Bitwa na Dagorlad (1889) – jedna z wielu bitew rozegranych na tych terenach pomiędzy sojuszem Gondoru i Nortów (Éothéodów) z Woźnikami (konfederacją Easterlingów).
Éothéodzi pod przewodnictwem Marhwiniego żyli w górnym biegu Anduiny, obserwując Woźników. W 1889 roku Trzeciej Ery Marhwini ostrzegł Calimehtara z Gondoru, że Woźnicy planują najechać Calenardhon. Poinformował go też o przygotowywanym buncie niewolników przeciwko Woźnikom. Calimehtar sprowokował Woźników, aby umożliwić bunt, jednak liczba przeciwników była tak wielka, że nie mógł utrzymać pozycji i rozpoczął odwrót, wciągając ich jednocześnie z dala od ich siedzib. W kluczowym momencie bitwy grupa jeźdźców okrążyła bokiem pole bitwy i w połączonych siłach wraz z Éothéodami Marhwiniego zepchnęła Woźników na Wschód.