Śródziemie Wiki
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 40 wersji utworzonych przez 23 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
'''{{Stub}}'''
+
{{Wikipedia}}
  +
{{Stub2}}
  +
{{Cytat|Miasto Minas Tirith było teraz oblężone, zamknięte w pierścieniu wrogich wojsk. Zewnętrzne szańce pękły. Cały Pelennor znalazł się w ręku napastnika. Grzmiały werble. Od północy i południa Nieprzyjaciel rzucał coraz to nowe pułki do walki pod mury. Olbrzymie bestie Haradu, Mumakile, niby ruchome domy, w czerwonym blasku migotliwych płomieni przesuwały się pomiędzy wieżami oblężniczymi i miotającymi ogień machinami. Wódz Mordoru nie dbał o to, jak walczą jego podwładni i ilu ich zginie.| (J. R. R. Tolkien, „Władca Pierścieni” t. III).}}
   
  +
{{Infobox/bitwa
'''Bitwa na polach Pelleno'''[[Plik:Battle_of_Pelennor_Fields.jpg|thumb|280px|Fragment bitwy w filmie [[Powrót Króla (film)|Władca Pierścieni: Powrót króla]]]]'''ru''' - główne starcie pomiędzy siłami ludzi z [[Gondor]]u i [[Rohan]]u a armią [[Sauron]]a. Walczyli tam także niektórzy członkowie [[Drużyna Pierścienia|Drużyny Pierścienia]]. Stoczona 15 marca 3019 roku Trzeciej Ery.
 
  +
|Miejsce = [[Pola Pelennoru]]
==Przycznyna==
 
  +
|Wynik = Zwycięstwo ludzi
Sauron ówczesny władca Cienia nienawidził Gondoru ponieważ, ród ten w wiekszości składał sie z Numenorejczyków, czyli rodu Elrosa brata Erlonda pół elfa. Chciał zniszczyć miasto bo, strasznie bał się ów rodu , rodu Dunedajnów, a doszły go słuchy że nastepca Isildura żyje .Niosący pierścień Barahira Aragorn Elesar (nadzieja) był coraz bliżej zdobycia tronu. Więc głowna przyczyną jest odtracenie powstania silnego zjednoczonego państwa Arnoru i Gondoru i powrotu króla na tron którego obawiał się Sauron od czasu pamiętnej armi XXV króla Numenoru Ar-Pharazona. Samo zdobycie Gondoru pozwoliło by Sauronowi na wypowiedzenie wojen innym krainom jak Rohan a, nawet sięgnął by Lothorien czy Rivendell cała swoją siła.
 
  +
|1. walcząca strona = [[Gondor]], [[Rohan]], [[Dúnedainowie]] z Północy,
  +
|2. walcząca strona = [[Mordor]]. [[Rhûn]], [[Khand]], [[Harad]], [[Umbar]]
  +
|Dowódcy 1. strony = [[Gandalf]], [[Théoden]] †, [[Aragorn]], [[Denethor II]], [[Éomer]], [[Imrahil]], [[Grimbold]] †, [[Halbarad]] †, [[Hirluin Piękny|Hirluin]] †, [[Forlong]] †, [[Dervorin]], [[Duinhir]], [[Golasgil]]
  +
|Dowódcy 2. strony = [[Czarnoksiężnik]] †, [[Khamûl]], Siedmiu pozostałych [[Nazgûle|Nazguli]], [[Gothmog]] (†)
  +
|Siły 1. strony = Ok. 5 tys. Gondorczyków, 6 tys. Rohirrimów, około 1000 podkomendnych Aragorna z Szarej Drużyny
  +
|Siły 2. strony = Ok. 45 tys. Orków, Haradrimów, Easterlingów, Trolli i Variangów
  +
|Straty 1. strony = Około 2 tys. Gondorczyków i Rohirimów
  +
|Straty 2. strony = Praktycznie całkowite
  +
|Obraz = Alan Lee - Battle of the Pelennor Fields.jpg
  +
}}
   
