Śródziemie Wiki
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
'''Bitwa na polach Pelleno'''[[Plik:Battle_of_Pelennor_Fields.jpg|thumb|280px|Fragment bitwy w filmie [[Powrót Króla (film)|Władca Pierścieni: Powrót króla]]]]'''ru''' - bitwa, która wydarzyła się 15 marca 3019 roku [[Trzecia Era|Trzeciej Ery]] między wojskami [[Gondor]]u, [[Rohan]]u oraz siła [[Mordor]]u i jego sprzymierzeńców. Była jednym z najważniejszych starć [[Wojna o Pierścień|Wojny o Pierścień]] i zakończyła się całkowitym zwycięstwem Zachodu. Śmierć w niej ponieśli m.in. król Rohanu [[Théoden]] oraz [[Czarnoksiężnik z Angmaru]].
+
'''Bitwa na polach Pelleno'''[[Plik:Battle_of_Pelennor_Fields.jpg|thumb|280px|Fragment bitwy w filmie [[Powrót Króla (film)|Władca Pierścieni: Powrót króla]]]]'''ru''' - główne starcie pomiędzy siłami ludzi z [[Gondor]]u i [[Rohan]]u a armią [[Sauron]]a, w którym walczyli także niektórzy członkowie [[Drużyna Pierścienia|Drużyny Pierścienia]]. Wielka batalia stoczono 15 marca 3019 roku Trzeciej Ery pomiędzy wojskami.
   
  +
{{Stub}}
 
  +
  +
  +
==='''Odsiecz Rohirrimów'''===
  +
Tuż przed wschodem słońca 15 marca [[Wódz Nazgûli ]]wtargną do [[Minas Tirith]]. Wydawało się, że szturm stolicy [[Gondor]]u miał się skończyć <span style="mso-spacerun:yes"> </span>się pełnym triumfem sił [[Sauron]]a. Jedynie [[Gandalf |Gandalf Biały ]]odważył się stawić czoła [[Wódz Nazgûli|Upiorowi]] .Wojskom Mordoru nie zdołało się zdobyć Minas Tirith. O pierwszych kurach zabrzmi
  +
  +
[[Plik:Plan_bitwy.svg.png|thumb|250px|Plan bitwy]]ały rogi nadciągających z odsieczą Gondorowi Rohirrimów, którzy z łatwością wtargnęli na [[pola Pelennoru]], bowiem otaczający je mur, [[Rammas Echor]], został zburzony przez orków. Jeźdźcy Rohanu natarli w trzech grupach:
  +
*na prawej flance éoredy Wschodniej Marchii prowadzone przez [[Elfhelm]]a;
  +
*w centrum Gwardia Królewska i jeźdźcy z zaciągu Edoras pod wodzą króla Rohanu, Théodena oraz jego następcy, Éomera;
  +
*na lewym skrzydle oddziały Zachodniej Marchii [[Grimbold]]a.
  +
Wiatr od morza szybko rozegnał ciemności Saurona, zasłaniające niebo, a w świetle słońca szarżujący Rohirrimowie zepchnęli zaskoczonych wrogów ku [[Anduina|Anduinie]]. Opanowali całą północną połać Pelennoru i przerwali pierścień oblężenia wokół Minas Tirith.
  +
  +
  +
==='''Flota z południa'''===
  +
Nagle na brzegach [[Anduina|Anduinie]] spostrzeżono flotę, składającą się z kilkunastu okrętów o czarnych żaglach. Wszyscy początkowo sądzili, że to [[Korsarze|Korsarze z Umbaru]], którzy przesądzą o wyniku bitwy na korzyść wojsk [[Sauron]]a. Jednak wkrótce na jednym ze statków rozwinięto sztandar z godłem królów Gondoru – Białym Drzewem pod Siedmioma Gwiazdami i koroną na czarnym tle. Okazało się, iż na pole bitwy przybywa [[Aragorn II]] na czele [[Szara Drużyna|Szarej Drużyny]] i sił gondorskich lenników z południowych prowincji. Jego flota przybiła do Harlondu, a żołnierze zeszli z okrętów i zaatakowali [[Haradrimowie|Haradrimów]] od tyłu. Przebili się łatwo przez zaskoczonych nieprzyjaciół do Rohirrimów. Wkrótce połączone wojska [[Rohan]]u i [[Gondor]]u rozbiły wroga i zaczęły go spychać ku rzece. Batalia jednak trwała długo, aż do wieczora, bowiem większość oddziałów Saurona nie poddała się, tylko walczyła do ostatniego żołnierza. Jedynie garstce niedobitków udał się zbiec do [[Mordor]]u.
  +
==='''Po bitwie'''===
  +
Batalia na polach Pelennoru, niezwykle dramatyczna w przebiegu, ostatecznie zakończyła się zwycięstwem Rohirrimów i Gondorczyków, którzy okupili je zapewne dużymi stratami. Ocalono jednak od upadku Minas Tirith, a także ziemie położone na zachód od tego miasta. Najpewniej bowiem, gdyby została zdobyta stolica Gondoru, armie [[Sauron]]a łatwo zajęłyby inne regiony. Była to największa bitwa całej [[Wojna o Pierścień|Wojny o Pierścień]], jak i największa batalia Trzeciej Ery, choć trzeba zaznaczyć, iż nie przesądziła o wyniku tego konfliktu.
 
