Śródziemie Wiki
m (Robot automatycznie zastąpił tekst (-Theoden +Théoden, -Eowina +Éowina, -Eowyna +Éowina, -Eomer +Éomer))
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 31 wersji utworzonych przez 23 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
  +
{{Bitwa
[[Plik:Rogaty_Gród.jpg|thumb|200px|Bitwa o Helmowy Jar]]'''Bitwa o Helmowy Jar'''- bitwa stoczona 3 i 4 marca 3019r. [[Trzecia Era|TE]] między wojskami [[Isengard]]u, a siłami [[Rohan]]u. Zwana również była '''Bitwą o Rogaty Gród'''.
 
  +
|Bitwa = Bitwa o Helmowy Jar
  +
|Obraz = Helmsdeep-siege.jpg
  +
|Podpis pod obrazkiem = Bitwa o Helmowy Jar – klatka z filmu [[Władca Pierścieni: Dwie wieże (film)|''"Władca Pierścieni: Dwie Wieże"'']]
  +
|Miejsce = [[Helmowy Jar]]
  +
|Wynik = Zwycięstwo Rohanu
  +
|1. walcząca strona = [[Rohan]]
  +
|2. walcząca strona = Siły [[Isengard]]u:,[[Uruk-hai]],[[Dunlendingowie]]
  +
|Dowódcy 1. strony = [[Théoden]],[[Éomer]],[[Erkenbrand]]
  +
|Dowódcy 2. strony = Nieznani [[ork]]owi dowódcy
  +
|Siły 1. strony = 3800 żołnierzy
  +
|Siły 2. strony = 10000 żołnierzy
  +
|Straty 1. strony = 500 - 700 wojowników
  +
|Straty 2. strony = Cała armia Isengardu
  +
}}
 
'''Bitwa o Helmowy Jar''' (zwana także '''Bitwą o Rogaty Gród''') – bitwa stoczona w nocy z 3 na 4 marca [[TE 3019|3019]] roku [[Trzecia Era|TE]] między wojskami [[Isengard]]u a siłami [[Rohan]]u.
  +
 
==Przyczyny==
 
==Przyczyny==
Powodem bitwy był najazd [[Saruman]]a na Rohan 25 lutego 3019r. Przeprowadził wtedy nieudany atak na Brody na Isenie. Niecały miesiąc póżniej ponownie zaatakował Brody, tym razem wygrywając. Następnie skierował swą armię na twierdzę w [[Helmowy Jar|Helmowym Jarze]], w celu jej zdobycia.
+
Powodem bitwy był najazd [[Saruman]]a na Rohan 25 lutego 3019 roku Trzeciej Ery. Przeprowadził wtedy nieudany atak na [[Brody na Isenie]]. Niecały miesiąc później ponownie zaatakował Brody, tym razem wygrywając. Następnie skierował swą armię na twierdzę w Helmowym Jarze, w celu jej zdobycia.
 
==Przed bitwą==
 
==Przed bitwą==
Odczarowany król [[Théoden]], za radą [[Gandalf]]a postanowił zebrać armię i ruszyć na pomoc [[Erkenbrand]]owi. Wyruszył z[[ Edoras]] i skierował się na Brody na Isenie. Dowiedziawszy się jednak o porażce Erkenbranda i o liczebności wojsk Isengardu postanowił ruszyć do Helmowego Jaru. Tam łucznicy i reszta armii zajęła pozycję oczekując [[Uruk-hai]] z Isengardu.
+
Odczarowany [[Król Rohanu|król]] [[Théoden]] za radą [[Gandalf]]a postanowił zebrać armię i ruszyć na pomoc [[Erkenbrand]]owi. Wyruszył z [[Edoras]] i skierował się na Brody na [[Isena|Isenie]]. Dowiedziawszy się jednak o porażce Erkenbranda i o liczebności wojsk Isengardu postanowił ruszyć do Helmowego Jaru. Tam łucznicy i reszta armii zajęła pozycje, oczekując [[Uruk-hai]] z Isengardu.
   