 
'''Bitwa na polach Pellenoru''' bitwa pomiędzy siłami ludzi z [[Gondor]]u i [[Rohan]]u a armią [[Sauron]]a. Walczyli tam także niektórzy członkowie [[Drużyna Pierścienia|Drużyny Pierścienia]]. Stoczona 15 marca 3019 roku Trzeciej Ery na [[Pola Pelennoru|Polach Pelenoru]].
==Przebieg==
 
===Odsiecz Rohirrimów===
 
Tuż przed wschodem słońca 15 marca [[Wódz Nazgûli ]]wtargnął do [[Minas Tirith]]. Wydawało się, że szturm stolicy [[Gondor]]u miał się skończyć <span style="mso-spacerun:yes"> </span>się pełnym triumfem sił [[Sauron]]a. Jedynie [[Gandalf |Gandalf Biały odważył]] się stawić czoła [[Wódz Nazgûli|Upiorowi]] .Wojskom Mordoru nie zdołało się zdobyć Minas Tirith. O pierwszych kurach zabrzmi
 
   
  +
== Bitwa na polach Pelennoru ==
[[Plik:Plan_bitwy.svg.png|thumb|250px|Plan bitwy]]ały rogi nadciągających z odsieczą Gondorowi Rohirrimów, którzy z łatwością wtargnęli na [[pola Pelennoru]], bowiem otaczający je mur, [[Rammas Echor]], został zburzony przez orków. Jeźdźcy Rohanu natarli w trzech grupach:
 
  +
Tuż przed świtem, 15 marca [[Czarnoksiężnik z Angmaru|Wódz Nazgûli]] wjechał do [[Minas Tirith]]. Wydawało się, że szturm stolicy Gondoru zakończył się pełnym triumfem sił Saurona. Tylko [[Gandalf Biały]] odważył się stawić czoła królowi Upiorów Pierścienia. Jednak wojska [[Mordor|Mordoru]] nie zdołały zdobyć Minas Tirith. O pierwszych kurach zabrzmiały rogi nadciągających z odsieczą Gondorowi [[Rohirrimowie|Rohirrimów]], którzy z łatwością wtargnęli na pola Pelennoru, bowiem otaczający je mur, [[Rammas Echor]], został zburzony przez orków. Jeźdźcy Rohanu natarli w trzech grupach.
*na prawej flance éoredy Wschodniej Marchii prowadzone przez [[Elfhelm]]a;
 
  +
*w centrum Gwardia Królewska i jeźdźcy z zaciągu Edoras pod wodzą króla Rohanu, Théodena oraz jego następcy, Éomera;
 
  +
=== Śmierć wodzów ===
*na lewym skrzydle oddziały Zachodniej Marchii [[Grimbold]]a.
 
  +
Na południe od miasta zgromadziły się nietknięte zastępy Mordoru, składające się z [[Haradrimowie|Haradrimów]]. W starciu z nimi, [[Theoden|Théodenowi]] udało się rozbić wrogą konnicę i zabić ich wodza, ale niedługo potem strzała przebiła bok rumaka króla Rohanu, [[Śnieżnogrzywy|Śnieżnogrzywego]], który padł, przygniatając monarchę, przez co ten skonał kilka chwil później. W tym momencie zaatakował wódz Nazgûli, dosiadający skrzydlatej bestii. Rozproszył Gwardię Królewską, jednak i jego dosięgła zguba – w dramatycznym pojedynku księżniczka [[Éowina]], która potajemnie ruszyła na wyprawę, z pomocą hobbita [[Meriadok Brandybuck|Merry’ego Brandybucka]], zabiła Upiora Pierścienia. Wypełniono w ten sposób przepowiednię elfa, [[Glorfindel|Glorfindela]].
Wiatr od morza szybko rozegnał ciemności Saurona, zasłaniające niebo, a w świetle słońca szarżujący Rohirrimowie zepchnęli zaskoczonych wrogów ku [[Anduina|Anduinie]]. Opanowali całą północną połać Pelennoru i przerwali pierścień oblężenia wokół Minas Tirith.
 
