Stella2013 (tablica | edycje) (Dodano nową stronę „thumb|300px|Bitwa pod Fornost '''Bitwa pod Fornostem ''' była decydująca bitwa pomiędzy siłami Angmar w roku TA 1975. =...”) |
Puck Norris (tablica | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 27 wersji utworzonych przez 17 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| + | {{Infobox/bitwa |
||
| − | [[Plik:300px-Prophecy_Glorfindel.jpg|thumb|300px|Bitwa pod Fornost]] |
||
| + | |Obraz = Fornost2.jpg |
||
| + | |Podpis pod obrazkiem = Obrona Fornostu |
||
| + | |Miejsce = [[Fornost]], Pomiędzy [[Jezioro Nenuial|jeziorem Nenuial]] a [[Północne Wzgórza|Północnymi Wzgórzami]] |
||
| + | |Wynik = Zwycięstwo Armii Zachodu |
||
| + | |1. walcząca strona = Armia Zachodu |
||
| + | |2. walcząca strona = Wojska [[Angmar]]u |
||
| + | |Dowódcy 1. strony = [[Eärnur]], [[Círdan]], [[Glorfindel]] |
||
| + | |Dowódcy 2. strony = [[Czarnoksiężnik z Angmaru]] |
||
| + | |Siły 1. strony = Kilka tysięcy żołnierzy [[Gondor]]u, [[elf]]ów z [[Lindon]]u i [[Dúnedainowie|Dúnedainów]] |
||
| + | |Siły 2. strony = Nieznana liczba żołnierzy Angmaru |
||
| + | |Straty 1. strony = Nieznane |
||
| + | |Straty 2. strony = Pokonana cała armia |
||
| + | }} |
||
| − | '''Bitwa pod Fornostem |
+ | '''Bitwa pod Fornostem''' – bitwa stoczona w [[TE 1975|1975]] roku [[Trzecia Era|Trzeciej Ery]], pomiędzy [[Armia Zachodu (1975 TE)|Armią Zachodu]] i [[Círdan]]a, a wojskami [[Angmar]]u. |
| + | == Przed bitwą == |
||
| + | W 1975 roku do [[Szare Przystanie|Szarych Przystani]] zawinęła flota [[Gondor]]u pod dowództwem [[Eärnur]]a, syna króla [[Eärnil II|Eärnila II]]. Na pokładach jej statków znajdowały się liczne oddziały wysłane przez monarchę dla wsparcia zagrożonego [[Arthedain]]u. Było już jednak za późno, bowiem królestwo to został podbite przez wojska Angmaru zimą [[TE 1974|1974]] roku. Mimo to Gondorczycy nie wycofali się. Przyłączył się do nich Círdan wraz [[elf]]ami z [[Lindon]]u oraz resztki [[Dúnedainowie|Dúnedainów]] z dawnego [[Arnor]]u, zapewne pod dowództwem [[Aranarth]]a. W skład tych wojsk wchodził też podobno oddział [[hobbit]]ów z [[Shire|Shire’u]].<ref>{{DP|Hobbici}}</ref> Całość tych sił, zwanych Armią Zachodu (liczących zapewne kilkanaście tysięcy żołnierzy), przeprawiła się przez rzekę [[Lhûn]] i pomaszerowała na [[Fornost]], który był teraz siedzibą [[Czarnoksiężnik z Angmaru|Czarnoksiężnika]], władcy Angmaru. |
||
| + | == Przebieg == |
||
| + | [[Plik:Bitwa o Fornost.jpg|thumb|281x281px|Wojska Angmaru przygotowujące się do oblężenia]] |
||