 
==Siły==
 
==Siły==
 
Siły stron przedstawiały się następująco:
 
Siły stron przedstawiały się następująco:
#Rohan: 3 marca siły Rohańczyków w Helmowym Jarze (armia Théodena oraz siły zostawione przez Erkenbranda) liczyły około 2000 żołnierzy. 4 marca armia rohańska liczyła (razem z [[Huornowie|huornami]]) około 3800 żołnierzy, a w filmie 300 ludzi z Rohanu i 1000 wojowników z Lotlorien i zastęp Éomera złożony z 2000 jeźdzców , czyli ok. 3300 wojowników { o 500 ludzi mniej niż w książce }.
+
#Rohan: 3 marca siły Rohańczyków w [[Helmowy Jar|Helmowym Jarze]] (armia Théodena oraz siły zostawione przez [[Erkenbrand]]a) liczyły około 2000 żołnierzy. 4 marca armia rohańska liczyła (razem z [[Huornowie|huornami]]) około 3800 żołnierzy, a w [[Władca Pierścieni: Dwie wieże (film)|filmie]] 300 ludzi z Rohanu i 1000 wojowników z [[Lothlórien]] i zastęp [[Éomer]]a złożony z 2000 jeźdźców, czyli ok. 3300 wojowników (o 500 ludzi mniej niż w książce).
#Isengard: siły Isengardu, czyli Uruk-hai, pomniejsi orkowie, wilki i [[Dunlendingowie]] liczyły około 10000 żołnierzy.
+
#Isengard: siły Isengardu, czyli Uruk-hai, pomniejsi [[orkowie]], [[wargowie]] i [[Dunlendingowie]] liczyły około 10000 żołnierzy.
   
 
==Przebieg==
 
==Przebieg==
  +
[[Plik:Orkowie_na_drabinach.jpg|thumb|left|300px|Szturm Uruk-hai podczas bitwy – scena z filmu "Władca Pierścieni: Dwie wieże"]]
  +
Przed północą orkowie zaatakowali szaniec, zdobywając przerwę między wałami. Tylna straż rohańska musiała wycofać się do grodu. Chwilę później orkowi łucznicy rozpoczęli ostrzał, na który Rohańczycy nie zareagowali. Uruk-hai ruszyli do bramy, aby ją zniszczyć dwoma taranami. Dopiero gdy byli już na odpowiedniej wysokości, łucznicy z murów zaczęli ostrzeliwać orków. Jednak to ich nie powstrzymało i jakiś czas później uderzali taranami w bramę. W tym samym czasie [[Aragorn]] i Éomer, zebrawszy garstkę wojowników, postanowili zaatakować orków przy bramie. Przeszli więc przez furtkę znajdującą się tam, gdzie mury stykały się z ramieniem urwiska, przeszli przez ścieżkę nad przepaścią i z zaskoczenia napadli na Uruk-hai. Zabili orków trzymających tarany, a reszta zaczęła uciekać. Brama była prawie wyważona. Aragorn zauważył, że Isengardczycy szykują kolejne natarcie, więc postanowił z Éomerem umocnić bramę od tyłu. Z drugiej strony muru siły Isengardu uderzyły z podwojoną siłą. W krótkim czasie na murach znalazło się sto drabin i lin z hakami. Obrońcy nie nadążali odcinać lin i zwalać drabin.
   
  +
Rozpoczęła się bitwa na murach. Nagle orkowie ukryci w przepuście, którym pod murem spływał potok weszli do Jaru. [[Gimli]], [[Gamling|Gamling Stary]] i żołnierze z [[Zachodnia Bruzda|Zachodniej Bruzdy]] ruszyli, by odepchnąć ich atak. Nic niespodziewający się orkowie musieli się wycofać albo zginąć. Po walce Gimli i kilku robotników zasypali przepust kamieniami. Żołnierze na murach też odnieśli zwycięstwo. Na jakiś czas był spokój w walkach. Rycerze byli już znużeni i wymęczeni, łucznicy nie mieli już strzał. Nagle rozległ się huk i kawałek muru się rozleciał. Orkowie wpadali przez dziurę i kiedy rycerze zwrócili się do nich, na murach znalazła się już setka drabin. Fala orków z dołu i góry zmiotła obrońców, którzy musieli wycofać się do fortecy lub jaskiń.
   
