Thorina II Dębową Tarczę. Generalne spotkanie członków kompanii odbyło się w 2941 roku w Bag End, na wieczerzy u hobbita Bilbo Bagginsa. Podczas uczty Bombur poprosił gospodarza o podanie pieroga z sałatką.[2]
Gdy na drużynę napadła banda trolli, Bombur i Bifur walczyli dzielnie, zanim zostali pojmani. Ostatecznie jednak Gandalf pokonał trolle i uratował krasnoludów.[3]
W trakcie ucieczki przed goblinami z Gór Mglistych, krasnoludowie nieśli na swoich plecach Bilba na zmianę. Kiedy nadeszła kolej na Bombura, ten był już nieszczęśliwy i mokry ze strachu i zmęczenia. [4]
Podczas ataku wargów, Bombur wspiął się na wysoką sosnę, razem z Bofurem, Bifurem i Thorinem.[5]
Kilka dni później kompania dotarła do domu Beorna. Gandalf chcąc zdobyć przychylność gospodarza kazał krasnoludom wchodzić do domostwa w parach co pięć minut. Jedynie Bombur, z powodu swoich rozmiarów i tuszy miał zjawić się jako ostatni. Zły, że zostawiono go samego na koniec, ruszył natychmiast za ostatnią dwójką krasnoludów.[6]
W trakcie przeprawy przez Mroczną Puszczę, kompania natrafiła na Zaczarowaną Rzekę. Krasnoludowie mieli po kolei przeprawić się przez strumyk po kolei. Bombur i Dwalin mieli płynąć jako ostatni, z oczywistych powodów. Bombur miał dość bycia ostatnim, jednak nie mógł długo spierać się z przywódcą wyprawy. Gdy przyszła jego kolej, prosto na krasnoludów skoczył jeleń, roztrącił je i dał susa i wywołując wielkie zamieszanie, w trakcie którego Bombur wpadł do wody. Zaczarowana woda z rzeki uśpiła krasnoluda, który stał tylko jedną nogą na ziemi, zachwiał się i runął na plecy w mroczny nurt. Kompania Thorina uratowała go, ale Bombur przez kilka dni pozostawał uśpiony. Krasnoludowie nieśli go w czwórkach na zmianę.[7]
Gdy się obudził, zapomniał o wydarzeniach sprzed uczty u Bilba w Bag End. Nie miał pojęcia gdzie jest, ani dlaczego czuje taki wielki głód. Osunął się zapłakał, na myśl, że wszystkie nieprzyjemne przygody, jakie go dotychczas spotkały nie były snem. Wtedy też Bombur oświadczył, że nie pójdzie dalej i rzucił się na ziemię. Nagle krasnoludowie ujrzeli światło, pochodzące z pobliskiej uczty elfów. Pieśni rozbrzmiewały wśród elfów, dopóki Thorin nie wyszedł im na spotkanie. Wówczas wszystkie światła pogasły i zapanowała ciemność. Wszyscy krasnoludowie, prócz Thorina, zostali pojmani przez pająki.[7]
Bombur w filmie Hobbit: Bitwa Pięciu Armii.
Bombur został zawinięty do największego kokonu, został uszczypnięty przez pająka w nos i wymierzył potworowi mocnego kopniaka. Później krasnoluda i jego towarzyszy uratował Bilbo. Wkrótce jednak całą kompanię złapała grupa leśnych elfów i zaprowadziła przed oblicze swojego króla.[7]
Bilbo Baggins zdołał uwolnić krasnoludów z lochów króla Thranduila. Każdy członek kompanii ukrył się w jednej z beczek, przeznaczonych do spływu do Miasta na Jeziorze. Po przepłynięciu rzeki w beczce, krasnoludowie dotarli do Esgaroth. Bombur, wyciągany z beczki przez Kílego i Fílego spał, lub stracił świadomość.[8]
Dotarłszy do Samotnej Góry, krasnoludowie wspięli się na wysoką skalną półkę, na której mieściły się tajne drzwi do Ereboru. Bombur i Bofur zostali na dole, aby pilnować kuców. Smaug, obudzony przez Bilba, wypełzł z wnętrza góry i poleciał w stronę doliny, w której pozostali kuzyni Bifura. Krasnoludowie w wielkim pośpiechu wciągnęli na linach swoich towarzyszy do wewnętrznych korytarzy Ereboru. Bombur dyszał i sapał, gdy sznury skrzypiały pod jego ciężarem.[9]
Po śmierci Smauga, krasnoludowie zabarykadowali się w górze, ponieważ nie chcieli przekazywać części zdobytych skarbów leśnym elfom i ludziom z Miasta na Jeziorze. Jedynymi zapasami żywności, jakie zostały kompanii, były kramy. [10]
W czasie pełnienia jednej z wart, Bombur zatęsknił za ciepłym ogniskiem, ciepłą kolacją i miękkim łóżkiem, toteż Bilbo, chcący wykraść się nocą z Ereboru, aby dostarczyć elfom i ludziom Arcyklejnot, zaproponował Bomburowi zmianę warty. Krasnolud przyjął jego propozycję.[11]
Dalsze losy
Bombur brał udział w Bitwie Pięciu Armii.[12] Po zakończeniu wyprawy otrzymał od króla Dáina złoto, za które wybudował swój dom w Ereborze. Na starość utył tak bardzo, że potrzeba było sześciu młodych krasnoludów, aby go unieść.[13]
Charakterystyka
Bombur odznaczał się największą tuszą, spośród wszystkich członków Kompanii. Nosił bladozielony kaptur i potrafił grać na bębnach.[2] Dość często narzekał, zwłaszcza kiedy był głodny, lecz okazywał się zaskakująco skutecznym wojownikiem.