  +
===Flota z południa===
+
=== Flota z Południa ===
Nagle na brzegach [[Anduina|Anduinie]] spostrzeżono flotę, składającą się z kilkunastu okrętów o czarnych żaglach. Wszyscy początkowo sądzili, że to [[Korsarze|Korsarze z Umbaru]], którzy przesądzą o wyniku bitwy na korzyść wojsk [[Sauron]]a. Jednak wkrótce na jednym ze statków rozwinięto sztandar z godłem królów Gondoru – Białym Drzewem pod Siedmioma Gwiazdami i koroną na czarnym tle. Okazało się, iż na pole bitwy przybywa [[Aragorn II]] na czele [[Szara Drużyna|Szarej Drużyny]] i sił gondorskich lenników z południowych prowincji. Jego flota przybiła do Harlondu, a żołnierze zeszli z okrętów i zaatakowali [[Haradrimowie|Haradrimów]] od tyłu. Przebili się łatwo przez zaskoczonych nieprzyjaciół do Rohirrimów. Wkrótce połączone wojska [[Rohan]]u i [[Gondor]]u rozbiły wroga i zaczęły go spychać ku rzece. Batalia jednak trwała długo, aż do wieczora, bowiem większość oddziałów Saurona nie poddała się, tylko walczyła do ostatniego żołnierza. Jedynie garstce niedobitków udał się zbiec do [[Mordor]]u.[[Plik:Bitwa na polach Pelenoru skrót|thumb|center|335 px]]
+
Wtem na [[Anduina|Anduinie]] spostrzeżono flotę, składającą się z kilkunastu okrętów o czarnych żaglach. Wszyscy początkowo sądzili, że to Korsarze z [[Umbar|Umbaru]], którzy przesądzą o wyniku bitwy na korzyść wojsk Saurona. Jednak wkrótce na jednym ze statków rozwinięto [[Sztandar Elendila|sztandar]] z godłem królów Gondoru – Białym Drzewem pod Siedmioma Gwiazdami i koroną na czarnym tle. Okazało się, iż na pole bitwy przybywa Aragorn II na czele [[Szara Drużyna|Szarej Drużyny]] i sił gondorskich lenników z południowych prowincji. Jego flota przybiła do Harlondu, a żołnierze zeszli z okrętów i zaatakowali Haradrimów od tyłu. Przebili się łatwo przez zaskoczonych nieprzyjaciół do Rohirrimów. Wkrótce połączone wojska Rohanu i Gondoru rozbiły wroga i zaczęły go spychać ku rzece. Batalia jednak trwała długo, aż do wieczora, bowiem większość oddziałów Saurona nie poddała się, tylko walczyła do ostatniego żołnierza. Jedynie garstce niedobitków udało się zbiec do Mordoru.
==Po bitwie==
 
  +
Batalia na polach Pelennoru, niezwykle dramatyczna w przebiegu, ostatecznie zakończyła się zwycięstwem Rohirrimów i Gondorczyków, którzy okupili je zapewne dużymi stratami. Ocalono jednak od upadku Minas Tirith, a także ziemie położone na zachód od tego miasta. Najpewniej bowiem, gdyby została zdobyta stolica Gondoru, armie [[Sauron]]a łatwo zajęłyby inne regiony. Była to największa bitwa całej [[Wojna o Pierścień|Wojny o Pierścień]], jak i największa batalia Trzeciej Ery, choć trzeba zaznaczyć, iż nie przesądziła o wyniku tego konfliktu.
 