  +
Siły Isengardu zdobyły zewnętrzny mur. Ataki trwały nieprzerwanie przez całą noc, ale Uruk-hai nie udało zdobyć się grodu ani jaskiń. Tuż przed wschodem słońca król Théoden postanowił o świcie wyjechać naprzeciw orkom. Aragorn postanowił namówić siły Isengardu do odwrotu, jednak orkowie go wyśmiali i wreszcie wysadzili bramę do grodu. Lecz kiedy szykowali się do ostatecznego natarcia, rozległ się rozbrzmiewający głos wielkiego rogu [[Helm Żelaznoręki|Helma]] obwieszczający wyjazd króla z Grodu. Wszyscy orkowie stanęli w miejscu przerażeni, bowiem w ich kierunku jechał rozpędzony król z Aragornem u boku i z ok. 900 jeźdźców. Orkowie padali od mieczy i włóczni. Król wyjechał przez Helmowe Wrota i utorował sobie drogę do Szańca. Nagle spostrzegł, że tam gdzie była przepiękna dolina, teraz stał czarny, cichy las. Przed nim stał czarodziej Gandalf Biały i Erkenbrand ze swoją armią. Isengardczycy uciekali w popłochu do lasu przed królem i Erkenbrandem. Żaden ork, ani [[Dunlendingowie|Dunlending]] nie wyszedł nigdy z tego lasu. Król Théoden wygrał bitwę o [[Helmowy Jar]].<ref>{{DW|III7}}</ref><ref>{{DW|III8}}</ref>
  +
[[Plik:Gandalf_przybywa_z_pomocą.jpg|thumb|300px|Odsiecz Gandalfa i Jeźdźców Rohanu – scena z filmu "Władca Pierścieni: Dwie wieże"]]
   
===W Książce===
+
==Straty==
  +
W wyniku walki poległa prawie cała armia Isengardu i conajmniej 500 - 700 wojowników [[ludzie|ludzi]].
Przed północą orkowie zaatakowali Szaniec zdobywając przerwę między wałami. Tylna straż rohańska musiała wycofać się do grodu. Chwilę póżniej orkowi łucznicy rozpoczęli ostrzał, na który Rohańczycy nie zareagowali. [[Uruk-hai]] ruszyli do bramy, aby ją zniszczyć dwoma taranami. Dopiero gdy byli już na odpowiedniej wysokości, łucznicy z murów zaczęli ostrzeliwać orków. Jednak to ich nie powstrzymało i jakiś czas póżniej uderzali taranami w bramę. W tym samym czasie [[Aragorn]] i [[Éomer]] zebrawszy garstkę wojowników postanowili zaatakować orków przy bramie. Przeszli więc przez furtkę znajdującą się tam, gdzie mury stykały się z ramieniem urwiska, przeszli przez ścieżkę nad przepaścią i z zaskoczenia napadli na Uruk-hai. Zabili orków trzymających tarany, a reszta zaczęła uciekać. Brama była prawie wyważona. Aragorn zauważył, że Isengardczycy szykują kolejne natarcie, więc postanowił z Éomerem umocnić bramę od tyłu. Z drugiej strony muru siły Isengardu uderzyły z podwojoną siłą. W krótkim czasie na murach znalazło się sto drabin i lin z hakami. Obrońcy nie nadążali odcinać lin i zwalać drabin. Rozpoczę[[Plik:Orkowie_na_drabinach.jpg|thumb|left|200px|Orkowie na drabinach]]ła się bitwa na murach. Nagle orkowie ukryci w przepuście, którym pod murem spływał potok weszli do Jaru. [[Gimli]], [[Gamling|Gamling Stary]] i żołnierze z [[Zachodnia Bruzda|Zachodniej Bruzdy]] ruszyli by odepchnąć ich atak. Nic niespodziewający się orkowie musieli się wycofać albo zginąć. Po walce Gimli i kilku robotników zasypali przepust kamieniami. Żołnierze na murach też odnieśli zwycięstwo. Na jakiś czas był spokój w walkach. Rycerze byli już znużeni i wymęczeni, łucznicy nie mieli już strzał. Nagle rozległ się huk i kawałek muru się rozleciał. [[Orkowie]] wpadali przez dziurę i kiedy rycerze zwrócili się do nich, na murach znalazła się już setka drabin. Fala orków z dołu i góry zmiotła obrońców, którzy musieli wycofać się do fortecy lub jaskiń. Siły Isengardu zdobyły zewnętrzy mur. Ataki trwały nieprzerwanie przez całą noc, ale Uruk-hai nie udało zdobyć się grodu ani jaskiń. Tuż przed wschodem słońca król Théoden postanowił o świcie wyjechać naprzeciw orkom. Aragorn postanowił namówić siły Isengardu do odwrotu. Jednak orkowie go wyśmiali i wreszczie wysadzili bramę do grodu. Jednak kiedy szykowali się do ostatecznego natarcia rozległ się rozbrzmiewający głos wielkiego rogu Helma obwieszczający wyjazd króla z Grodu. Wszyscy orkowie stanęli w miejscu przerażeni, bowiem w ich kierunku jechał rozpędzony król z Aragornem u boku i z ok. 900 jeźdźców. Orkowie padali od mieczy i włóczni. Król wyjechał przez Helmowe Wrota i utorował sobię drogę do Szańca. Nagle spostrzegł, że tam gdzie była przepiękna dolina teraz stał czarny, cichy las. Przed nim stał czarodziej Gandalf Biały i Erkenbrand ze swoją armią. Isengardczycy uciekali w popłochu do lasu przed królem i Erkenbrandem. Żaden ork, ani [[Dunlendingowie|Dunlending]] nie wyszedł nigdy z tego lasu. Król Théoden wygrał bitwę o [[Helmowy Jar]]. 
 
