Bita na Równinach – bitwa, która odbyła się w 1856 roku Trzeciej Ery między armią Gondoru i sprzymierzeńców z konfederacją Woźników.
Przyczyny[]
W latach 1635 TE - 1636 TE miał miejsce Wielki Mór, który uśmiercił blisko połowę mieszkańców Rhovanionu.[1] Odzyskiwanie sił trwało ponad 200 lat i doprowadziło do wzniecenia trwającego prawie 100 lat konfliktu Easterlingów z Gondorem.[2]
Przebieg[]
W 1856 TE król Gondoru Narmacil II zebrał wielką armię na polach na południe od Mrocznej Puszczy, do której dołączyli liczni przedstawiciele Nortów. Woźnicy najechali z północy i północnego-wschodu. Narmacil musiał przejść do obrony i w końcu został zabity. Zginął także Marhari przywódca Nortów, który polegał walcząc w tylnej straży. Bitwa zakończyła się odwrotem armii przez Dagorlad do Ithilien.[3]
Skutki[]
W efekcie klęski ziemie na wschód od Anduiny przeszły w ręce Easterlingów. Następcą Narmacila został Calimehtar. Wojska Woźników także poniosły duże straty, co zapobiegło dalszemu podbiciu. Nortowie rozproszyli się. Niektórzy popłynęli w górę Celduiny i zmieszali się z ludźmi z Dale, niektórzy tułali się po Gondorze. Wielu dostało się do niewoli Easterlingów. Pozostała grupa podążyła pod wodzą Marhwiniego syna Marhariego na północ rejonami między Anduiną i Mroczną Puszczą, osiedlając się w tajemnicy między Carrock i Polami Gladden. Później dołączyło do nich wielu uciekinierów tułających się po puszczy. W ten sposób powstała grupa Éothéodów – przodków późniejszych Rohirrimów.[4]
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Cirion i Eorl. Przyjaźń Gondoru z Rohanem”, „Ludzie Północy i Woźnicy”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek B Kronika Lat (Kronika Królestw Zachodnich), Trzecia Era
- ↑ Karen Wynn Fonstad, Atlas Śródziemia, „Trzecia Era”, Woźnicy i Angmar (1851–1975)
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Cirion i Eorl. Przyjaźń Gondoru z Rohanem”, „Ludzie Północy i Woźnicy”