 
=== Po Bitwie ===
[[Kategoria:Bitwy]]
 
 
Batalia na polach Pelennoru, niezwykle dramatyczna w przebiegu, ostatecznie zakończyła się zwycięstwem Rohirrimów i Gondorczyków, którzy okupili je zapewne dużymi stratami. Ocalono jednak od upadku Minas Tirith, a także ziemie położone na zachód od tego miasta. Najpewniej bowiem, gdyby została zdobyta stolica Gondoru, armie Saurona łatwo zalałyby inne regiony. Była to największa bitwa całej Wojny o Pierścień, jak i największa batalia Trzeciej Ery, choć trzeba zaznaczyć, iż nie przesądziła o wyniku tego konfliktu.
  +
  +
== W filmie ==
  +
W filmie Rohirrimowie pojawiają się na polach Pelennoru w momencie, gdy orkowie dowodzeni przez Gothmoga wdzierają się do Minas Tirith. Widowiskowa szarża jeźdźców Théodena rozbija siły Mordoru. Jednak w momencie, jak się zdaje, pełnego zwycięstwa, od strony Osgiliath nadciągają Hardrimowie na mûmakilach. Jeźdźcy Rohanu szarżują na nich, lecz ponoszą znaczne straty. Tymczasem w Minas Tirith żołnierze Gondoru rozpaczliwie bronią się przed wrogami, barykadując się za bramą jednego z wyższych poziomów miasta. W tym samym czasie, gdy król Théoden próbuje na nowo sformować swoich podkomendnych do walki z Haradrimami, atakuje go wódz Nazgûli. Monarcha pada przygnieciony swym koniem, jednak w tym momencie spieszona Éowina staje do walki z Upiorem i po dłuższej walce zabija go z pomocą Meriadoka. Wtedy też pojawią się flota korsarska, lecz z okrętów, do ataku na zaskoczonych orków ruszają: Aragorn, Legolas, Gimli oraz Umarli z Dunharrow. Ostatecznie zjawy niszczą wszystkie wrogie oddziały i zostają uwolnione po bitwie.
  +
  +
[[ca:Batalla dels Camps de Pelènnor]]
  +
[[de:Schlacht auf dem Pelennor]]
  +
[[en:Battle of the Pelennor Fields]]
  +
[[es:Batalla de los Campos del Pelennor]]
  +
[[fr:Bataille des Champs du Pelennor]]
  +
[[it:Battaglia dei Campi del Pelennor]]
  +
[[pt-br:Batalha dos Campos de Pelennor]]
  +
[[ru:Битва на Пеленнорских полях]]
 
[[Kategoria:Bitwy Trzeciej Ery]]

Wersja z 16:11, 24 mar 2020

Wikipedia-icon.png Ta strona zawiera treści z Wikipedii będące na licencji Creative Commons.
Stub-icon.png Ten artykuł należy przeredagować, aby dopasować go do standardów obowiązujących na Śródziemie Wiki.
Miasto Minas Tirith było teraz oblężone, zamknięte w pierścieniu wrogich wojsk. Zewnętrzne szańce pękły. Cały Pelennor znalazł się w ręku napastnika. Grzmiały werble. Od północy i południa Nieprzyjaciel rzucał coraz to nowe pułki do walki pod mury. Olbrzymie bestie Haradu, Mumakile, niby ruchome domy, w czerwonym blasku migotliwych płomieni przesuwały się pomiędzy wieżami oblężniczymi i miotającymi ogień machinami. Wódz Mordoru nie dbał o to, jak walczą jego podwładni i ilu ich zginie.

— (J. R. R. Tolkien, „Władca Pierścieni” t. III).

Bitwa na polach Pellenoru – bitwa pomiędzy siłami ludzi z Gondoru i Rohanu a armią Saurona. Walczyli tam także niektórzy członkowie Drużyny Pierścienia. Stoczona 15 marca 3019 roku Trzeciej Ery na Polach Pelenoru.

Bitwa na polach Pelennoru

Tuż przed świtem, 15 marca Wódz Nazgûli wjechał do Minas Tirith. Wydawało się, że szturm stolicy Gondoru zakończył się pełnym triumfem sił Saurona. Tylko Gandalf Biały odważył się stawić czoła królowi Upiorów Pierścienia. Jednak wojska Mordoru nie zdołały zdobyć Minas Tirith. O pierwszych kurach zabrzmiały rogi nadciągających z odsieczą Gondorowi Rohirrimów, którzy z łatwością wtargnęli na pola Pelennoru, bowiem otaczający je mur, Rammas Echor, został zburzony przez orków. Jeźdźcy Rohanu natarli w trzech grupach.