 
==Skutki==
 
* Największa armia Isengardu została rozbita, Rohan został ocalony.
 
* Osłabienie wojsk Sarumana potrzebnych do obrony Isengardu w czasie marszu [[Ent]]ów na Isengard.
  +
* Zakaz przekraczania zbrojnie Brodu na Isenie ludziom z Dunlandu.
  +
* Umożliwienie Rohańczykom pomocy [[Gondor]]owi.
   
===W filmie===
+
== Adaptacje ==
  +
[[Plik:The Lord of the Rings - The Ents kills Uruk hai (Extended Edition HD)-0|thumb|right|300 px|Końcowy przebieg bitwy – scena z filmu "Władca Pierścieni: Dwie wieże"]]
  +
Bitwa o Helmowy Jar w filmie wyglądała nieco inaczej niż w książce. Tuż przed samą bitwą do Helmowego Jaru przybyło z pomocą ok. 1000 [[elf]]ów z Lothlórien dowodzonych przez [[Haldir]]a. Razem z łucznikami ludzi zajęli pozycje na murach. Wtedy orkowie rozpoczęli szturm. Pierwszy ostrzał rozpoczęli łucznicy na murach, a orkowie im odpowiedzieli. Kiedy Uruk-hai byli już przy murach zaczęli przystawiać drabiny. Kilka chwil później orkowie wysadzili mur i wdarli się do środka Jaru. Po krótkim czasie orkowie zajęli mur i wojownicy musieli się wycofać do twierdzy. Podczas wycofywania jeden ork zabił Haldira.
   
 
W tym samym momencie orkowie próbowali zniszczyć bramę do twierdzy taranem. Kiedy wyważyli już połowę bramy, Aragorn postanowił razem z Gimlim zatrzymać tarany. Rzucając krasnoludem na most, przedostali się i zaatakowali orków na moście od tyłu. Isengardczycy musieli się wycofać. Tymczasem brama została wzmocniona. Po krótkiej chwili Uruk-hai ponownie uderzali taranami. Aragorn zaproponował Théodenowi, aby wyjechał orkom naprzeciw. Chwilę potem rozbrzmiał róg Helma i orkowie wyważyli bramę. Król Théoden z Aragornem i garstką wojowników zaatakował orków na moście. Tymczasem o świcie Gandalf przyjechał z Éomerem i [[Rohirrimowie|Rohirrimami]], i stratowali większość armii orków, zbiegając na nich po stromym zboczu. Bitwa została wygrana.
Bitwa o Helmowy Jar w filmie wyglądała trochę inaczej niż w książce.
 
