Bitwa o Helmowy Jar

Plik:Rogaty Gród.jpg

Bitwa o Helmowy Jar

Bitwa o Helmowy Jar- bitwa stoczona 3 i 4 marca 3019r. TE między wojskami Isengardu, a siłami Rohanu. Zwana również była Bitwą o Rogaty Gród.

Przyczyny

Powodem bitwy był najazd Sarumana na Rohan 25 lutego 3019r. Przeprowadził wtedy nieudany atak na Brody na Isenie. Niecały miesiąc póżniej ponownie zaatakował Brody, tym razem wygrywając. Następnie skierował swą armię na twierdzę w Helmowym Jarze, w celu jej zdobycia.

Przed bitwą

Odczarowany król Theoden, za radą Gandalfa postanowił zebrać armię i ruszyć na pomoc Erkenbrandowi. Wyruszył zEdoras i skierował się na Brody na Isenie. Dowiedziawszy się jednak o porażce Erkenbranda i o liczebności wojsk Isengardu postanowił ruszyć do Helmowego Jaru. Tam łucznicy i reszta armii zajęła pozycję oczekując Uruk-hai z Isengardu.

Siły

Siły stron przedstawiały się następująco:

1. Rohan: 3 marca siły Rohańczyków w Helmowym Jarze (armia Theodena oraz siły zostawione przez Erkenbranda) liczyły około 2000 żołnierzy. 4 marca armia rohańska liczyła (razem z huornami) około 3800 żołnierzy, a w filmie 300 ludzi z Rohanu i 1000 wojowników z Lotlorien i zastęp Eomera złożony z 2000 jeżców , czyli ok. 3300 wojowników { o 500 ludzi mniej niż w książce }.
2. Isengard: siły Isengardu, czyli Uruk-hai, pomniejsi orkowie, wilki i Dunlendingowie liczyły około 10000 żołnierzy.

Przebieg

Ta strona to zalążek artykułu. Jeśli możesz, rozbuduj go.

W Książce

Przed północą orkowie zaatakowali Szaniec zdobywając przerwę między wałami. Tylna straż rohańska musiała wycofać się do grodu. Chwilę póżniej orkowi łucznicy rozpoczęli ostrzał, na który Rohańczycy nie zareagowali. Uruk-hai ruszyli do bramy, aby ją zniszczyć dwoma taranami. Dopiero gdy byli już na odpowiedniej wysokości, łucznicy z murów zaczęli ostrzeliwać orków. Jednak to ich nie powstrzymało i jakiś czas póżniej uderzali taranami w bramę. W tym samym czasie Aragorn i Eomer zebrawszy garstkę wojowników postanowili zaatakować orków przy bramie. Przeszli więc przez furtkę znajdującą się tam, gdzie mury stykały się z ramieniem urwiska, przeszli przez ścieżkę nad przepaścią i z zaskoczenia napadli na Uruk-hai. Zabili orków trzymających tarany, a reszta zaczęła uciekać. Brama była prawie wyważona. Aragorn zauważył, że Isengardczycy szykują kolejne natarcie, więc postanowił z Eomerem umocnić bramę od tyłu. Z drugiej strony muru siły Isengardu uderzyły z podwojoną siłą. W krótkim czasie na murach znalazło się sto drabin i lin z hakami. Obrońcy nie nadążali odcinać lin i zwalać drabin. Rozpoczę

Orkowie na drabinach

ła się bitwa na murach. Nagle orkowie ukryci w przepuście, którym pod murem spływał potok weszli do Jaru. Gimli, Gamling Stary i żołnierze z Zachodniej Bruzdy ruszyli by odepchnąć ich atak. Nic niespodziewający się orkowie musieli się wycofać albo zginąć. Po walce Gimli i kilku robotników zasypali przepust kamieniami. Żołnierze na murach też odnieśli zwycięstwo. Na jakiś czas był spokój w walkach. Rycerze byli już znużeni i wymęczeni, łucznicy nie mieli już strzał. Nagle rozległ się huk i kawałek muru się rozleciał. Orkowie wpadali przez dziurę i kiedy rycerze zwrócili się do nich, na murach znalazła się już setka drabin. Fala orków z dołu i góry zmiotła obrońców, którzy musieli wycofać się do fortecy lub jaskiń. Siły Isengardu zdobyły zewnętrzy mur. Ataki trwały nieprzerwanie przez całą noc, ale Uruk-hai nie udało zdobyć się grodu ani jaskiń. Tuż przed wschodem słońca król Theoden postanowił o świcie wyjechać naprzeciw orkom. Aragorn postanowił namówić siły Isengardu do odwrotu. Jednak orkowie go wyśmiali i wreszczie wysadzili bramę do grodu. Jednak kiedy szykowali się do ostatecznego natarcia rozległ się rozbrzmiewający głos wielkiego rogu Helma obwieszczający wyjazd króla z Grodu. Wszyscy orkowie stanęli w miejscu przerażeni, bowiem w ich kierunku jechał rozpędzony król z Aragornem u boku i z ok. 900 jeźdźców. Orkowie padali od mieczy i włóczni. Król wyjechał przez Helmowe Wrota i utorował sobię drogę do Szańca. Nagle spostrzegł, że tam gdzie była przepiękna dolina teraz stał czarny, cichy las. Przed nim stał czarodziej Gandalf Biały i Erkenbrand ze swoją armią. Isengardczycy uciekali w popłochu do lasu przed królem i Erkenbrandem. Żaden ork, ani Dunlending nie wyszedł nigdy z tego lasu. Król Theoden wygrał bitwę o Helmowy Jar. 

W filmie

Bitwa o Helmowy Jar w filmie wyglądała trochę inaczej niż w książce.

Tuż przed samą bitwą do Helmowego Jaru przyszło ok. 1000 elfów z Lothlórien dowodzone przez Haldira, aby wspomóc Rohańczyków. Razem z łucznikami ludzi zajęli pozycję na murach. Wtedy orkowie zaczęli szturm. Pierwsi ostrzał rozpoczęli łucznicy na murach, a orkowie im odpowiedzieli. Kiedy Uruk-hai byli już przy murach zaczęli przystawiać drabiny. Kilka chwil póżniej orkowie wysadzili mur i wdarli się do środka Jaru. Po krótkim czasie orkowie zajęli mur i wojownicy musieli się wycofać do twierdzy. Podczas wycofywania jeden ork zabił Haldira. W tym samym momencie orkowie próbowali rozwalić bramę do twierdzy taranem. Kiedy wywarzyli już połowę bramy Aragorn postanowił razem z Gimlim zatrzymać tarany. Zaatakowali orków na m

Gandalf przybywa z pomocą

oście od tyłu. Isengardczycy musieli się wycofać. Tymczasem brama została wzmocniona. Po krótkiej chwili Uruk-hai ponownie uderzali taranami. Aragorn zaproponował Theodenowi, aby wyjechał orkom naprzeciw. Chwilę potem rozbrzmiał róg Helma i orkowie wywarzyli bramę. Król Theoden z Aragornem i garstką wojowników  zaatakował orków na moście. Tymczasem o świcie Gandalf przyjechał z Eomerem i Jeżdżcami, i zaatakował orków od tyłu. Bitwa została wygrana.

Plik:Bitwa o Helmowy Jar

Skutki

• Największa armia Isengardu została rozbita, Rohan został ocalony.
• Osłabienie wojsk Sarumana potrzebnych do obrony Isengardu w czasie marszu Entów na Isengard.

Ciekawostki

• W scenie bitwy w Helmowym Jarze wzięło udział 26 000 statystów.