| + | Czarnoksiężnik, pewny siebie, ruszył na spotkanie przeciwnika, przekonany, iż gwałtownym uderzeniem swoich wojsk (mających zapewne przewagę liczebną) zmiażdży Armię Zachodu. Do bitwy doszło na równinie pomiędzy jeziorem Nenuial a Północnymi Wzgórzami. Żołnierze Eärnura i Círdana nie dali się zaskoczyć i stawili twardy opór natarciu Angmaru. W toku długiej, zaciętej walki podwładni Czarnoksiężnika zaczęli się załamywać i cofać ku Fornostowi. Jednak podczas odwrotu zaatakowała ich konnica Gondoru, która przebyła Góry Evendim i okrążyła jezioro Nenuial. Atak ten przesądził o wyniku batalii. Resztki wojsk Angmaru zaczęły uciekać do [[Carn Dûm]], kiedy niespodziewanie dopadli ich jeźdźcy Eärnura oraz zastęp elfów z [[Rivendell]] pod wodzą [[Glorfindel]]a, który przybył na pomoc. Nastąpił całkowity pogrom niedobitków. W tym momencie nagle sam Czarnoksiężnik zjawił się na polu bitwy i rzucił się do ataku na Eärnura. Ten zaś nie stawił mu czoła, bowiem przerażony koń poniósł go daleko. Czarnoksiężnik zaśmiał się, a nikt z ludzi, którzy słyszeli ten śmiech, nie mógł odtąd zapomnieć jego grozy. Jednak sam szybko umknął pod osłona zapadającej nocy, gdy do walki z nim stanął Glorfindel.<ref>{{D|B2}}</ref><ref>{{D|A1ii}}</ref> |
||
| + | == Skutki == |
||
| + | Bitwa pod Fornostem zakończyła się wielkim zwycięstwem Armii Zachodu i całkowitą klęską Angmaru. Ścigany Czarnoksiężnik wkrótce zniknął z północy [[Śródziemie|Śródziemia]], a jego państwo przestało istnieć. Jednak mimo tego zwycięstwa, królestwo Arnoru nie zostało wskrzeszone, bowiem jego ziemie zniszczyły kolejne wojny, a ludność uległa rozproszeniu.Na polu tej bitwy Glorfindel wypowiedział do Eärnura prorocze słowa, dotyczące Czarnoksiężnika: ''"Nie ścigaj go! Nigdy już nie wróci do tej krainy. Zguba dosięgnie go daleko stąd, nieprędko i nie z ręki męża".'' |
||
| − | ==Historia== |
||
| − | Sama walka nie odbyła się w mieście Fornost , ale na równinach , na zachód od miasta , w pobliżu jeziora Evendim . Armie Angmar pospieszył zachód spotkać atak , i widząc to ,kawaleria Gondoru jechali na północ do Hills Evendim czekać w zasadzce . Jakogłówną część armii Gondoru spotkał wroga w bitwie,kawaleria Gondor określone ze wzgórz uderzyć na tyły armii Angmar . To był punkt zwrotny w walce , i pozwolił połączone armie zachodu , aby zdobyć przewagę . Zdając sobie sprawę, że jego siły były niemal całkowicie zniszczone ,Witch - king of Angmar uciekł na wschód. Jak uciekł ,armia kierowana przez Glorfindel przyszedł z południa i zablokowane jego ucieczki , niszcząc to, co zostało z jego rozpadającego armii ;Witch -King sam był w stanie uciec w nocy i uciekł na południe. Choćsama bitwa zostały utracone i Angmar całkowicie zniszczone , Sauron był bardzo zadowolony z pracy czarownica- Kinga , za zniszczenie północnych królestw Dúnedainów byłozwycięstwo siły ciemności , które znacznie przekroczyły stratyWitch - King królestwo . |
||
| + | {{przypisy}} |
||
| + | [[de:Schlacht von Fornost]] |
||
[[en:Battle of Fornost]] |
[[en:Battle of Fornost]] |
||
| + | [[it:Battaglia di Fornost]] |
||
| + | [[ru:Битва при Форносте]] |
||
| + | [[Kategoria:Bitwy Trzeciej Ery]] |
||
Aktualna wersja na dzień 22:14, 27 lis 2019
Bitwa pod Fornostem – bitwa stoczona w 1975 roku Trzeciej Ery, pomiędzy Armią Zachodu i Círdana, a wojskami Angmaru.
