Klatka z filmu "Hobbit: Bitwa Pięciu Armii"
Bitwa Pięciu Armii – konfrontacja zbrojna rozegrana 23 listopada 2941 roku Trzeciej Ery, stoczona pod Samotną Górą pomiędzy sprzymierzonymi siłami elfów, ludzi i krasnoludów a orkami i wargami[2].
Przyczyny[]
Przyczyną ataku była chęć zdobycia skarbów zostawionych w Ereborze po śmierci Smauga. Gobliny od kilku lat zbierając dziesięciotysięczną armię na Górze Gundabad, dawnej fortecy krasnoludów, postanowili wykorzystać nadarzającą się okazję i zaatakować skłóconych ze sobą ludzi, krasnoludów i elfów. Dodatkowo chcieli się zemścić za śmierć Wielkiego Goblina.
Przebieg[]
Śmierć Smauga[]
Po zabiciu Smauga przez człowieka Barda krasnoludowie nie chcieli mu przekazać części skarbu na odbudowę miasta zniszczonego przez smoka, ponieważ uważali, że złoto stanowi tylko ich własność. Tymczasem armia Elfów Leśnych i ludzi z miasta Esgaroth zebrała się pod Górą w celu uzyskania należnej rekompensaty. Kompania Thorina umocniła główną bramę spodziewając się oblężenia. Posłali również po Dáina z Żelaznych Wzgórz. Wkrótce potem zaczęły się negocjacje. W nocy Bilbo przekazał Arcyklejnot ludziom, przez co Thorin zgodził się przekazać poszkodowanym część skarbu, aby odzyskać kryształ. Nie zadowoliło to zebranych. Następnego dnia pod Górę dotarł Dáin kuzyn Thorina wraz z grupą 500 wojowników. Kiedy krasnoludowie zamierzali uderzyć w armię ludzi i elfów zapadły ciemności. Armia orków i wargów zaatakowała[2].
Atak orków[]
Początkowo nietoperze przysłoniły niebo tak szczelnie, że zapanowały ciemności. Armia Wolnych Ludów obsadziła skaliste ostrogi wybiegające na południe i wschód mając nadzieję, że gobliny wejdą między nie. Gdy przeciwnicy wpadli w pułapkę elfowie obsypali ich strzałami i zaczęli walczyć. Następnie do bitwy włączyli się krasnoludowie atakując z drugiej strony. Gobliny na chwilę rozpierzchły się, ale ich współplemieńcy wspięli się na górę po przeciwległym stoku i zaatakowali od tyłu. Po pewnym czasie mocno osłabione wojska Wolnych Ludów zaczęły ustępować. Nagle od Bramy zaatakował Thorin z towarzyszami. Zebrało się przy nim wielu elfów, ludzi i krasnoludów, którzy zepchnęli goblinów w dolinę. Z powodu małej liczebności zostali jednak otoczeni. W tym momencie na pomoc walczącym przybyły orły[2] oraz Beorn, którzy przesądzili wyniku bitwy[3].
Bitwa Pięciu Armii zawdzięcza swoją nazwę od pięciu ras, które brały udział w bitwie: elfów z Mrocznej Puszczy, krasnoludów pod wodzą Daina z Żelaznych Wzgórz i Thorina Dębowej Tarczy, ludzi z Miasta na Jeziorze pod wodzą Barda l łucznika, wargów oraz orków z Gór Mglistych pod wodzą Bolga, syna Azoga[2].
Siły zbrojne[]
Wolne ludy:[]
- Krasnoludów było ponad 500[2]
- Ludzi mniej niż 500[4]
- Elfów było około 1000[4]
- Wielkich Orłów było kilkanaście
Wrogowie:[]
Straty[]
Straty były bliżej nieznane. Poległo około 3/4 wrogich wojsk i znaczna część armii Wolnych Ludów. Poległ również Thorin Dębowa Tarcza oraz Kili i Fíli[3].
Skutki[]
- Załamanie potęgi goblinów z Gór Mglistych.
- Śmierć Thorina II Dębowej Tarczy[3].
- Śmierć Bolga, syna Azoga.
- Dain II Żelazna Stopa został szóstym Królem spod Góry.
Adaptacja filmowa[]
Szarża Kompanii Thorina
Wersja filmowa bitwy znacznie różni się od oryginalnej. Dodano wątek nietoperzy przybywających na pole bitwy, a wojskami orków dowodzi Azog Plugawy. Bolg przybywa znacznie później na czele armii orków z Gundabadu. W bitwie wzięły również udział trolle i robakołaki.