Śmierć wodzów

Na południe od miasta zgromadziły się nietknięte zastępy Mordoru, składające się z Haradrimów. W starciu z nimi, Théodenowi udało się rozbić wrogą konnicę i zabić ich wodza, ale niedługo potem strzała przebiła bok rumaka króla Rohanu, Śnieżnogrzywego, który padł, przygniatając monarchę, przez co ten skonał kilka chwil później. W tym momencie zaatakował wódz Nazgûli, dosiadający skrzydlatej bestii. Rozproszył Gwardię Królewską, jednak i jego dosięgła zguba – w dramatycznym pojedynku księżniczka Éowina, która potajemnie ruszyła na wyprawę, z pomocą hobbita Merry’ego Brandybucka, zabiła Upiora Pierścienia. Wypełniono w ten sposób przepowiednię elfa, Glorfindela.

Flota z Południa

Wtem na Anduinie spostrzeżono flotę, składającą się z kilkunastu okrętów o czarnych żaglach. Wszyscy początkowo sądzili, że to Korsarze z Umbaru, którzy przesądzą o wyniku bitwy na korzyść wojsk Saurona. Jednak wkrótce na jednym ze statków rozwinięto sztandar z godłem królów Gondoru – Białym Drzewem pod Siedmioma Gwiazdami i koroną na czarnym tle. Okazało się, iż na pole bitwy przybywa Aragorn II na czele Szarej Drużyny i sił gondorskich lenników z południowych prowincji. Jego flota przybiła do Harlondu, a żołnierze zeszli z okrętów i zaatakowali Haradrimów od tyłu. Przebili się łatwo przez zaskoczonych nieprzyjaciół do Rohirrimów. Wkrótce połączone wojska Rohanu i Gondoru rozbiły wroga i zaczęły go spychać ku rzece. Batalia jednak trwała długo, aż do wieczora, bowiem większość oddziałów Saurona nie poddała się, tylko walczyła do ostatniego żołnierza. Jedynie garstce niedobitków udało się zbiec do Mordoru.

Po Bitwie

Batalia na polach Pelennoru, niezwykle dramatyczna w przebiegu, ostatecznie zakończyła się zwycięstwem Rohirrimów i Gondorczyków, którzy okupili je zapewne dużymi stratami. Ocalono jednak od upadku Minas Tirith, a także ziemie położone na zachód od tego miasta. Najpewniej bowiem, gdyby została zdobyta stolica Gondoru, armie Saurona łatwo zalałyby inne regiony. Była to największa bitwa całej Wojny o Pierścień, jak i największa batalia Trzeciej Ery, choć trzeba zaznaczyć, iż nie przesądziła o wyniku tego konfliktu.

W filmie

W filmie Rohirrimowie pojawiają się na polach Pelennoru w momencie, gdy orkowie dowodzeni przez Gothmoga wdzierają się do Minas Tirith. Widowiskowa szarża jeźdźców Théodena rozbija siły Mordoru. Jednak w momencie, jak się zdaje, pełnego zwycięstwa, od strony Osgiliath nadciągają Hardrimowie na mûmakilach. Jeźdźcy Rohanu szarżują na nich, lecz ponoszą znaczne straty. Tymczasem w Minas Tirith żołnierze Gondoru rozpaczliwie bronią się przed wrogami, barykadując się za bramą jednego z wyższych poziomów miasta. W tym samym czasie, gdy król Théoden próbuje na nowo sformować swoich podkomendnych do walki z Haradrimami, atakuje go wódz Nazgûli. Monarcha pada przygnieciony swym koniem, jednak w tym momencie spieszona Éowina staje do walki z Upiorem i po dłuższej walce zabija go z pomocą Meriadoka. Wtedy też pojawią się flota korsarska, lecz z okrętów, do ataku na zaskoczonych orków ruszają: Aragorn, Legolas, Gimli oraz Umarli z Dunharrow. Ostatecznie zjawy niszczą wszystkie wrogie oddziały i zostają uwolnione po bitwie.