Przed bitwą[]
W 1975 roku do Szarych Przystani zawinęła flota Gondoru pod dowództwem Eärnura, syna króla Eärnila II. Na pokładach jej statków znajdowały się liczne oddziały wysłane przez monarchę dla wsparcia zagrożonego Arthedainu. Było już jednak za późno, bowiem królestwo to został podbite przez wojska Angmaru zimą 1974 roku. Mimo to Gondorczycy nie wycofali się. Przyłączył się do nich Círdan wraz elfami z Lindonu oraz resztki Dúnedainów z dawnego Arnoru, zapewne pod dowództwem Aranartha. W skład tych wojsk wchodził też podobno oddział hobbitów z Shire’u.[1] Całość tych sił, zwanych Armią Zachodu (liczących zapewne kilkanaście tysięcy żołnierzy), przeprawiła się przez rzekę Lhûn i pomaszerowała na Fornost, który był teraz siedzibą Czarnoksiężnika, władcy Angmaru.
Przebieg[]
Wojska Angmaru przygotowujące się do oblężenia
Czarnoksiężnik, pewny siebie, ruszył na spotkanie przeciwnika, przekonany, iż gwałtownym uderzeniem swoich wojsk (mających zapewne przewagę liczebną) zmiażdży Armię Zachodu. Do bitwy doszło na równinie pomiędzy jeziorem Nenuial a Północnymi Wzgórzami. Żołnierze Eärnura i Círdana nie dali się zaskoczyć i stawili twardy opór natarciu Angmaru. W toku długiej, zaciętej walki podwładni Czarnoksiężnika zaczęli się załamywać i cofać ku Fornostowi. Jednak podczas odwrotu zaatakowała ich konnica Gondoru, która przebyła Góry Evendim i okrążyła jezioro Nenuial. Atak ten przesądził o wyniku batalii. Resztki wojsk Angmaru zaczęły uciekać do Carn Dûm, kiedy niespodziewanie dopadli ich jeźdźcy Eärnura oraz zastęp elfów z Rivendell pod wodzą Glorfindela, który przybył na pomoc. Nastąpił całkowity pogrom niedobitków. W tym momencie nagle sam Czarnoksiężnik zjawił się na polu bitwy i rzucił się do ataku na Eärnura. Ten zaś nie stawił mu czoła, bowiem przerażony koń poniósł go daleko. Czarnoksiężnik zaśmiał się, a nikt z ludzi, którzy słyszeli ten śmiech, nie mógł odtąd zapomnieć jego grozy. Jednak sam szybko umknął pod osłona zapadającej nocy, gdy do walki z nim stanął Glorfindel.[2][3]
Skutki[]
Bitwa pod Fornostem zakończyła się wielkim zwycięstwem Armii Zachodu i całkowitą klęską Angmaru. Ścigany Czarnoksiężnik wkrótce zniknął z północy Śródziemia, a jego państwo przestało istnieć. Jednak mimo tego zwycięstwa, królestwo Arnoru nie zostało wskrzeszone, bowiem jego ziemie zniszczyły kolejne wojny, a ludność uległa rozproszeniu.Na polu tej bitwy Glorfindel wypowiedział do Eärnura prorocze słowa, dotyczące Czarnoksiężnika: "Nie ścigaj go! Nigdy już nie wróci do tej krainy. Zguba dosięgnie go daleko stąd, nieprędko i nie z ręki męża".
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, „Prolog”, „W sprawie hobbitów”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek B Kronika Lat (Kronika Królestw Zachodnich), Trzecia Era
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek A Kroniki królów i władców, "Królowie Númenoru", Królestwa na wygnaniu