  +
[[Plik:Władca Pierścieni - Śmierć Haldira (HD)|thumb|right|300 px|Przebieg bitwy o Helmowy Jar po wdarciu się orków do grodu – scena z filmu "Władca Pierścieni: Dwie wieże"]]
 
  +
W filmie poległa praktycznie cała armia Uruków. Z 300 ludzi zostało kilkudziesięciu. Z około 1000 elfów przetrwała tylko mała grupka wojowników, którzy uciekli do baszty. Jedynie oddział Éomera nie poniósł prawie żadnych strat.
Tuż przed samą bitwą do Helmowego Jaru przyszło ok. 1000 elfów z [[Lothlórien]] dowodzone przez [[Haldir]]a, aby wspomóc Rohańczyków. Razem z łucznikami [[Ludzie|ludzi]] zajęli pozycję na murach. Wtedy orkowie zaczęli szturm. Pierwsi ostrzał rozpoczęli łucznicy na murach, a orkowie im odpowiedzieli. Kiedy Uruk-hai byli już przy murach zaczęli przystawiać drabiny. Kilka chwil póżniej orkowie wysadzili mur i wdarli się do środka Jaru. Po krótkim czasie orkowie zajęli mur i wojownicy musieli się wycofać do twierdzy. Podczas wycofywania jeden ork zabił Haldira. W tym samym momencie orkowie próbowali rozwalić bramę do twierdzy taranem. Kiedy wywarzyli już połowę bramy Aragorn postanowił razem z Gimlim zatrzymać tarany. Zaatakowali orków na m[[Plik:Gandalf_przybywa_z_pomocą.jpg|thumb|200px|Gandalf przybywa z pomocą]]oście od tyłu. Isengardczycy musieli się wycofać. Tymczasem brama została wzmocniona. Po krótkiej chwili Uruk-hai ponownie uderzali taranami. Aragorn zaproponował Théodenowi, aby wyjechał orkom naprzeciw. Chwilę potem rozbrzmiał róg Helma i orkowie wywarzyli bramę. Król Théoden z Aragornem i garstką wojowników  zaatakował orków na moście. Tymczasem o świcie Gandalf przyjechał z Éomerem i Jeżdżcami, i zaatakował orków od tyłu. Bitwa została wygrana.
 
==Skutki==
 
*Największa armia Isengardu została rozbita, Rohan został ocalony.
 
*Osłabienie wojsk Sarumana potrzebnych do obrony Isengardu w czasie marszu Entów na Isengard.
 
   
 
==Ciekawostki==
 
==Ciekawostki==
*W scenie bitwy w Helmowym Jarze wzięło udział 26 000 statystów.
+
*W filmowej scenie bitwy w Helmowym Jarze wzięło udział 26000 statystów.
  +
*W książce Gandalf radzi Théodenowi, by poszedł do Helmowego Jaru, zaś w filmie jest sceptycznie nastawiony do tego planu
[[Kategoria:Bitwy]]
 
  +
[[Kategoria:Bitwy trzeciej ery]]
 
  +
{{przypisy}}
  +
[[ca:Batalla de la Gorja d'en Helm]]
  +
[[de:Schlacht um Helms Klamm]]
  +
[[en:Battle of the Hornburg]]
  +
[[fr:Bataille de Fort-le-Cor]]
  +
[[it:Battaglia del Fosso di Helm]]
  +
[[ru:Битва при Хорнбурге]]
 
[[Kategoria:Bitwy Trzeciej Ery]]

Wersja z 21:59, 24 lis 2019

Bitwa o Helmowy Jar (zwana także Bitwą o Rogaty Gród) – bitwa stoczona w nocy z 3 na 4 marca 3019 roku TE między wojskami Isengardu a siłami Rohanu.

Przyczyny

Powodem bitwy był najazd Sarumana na Rohan 25 lutego 3019 roku Trzeciej Ery. Przeprowadził wtedy nieudany atak na Brody na Isenie. Niecały miesiąc później ponownie zaatakował Brody, tym razem wygrywając. Następnie skierował swą armię na twierdzę w Helmowym Jarze, w celu jej zdobycia.