Etymologia
Bombur w adaptacji z 1977 roku
Imię Bombura należy do jednego z karłów, ze staronordyckiego poematu Wieszczba Wölwy i tłumaczy się je jako przysadzisty.[14]
Kreacje w Adaptacjach
The Hobbit (1966)
Bombur nie występuje w tej adaptacji, podobnie jak pozostali krasnoludowie z Kompanii Thorina.
The Hobbit (1977)
Głosu Bomburowi użyczył aktor Mark Hadlow. W przeciwieństwie do książki, postać ta ginie w Bitwie Pięciu Armii.
Hobbit (trylogia filmowa)
Bombur w grze komputerowej z 2003 roku
W rolę Bombura wcielił się aktor Stephen Hunter. Krasnolud odznacza się nieprzeciętną tuszą. Jest również kucharzem w Kompanii Thorina.
The Hobbit (1982)
Bombur nie występuje w tej adaptacji, podobnie jak pozostali krasnoludowie z Kompanii Thorina.
The Hobbit (2003)
Głosu Bomburowi użycza aktor Daran Norris.
LEGO The Hobbit (2014)
Minifigurka Bombura pojawia się w zestawie LEGO Nieoczekiwane zebranie oraz w grze o tym samym tytule.
Bibliografia
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dodatek C, Rodowód Krasnoludów z Ereboru, Muza SA, Warszawa 2012, ISBN 978-83-7758-297-8
- ↑ 2,0 2,1 J.R.R. Tolkien, Hobbit, Rozdział I: Zabawa zgoła nieoczekiwana, Amber, Warszawa 2011, ISBN 978-83-7758-297-8
- ↑ J.R.R. Tolkien, Hobbit, Rozdział II: Baranie pieczyste, Amber, Warszawa 2011, ISBN 978-83-7758-297-8
- ↑ J.R.R. Tolkien, Hobbit, Rozdział IV: Nad i pod górą, Amber, Warszawa 2011, ISBN 978-83-7758-297-8
- ↑ J.R.R. Tolkien, Hobbit, Rozdział VI: Z deszczu pod rynnę, Amber, Warszawa 2011, ISBN 978-83-241-3951-4
- ↑ J.R.R. Tolkien, Hobbit, Rozdział VII: Niezwykły nocleg, Amber, Warszawa 2011, ISBN 978-83-241-3951-4
- ↑ 7,0 7,1 7,2 J.R.R. Tolkien, Hobbit, Rozdział VIII, Muchy i pająki, Amber, Warszawa 2011, ISBN 978-83-241-3951-4
- ↑ J.R.R. Tolkien, Hobbit, Rozdział X: Gorące powitanie, Amber, Warszawa, 2011, ISBN 978-83-241-3951-4
- ↑ J.R.R. Tolkien, Hobbit, Rozdział XII: Na przeszpiegi, Amber, Warszawa 2011, ISBN 978-83-241-3951-4
- ↑ J.R.R. Tolkien, Hobbit, Rozdział XV: Chmury się gromadzą, Amber, Warszawa 2011, ISBN 978-83-241-3951-4
- ↑ J.R.R. Tolkien, Hobbit, Rozdział XVII: Nocny złodziej, Amber, Warszawa 2011, ISBN 978-83-241-3951-4
- ↑ J.R.R. Tolkien, Hobbit, Rozdział XVII: Nadejście Burzy, Amber, Warszawa 2011, ISBN 978-83-241-3951-4
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Drużyna Pierścienia, Księga Druga, Rozdział 1: Wiele spotkań, Amber, Warszawa 2011, ISBN 978-83-7758-297-8
- ↑ J.R.R. Tolkien, Douglas A. Anderson, Hobbit z objaśnieniami, ISBN 978-83-62478-62-0
| Kompania Thorina | |
|---|---|
| Thorin II Dębowa Tarcza • Balin • Dwalin • Fíli • Kíli • Dori • Nori • Ori • Óin • Glóin • Bifur • Bofur • Bombur • Gandalf • Bilbo Baggins | |