Po długim negocjacjach z udziałem Barda, Thranduila i Gandalfa z Thorinem przybył Dáin Żelazna Stopa. Elfowie i ludzie odmówili armii krasnoludów wstępu do Ereboru. Gdy już miało dojść do bitwy zjawiły się robakołaki, które wydrążyły tunele dla armii orków. W wyniku zaistniałej sytuacji Dáin kazał swoim wojownikom uformować mur tarcz, tak aby zagrodzili orkom wstęp do Ereboru. Na pomoc przybyli elfowie Thranduila, którzy odparli pierwszą falę nieprzyjaciół. Azog nakazał swoim bestiom wojennym atak, z tuneli wychodzą dziesiątki trolli i ogrów. Elfowie zasypują wroga gradem strzał, ale ogrom udało się zabić kozy i krasnoludy na rydwanach.
Azog wiedząc, że wojska wolnych ludów nie zdołają walczyć na dwóch frontach, wysłał pozostałe oddziały do zrujnowanego miasta Dale, gdzie schronili się obywatele miasta na jeziorze. Bard i Thranduil przegrupowali swoje siły do miasta, aby odeprzeć orków. Dáin pozostawił swych wojowników przed bramą Ereboru, aby bronili wstępu to twierdzy krasnoludów. W końcu jednak przewaga liczebna dobrze wyszkolonych orków wzięła górę i niemalże przesądziła o wyniku bitwy. Pod bramą Samotnej góry krasnoludowie ponieśli dotkliwe straty. Wtedy w Ereborze rozległ się dźwięk rogu wojennego krasnoludów i do walki włączyła się Kompania Thorina. Niedlugo po tym przybyły Wielkie Orły i Beorn
Odparła znaczącą liczbę orków, a nieprzyjaciel zaczął tracić przewagę jaką zyskał w Dale. Thorin II Dębowa Tarcza udał się na Krucze Wzgórze, aby uśmiercić Azoga i wywołać zamieszanie w szeregach orków. Zabrał ze sobą również najlepszych wojowników: Kiliego, Filiego oraz Dwalina. W tym czasie do miasta Dale przybył Legolas i Tauriel. Poinformowali Gandalfa o zbliżającej się armii Bolga. Wojska orków z Gundabadu zmierzały w stronę kruczego wzgórza, a miejsce miało zostać przez nich otoczone. Thranduil widząc jak wielu jego wojowników poległo zarządził odwrót. Przed tym czynem powstrzymała go elfka Tauriel popierana przez Legolasa. Para elfów wyruszyła na Krucze Wzgórze.
Thorin i jego towarzysze zjawili się w obozie Azoga, lecz nie spotkali tam żadnego z jego podwładnych, ale wpadli w jego zasadzkę. Azog zamordował Filiego i stoczył walkę z Thorinem. Na wzgórzu zjawił się Bolg, przybywając z oddziałem goblinów i chmarą nietoperzy. Bestie te wzięły bezpośredni udział w walce, atakując krasnoludów pod Ereborem. Bolg zabił Kiliego, ale sam później poległ z ręki Legolasa. Thorin stoczył walkę z Azogiem na zamarzniętej rzece Celduinie. Tak jak w książce w decydującym momencie bitwy przybyły orły i Beorn. Na grzbiecie jednego z wielkich ptaków przyleciał czarodziej Radagast. Thorin wyszedł z pojedynku z bladym orkiem zwycięsko, lecz zmarł na skutek odniesionych ran.
Galeria[]
Przypisy
- ↑ J. R. R. Tolkien,Hobbit, Rozdział XVI: Nocny Złodziej, Amber, Warszawa 2011, ISBN 978-83-241-3951-4
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 J.R.R. Tolkien, Hobbit, Rozdział XVII: Nadejście Burzy, Amber, Warszawa 2011, ISBN 978-83-241-3951-4
- ↑ 3,0 3,1 3,2 J.R.R. Tolkien, Hobbit, Rozdział XVIII: Droga powrotna, Amber, Warszawa 2011, ISBN 978-83-241-3951-4
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Gareth Hanrahan, Peter Mckinstry, Świat Tolkiena,Bitwa Pięciu Armii, Wydawnictwo Olesiejuk, 2012, ISBN 978-83-7844-887-7