Śródziemie Wiki

Zapraszamy do edytowania! Pamiętaj, by zapoznać się z naszą polityką edycji.

CZYTAJ WIĘCEJ

Śródziemie Wiki
Ciekawi byli, czy wciąż leżą w pieczarze nienaruszone włócznie, zamówione kiedyś dla armii króla Bladorthina (od dawna już nieżyjącego); każda z nich miała potrójne kute ostrze i drzewce misternie złocone, lecz nigdy tej broni nie dostarczono królowi ani nie otrzymano za nią zapłaty;

—John Ronald Reuel Tolkien, Hobbit, czyli tam i z powrotem

Bladorthin – władca żyjący w Trzeciej Erze w Śródziemiu, nie jest do końca pewne, czy był on elfem, czy człowiekiem, wiadomo jednak, że miał armię oraz zamawiał broń u krasnoludów z Ereboru – znane tu były ze skarbca pod Samotną Górą włócznie o potrójnych ostrzach[1].

Etymologia[]

Samo słowo Bladorthin wydaje się pochodzić z języka elfów. Cząstka thin pochodzi z sindarinu i znaczy "szary". Z kolei Blador pojawia się w imieniu Bladorwen, opisanym w Księdze Zaginionych Opowieści. Bladorwen znaczy tam "szeroka ziemia"[2].

W najwcześniejszym leksykonie Tolkiena znajdują się również pokrewne słowa: bladwen – "równina"; blath – "podłoga"; oraz blant – "płaski", "otwarty". Christopher Gilson w jednym ze swoich listów do fanzinu Vinyar Tengwar wyraził przypuszczenie, że blador może być rzeczownikiem oznaczającym podmiot czynny o znaczeniu "wędrowiec", "strażnik", "pielgrzym"[2].

Inne wersje w legendarium[]

We wczesnych wersjach Hobbita imię Bladorthin nosił czarodziej, późniejszy Gandalf, zaś jako Gandalf znany był przywódca kompanii krasnoludów, później nazwany Thorin Dębowa Tarcza[2].

Przypisy