Zmiany: Bitwa na Dagorlad (1944)

Wersja z 20:31, 27 maj 2017

Nazwa tego hasła odnosi się do więcej niż jednego pojęcia. Zobacz ją tutaj - Bitwa na Dagorlad.

Bitwa na Dagorlad (1944) – klęska wojsk Gondoru na równinach Dagorlad zwana też "Klęską pod Maronnonem". Rozegrała się w 1944 roku Trzeciej Ery. Dopiero druga część batalii zwana "Bitwą o Obóz" skończyła się rozgromieniem przeciwników.

W 1944 roku Haradrimowie w towarzystwie ludzi z Khandu najechali Południowy Gondor, a kilka dni później Forthwini przywódca Eotheodów poinformował króla, że Woźnicy zaatakowali królestwo od wschodu. Dowódca i krewniak króla Eärnil wyruszył ze swoimi siłami z Pelargiru na południe, król natomiast prowadził swoją armię przez Północne Ithilien, planując rozstawić wojska na Dagorlad. Niestety Woźnicy uprzedzili króla i dopadli jego armię zanim ta zajęła odpowiednią pozycję. Zapanował chaos. W trakcie bitwy król został zabity, wraz z nim jego syn, Artamir. Dowództwo nad Armią Północną objął Minohtar, siostrzeniec króla. To jemu doniesiono, że w szeregach Eotheodów, wspierających Gondor, poległ Faramir, który nie chciał siedzieć z założonymi rękami w Minas Anor i po kryjomu wybrał się na wojnę. Niedługo później zginął sam Minohtar. Jedynie niewielki oddział zdołał się wydostać i dołączyć do armii południowej.

Eärnil odniósł wielkie zwycięstwo na południu. Gdy dowiedział się o śmierci króla i jego synów, wyruszył wraz ze swoją armią na północ i dopadł Woźników, pokonując ich w Bitwie o Obóz. W ten sposób zostali oni ostatecznie rozgromieni.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 {{UWA|[[Bitwa na Dagorlad (ujednoznacznienie)|Bitwa na Dagorlad]]}}
-'''Bitwa na Dagorlad (1944)''' – klęska wojsk [[Gondor]]u na równinach [[Dagorlad]] zwana też "'''Klęską pod Maronnonem'''". Rozegrała się w [[TE 1944|1944]] roku Trzeciej Ery. Dopiero druga część batalii zwana "[[Bitwą o Obóz]]" skończyła się rozgromieniem przeciwników.
+'''Bitwa na Dagorlad (1944)''' – klęska wojsk [[Gondor]]u na równinach [[Dagorlad]] zwana też "'''Klęską pod Maronnonem'''". Rozegrała się w [[TE 1944|1944]] roku Trzeciej Ery. Dopiero druga część batalii zwana "[[Bitwa o Obóz|Bitwą o Obóz]]" skończyła się rozgromieniem przeciwników.
-W 1944 roku [[Haradrimowie]] w towarzystwie [[Variagowie|ludzi z Khandu]] najechali [[Gondor Południowy|Południowy Gondor]], a kilka dni później [[Forthwini]] przywódca [[Eotheodzi|Eotheodów]] poinformował  króla, że [[Woźnicy]] zaatakowali królestwo od wschodu. Dowódca i krewniak króla [[Eärnil II|Eärnil]] wyruszył ze swoimi siłami z [[Pelargir]]u na południe, król natomiast prowadził swoją armię przez Północne [[Ithilien]], planując rozstawić wojska na Dagorlad. Niestety Woźnicy uprzedzili króla i dopadli jego armię zanim ta zajęła odpowiednią pozycję. Zapanował chaos. W trakcie bitwy król został zabity, wraz z nim jego syn, [[Artamir]]. Dowództwo nad Armią Północną objął [[Minohtar]], siostrzeniec króla. To jemu doniesiono, że w szeregach Eotheodów, wspierających Gondor, poległ [[Faramir (syn Ondohera)|Faramir]], który nie chciał siedzieć z założonymi rękami w Minas Anor i po kryjomu wybrał się na wojnę. Niedługo później zginął sam Minohtar. Jedynie niewielki oddział zdołał się wydostać i dołączyć do armii południowej.
+W 1944 roku [[Haradrimowie]] w towarzystwie [[Variagowie|ludzi z Khandu]] najechali [[Gondor Południowy|Południowy Gondor]], a kilka dni później [[Forthwini]] przywódca [[Eotheodzi|Eotheodów]] poinformował króla, że [[Woźnicy]] zaatakowali królestwo od wschodu. Dowódca i krewniak króla [[Eärnil II|Eärnil]] wyruszył ze swoimi siłami z [[Pelargir]]u na południe, król natomiast prowadził swoją armię przez Północne [[Ithilien]], planując rozstawić wojska na Dagorlad. Niestety Woźnicy uprzedzili króla i dopadli jego armię zanim ta zajęła odpowiednią pozycję. Zapanował chaos. W trakcie bitwy król został zabity, wraz z nim jego syn, [[Artamir]]. Dowództwo nad Armią Północną objął [[Minohtar]], siostrzeniec króla. To jemu doniesiono, że w szeregach Eotheodów, wspierających Gondor, poległ [[Faramir (syn Ondohera)|Faramir]], który nie chciał siedzieć z założonymi rękami w Minas Anor i po kryjomu wybrał się na wojnę. Niedługo później zginął sam Minohtar. Jedynie niewielki oddział zdołał się wydostać i dołączyć do armii południowej.
 Eärnil odniósł wielkie zwycięstwo na południu. Gdy dowiedział się o śmierci króla i jego synów, wyruszył wraz ze swoją armią na północ i dopadł Woźników, pokonując ich w Bitwie o Obóz. W ten sposób zostali oni ostatecznie rozgromieni.