Bitwa na polach Pelleno
Fragment bitwy w filmie Władca Pierścieni: Powrót króla
ru - główne starcie pomiędzy siłami ludzi z Gondoru i Rohanu a armią Saurona. Walczyli tam także niektórzy członkowie Drużyny Pierścienia. Stoczona 15 marca 3019 roku Trzeciej Ery.
Bitwa na polach Pelennoru
Tuż przed świtem 15 marca Wódz Nazgûli wjechał do Minas Tirith. Wydawało się, że szturm stolicy Gondoru zakończył się pełnym triumfem sił Saurona. Tylko Gandalf Biały odważył się stawić czoła królowi Upiorów Pierścienia. Jednak wojska Mordoru nie zdołały zdobyć Minas Tirith. O pierwszych kurach zabrzmiały rogi nadciągających z odsieczą Gondorowi Rohirrimów, którzy z łatwością wtargnęli na pola Pelennoru, bowiem otaczający je mur, Rammas Echor, został zburzony przez orków. Jeźdźcy Rohanu natarli w trzech grupach
Śmierć wodzów
Jednak na południe od miasta zgromadziły się nietknięte zastępy Mordoru, składające się z Haradrimów. W starciu z nimi, Théodenowi udało się rozbić wrogą konnicę i zabić ich wodza, ale niedługo potem strzała przebiła bok rumaka króla Rohanu, Śnieżnogrzywego, który padł, przygniatając monarchę, przez co ten skonał kilka chwil później. W tym momencie zaatakował Wódz Nazgûli, dosiadający skrzydlatej bestii. Rozproszył Gwardię Królewską, jednak i jego dosięgła dosięgła zguba – w dramatycznym pojedynku księżniczka Éowina, która potajemnie ruszyła na wyprawę, z pomocą hobbita Merry’ego Brandybucka, zabiła Upiora Pierścienia. Wypełniono w ten sposób przepowiednię elfa Glorfindela
Flota z Poludnia
Wtem na Anduinie spostrzeżono flotę, składającą się z kilkunastu okrętów o czarnych żaglach. Wszyscy początkowo sądzili, że to Korsarze z Umbaru, którzy przesądzą o wyniku bitwy na korzyść wojsk Saurona. Jednak wkrótce na jednym ze statków rozwinięto sztandar z godłem królów Gondoru – Białym Drzewem pod Siedmioma Gwiazdami i koroną na czarnym tle. Okazało się, iż na pole bitwy przybywa Aragorn II na czele Szarej Drużyny i sił gondorskich lenników z południowych prowincji. Jego flota przybiła do Harlondu, a żołnierze zeszli z okrętów i zaatakowali Haradrimów od tyłu. Przebili się łatwo przez zaskoczonych nieprzyjaciół do Rohirrimów. Wkrótce połączone wojska Rohanu i Gondoru rozbiły wroga i zaczęły go spychać ku rzece. Batalia jednak trwała długo, aż do wieczora, bowiem większość oddziałów Saurona nie poddała się, tylko walczyła do ostatniego żołnierza. Jedynie garstce niedobitków udał się zbiec do Mordoru.
Po Bitwie
Batalia na polach Pelennoru, niezwykle dramatyczna w przebiegu, ostatecznie zakończyła się zwycięstwem Rohirrimów i Gondorczyków, którzy okupili je zapewne dużymi stratami. Ocalono jednak od upadku Minas Tirith, a także ziemie położone na zachód od tego miasta. Najpewniej bowiem, gdyby została zdobyta stolica Gondoru, armie Saurona łatwo zalałyby inne regiony. Była to największa bitwa całej Wojny o Pierścień, jak i największa batalia Trzeciej Ery, choć trzeba zaznaczyć, iż nie przesądziła o wyniku tego konfliktu.
W Filmie
W filmie Rohirrimowie pojawiają się na polach Pelennoru w momencie, gdy orkowie dowodzeni przez Gothmoga, wdzierają się do Minas Tirith. Widowiskowa szarża jeźdźców Théodena rozbija siły Mordoru. Jednak w momencie, jak się zdaje, pełnego zwycięstwa, od strony Osgiliath nadciągają Hardrimowie na mûmakilach. Jeźdźcy Rohanu szarżują na nich, lecz ponoszą znaczne straty. Tymczasem w Minas Tirith żołnierze Gondoru rozpaczliwie bronią się przed wrogami, barykadując się za bramą jednego z wyższych poziomów miasta. W tym samym czasie, gdy król Théoden próbuje na nowo sformować swoich podkomendnych do walki z Haradrimami, atakuje go Wódz Nazgûli. Monarcha pada przygnieciony swym koniem, jednak w tym momencie spieszona Éowina staje do walki z Upiorem, i po dłuższej walce, zabija go, z pomocą Meriadoka. Wtedy też pojawią się flota korsarska, lecz z okrętów, do ataku na zaskoczonych orków, ruszają Aragorn, Legolas, Gimli oraz Umarli z Dunharrow. Ostatecznie zjawy niszczą wszystkie wrogie oddziały.