Przed bitwą

Odczarowany król Théoden za radą Gandalfa postanowił zebrać armię i ruszyć na pomoc Erkenbrandowi. Wyruszył z Edoras i skierował się na Brody na Isenie. Dowiedziawszy się jednak o porażce Erkenbranda i o liczebności wojsk Isengardu postanowił ruszyć do Helmowego Jaru. Tam łucznicy i reszta armii zajęła pozycje, oczekując Uruk-hai z Isengardu.

Siły

Siły stron przedstawiały się następująco:

  1. Rohan: 3 marca siły Rohańczyków w Helmowym Jarze (armia Théodena oraz siły zostawione przez Erkenbranda) liczyły około 2000 żołnierzy. 4 marca armia rohańska liczyła (razem z huornami) około 3800 żołnierzy, a w filmie 300 ludzi z Rohanu i 1000 wojowników z Lothlórien i zastęp Éomera złożony z 2000 jeźdźców, czyli ok. 3300 wojowników (o 500 ludzi mniej niż w książce).
  2. Isengard: siły Isengardu, czyli Uruk-hai, pomniejsi orkowie, wargowie i Dunlendingowie liczyły około 10000 żołnierzy.

Przebieg

Orkowie na drabinach

Szturm Uruk-hai podczas bitwy – scena z filmu "Władca Pierścieni: Dwie wieże"

Przed północą orkowie zaatakowali szaniec, zdobywając przerwę między wałami. Tylna straż rohańska musiała wycofać się do grodu. Chwilę później orkowi łucznicy rozpoczęli ostrzał, na który Rohańczycy nie zareagowali. Uruk-hai ruszyli do bramy, aby ją zniszczyć dwoma taranami. Dopiero gdy byli już na odpowiedniej wysokości, łucznicy z murów zaczęli ostrzeliwać orków. Jednak to ich nie powstrzymało i jakiś czas później uderzali taranami w bramę. W tym samym czasie Aragorn i Éomer, zebrawszy garstkę wojowników, postanowili zaatakować orków przy bramie. Przeszli więc przez furtkę znajdującą się tam, gdzie mury stykały się z ramieniem urwiska, przeszli przez ścieżkę nad przepaścią i z zaskoczenia napadli na Uruk-hai. Zabili orków trzymających tarany, a reszta zaczęła uciekać. Brama była prawie wyważona. Aragorn zauważył, że Isengardczycy szykują kolejne natarcie, więc postanowił z Éomerem umocnić bramę od tyłu. Z drugiej strony muru siły Isengardu uderzyły z podwojoną siłą. W krótkim czasie na murach znalazło się sto drabin i lin z hakami. Obrońcy nie nadążali odcinać lin i zwalać drabin.

Rozpoczęła się bitwa na murach. Nagle orkowie ukryci w przepuście, którym pod murem spływał potok weszli do Jaru. Gimli, Gamling Stary i żołnierze z Zachodniej Bruzdy ruszyli, by odepchnąć ich atak. Nic niespodziewający się orkowie musieli się wycofać albo zginąć. Po walce Gimli i kilku robotników zasypali przepust kamieniami. Żołnierze na murach też odnieśli zwycięstwo. Na jakiś czas był spokój w walkach. Rycerze byli już znużeni i wymęczeni, łucznicy nie mieli już strzał. Nagle rozległ się huk i kawałek muru się rozleciał. Orkowie wpadali przez dziurę i kiedy rycerze zwrócili się do nich, na murach znalazła się już setka drabin. Fala orków z dołu i góry zmiotła obrońców, którzy musieli wycofać się do fortecy lub jaskiń.