[[Kategoria:Bitwy]]
 
[[Kategoria:Bitwy]]

Wersja z 14:56, 12 lut 2013

Bitwa na polach Pelleno

Plik:Battle of Pelennor Fields.jpg

Fragment bitwy w filmie Władca Pierścieni: Powrót króla

ru - główne starcie pomiędzy siłami ludzi z Gondoru i Rohanu a armią Saurona, w którym walczyli także niektórzy członkowie Drużyny Pierścienia. Wielka batalia stoczono 15 marca 3019 roku Trzeciej Ery pomiędzy wojskami.



Odsiecz Rohirrimów

Tuż przed wschodem słońca 15 marca Wódz Nazgûli wtargną do Minas Tirith. Wydawało się, że szturm stolicy Gondoru miał się skończyć  się pełnym triumfem sił Saurona. Jedynie Gandalf Biały odważył się stawić czoła Upiorowi .Wojskom Mordoru nie zdołało się zdobyć Minas Tirith. O pierwszych kurach zabrzmi

Plik:Plan bitwy.svg.png

Plan bitwy

ały rogi nadciągających z odsieczą Gondorowi Rohirrimów, którzy z łatwością wtargnęli na pola Pelennoru, bowiem otaczający je mur, Rammas Echor, został zburzony przez orków. Jeźdźcy Rohanu natarli w trzech grupach:

  • na prawej flance éoredy Wschodniej Marchii prowadzone przez Elfhelma;
  • w centrum Gwardia Królewska i jeźdźcy z zaciągu Edoras pod wodzą króla Rohanu, Théodena oraz jego następcy, Éomera;
  • na lewym skrzydle oddziały Zachodniej Marchii Grimbolda.

Wiatr od morza szybko rozegnał ciemności Saurona, zasłaniające niebo, a w świetle słońca szarżujący Rohirrimowie zepchnęli zaskoczonych wrogów ku Anduinie. Opanowali całą północną połać Pelennoru i przerwali pierścień oblężenia wokół Minas Tirith.


Flota z południa

Nagle na brzegach Anduinie spostrzeżono flotę, składającą się z kilkunastu okrętów o czarnych żaglach. Wszyscy początkowo sądzili, że to Korsarze z Umbaru, którzy przesądzą o wyniku bitwy na korzyść wojsk Saurona. Jednak wkrótce na jednym ze statków rozwinięto sztandar z godłem królów Gondoru – Białym Drzewem pod Siedmioma Gwiazdami i koroną na czarnym tle. Okazało się, iż na pole bitwy przybywa Aragorn II na czele Szarej Drużyny i sił gondorskich lenników z południowych prowincji. Jego flota przybiła do Harlondu, a żołnierze zeszli z okrętów i zaatakowali Haradrimów od tyłu. Przebili się łatwo przez zaskoczonych nieprzyjaciół do Rohirrimów. Wkrótce połączone wojska Rohanu i Gondoru rozbiły wroga i zaczęły go spychać ku rzece. Batalia jednak trwała długo, aż do wieczora, bowiem większość oddziałów Saurona nie poddała się, tylko walczyła do ostatniego żołnierza. Jedynie garstce niedobitków udał się zbiec do Mordoru.

Po bitwie

Batalia na polach Pelennoru, niezwykle dramatyczna w przebiegu, ostatecznie zakończyła się zwycięstwem Rohirrimów i Gondorczyków, którzy okupili je zapewne dużymi stratami. Ocalono jednak od upadku Minas Tirith, a także ziemie położone na zachód od tego miasta. Najpewniej bowiem, gdyby została zdobyta stolica Gondoru, armie Saurona łatwo zajęłyby inne regiony. Była to największa bitwa całej Wojny o Pierścień, jak i największa batalia Trzeciej Ery, choć trzeba zaznaczyć, iż nie przesądziła o wyniku tego konfliktu.