Siły Isengardu zdobyły zewnętrzny mur. Ataki trwały nieprzerwanie przez całą noc, ale Uruk-hai nie udało zdobyć się grodu ani jaskiń. Tuż przed wschodem słońca król Théoden postanowił o świcie wyjechać naprzeciw orkom. Aragorn postanowił namówić siły Isengardu do odwrotu, jednak orkowie go wyśmiali i wreszcie wysadzili bramę do grodu. Lecz kiedy szykowali się do ostatecznego natarcia, rozległ się rozbrzmiewający głos wielkiego rogu Helma obwieszczający wyjazd króla z Grodu. Wszyscy orkowie stanęli w miejscu przerażeni, bowiem w ich kierunku jechał rozpędzony król z Aragornem u boku i z ok. 900 jeźdźców. Orkowie padali od mieczy i włóczni. Król wyjechał przez Helmowe Wrota i utorował sobie drogę do Szańca. Nagle spostrzegł, że tam gdzie była przepiękna dolina, teraz stał czarny, cichy las. Przed nim stał czarodziej Gandalf Biały i Erkenbrand ze swoją armią. Isengardczycy uciekali w popłochu do lasu przed królem i Erkenbrandem. Żaden ork, ani Dunlending nie wyszedł nigdy z tego lasu. Król Théoden wygrał bitwę o Helmowy Jar.[1][2]

Gandalf przybywa z pomocą

Odsiecz Gandalfa i Jeźdźców Rohanu – scena z filmu "Władca Pierścieni: Dwie wieże"

Straty

W wyniku walki poległa prawie cała armia Isengardu i conajmniej 500 - 700 wojowników ludzi.

Skutki

  • Największa armia Isengardu została rozbita, Rohan został ocalony.
  • Osłabienie wojsk Sarumana potrzebnych do obrony Isengardu w czasie marszu Entów na Isengard.
  • Zakaz przekraczania zbrojnie Brodu na Isenie ludziom z Dunlandu.
  • Umożliwienie Rohańczykom pomocy Gondorowi.

Adaptacje

Plik:The Lord of the Rings - The Ents kills Uruk hai (Extended Edition HD)-0

Końcowy przebieg bitwy – scena z filmu "Władca Pierścieni: Dwie wieże"

Bitwa o Helmowy Jar w filmie wyglądała nieco inaczej niż w książce. Tuż przed samą bitwą do Helmowego Jaru przybyło z pomocą ok. 1000 elfów z Lothlórien dowodzonych przez Haldira. Razem z łucznikami ludzi zajęli pozycje na murach. Wtedy orkowie rozpoczęli szturm. Pierwszy ostrzał rozpoczęli łucznicy na murach, a orkowie im odpowiedzieli. Kiedy Uruk-hai byli już przy murach zaczęli przystawiać drabiny. Kilka chwil później orkowie wysadzili mur i wdarli się do środka Jaru. Po krótkim czasie orkowie zajęli mur i wojownicy musieli się wycofać do twierdzy. Podczas wycofywania jeden ork zabił Haldira.

W tym samym momencie orkowie próbowali zniszczyć bramę do twierdzy taranem. Kiedy wyważyli już połowę bramy, Aragorn postanowił razem z Gimlim zatrzymać tarany. Rzucając krasnoludem na most, przedostali się i zaatakowali orków na moście od tyłu. Isengardczycy musieli się wycofać. Tymczasem brama została wzmocniona. Po krótkiej chwili Uruk-hai ponownie uderzali taranami. Aragorn zaproponował Théodenowi, aby wyjechał orkom naprzeciw. Chwilę potem rozbrzmiał róg Helma i orkowie wyważyli bramę. Król Théoden z Aragornem i garstką wojowników zaatakował orków na moście. Tymczasem o świcie Gandalf przyjechał z Éomerem i Rohirrimami, i stratowali większość armii orków, zbiegając na nich po stromym zboczu. Bitwa została wygrana.

Plik:Władca Pierścieni - Śmierć Haldira (HD)

Przebieg bitwy o Helmowy Jar po wdarciu się orków do grodu – scena z filmu "Władca Pierścieni: Dwie wieże"

W filmie poległa praktycznie cała armia Uruków. Z 300 ludzi zostało kilkudziesięciu. Z około 1000 elfów przetrwała tylko mała grupka wojowników, którzy uciekli do baszty. Jedynie oddział Éomera nie poniósł prawie żadnych strat.

Ciekawostki

  • W filmowej scenie bitwy w Helmowym Jarze wzięło udział 26000 statystów.
  • W książce Gandalf radzi Théodenowi, by poszedł do Helmowego Jaru, zaś w filmie jest sceptycznie nastawiony do tego planu

Przypisy