Beregond (TE 2700 - TE 2811) – dwunasty namiestnik Gondoru, syn Berena.
Biografia[]
Trzydzieści lat rządzenia Beregonda rozpoczęło się sześcioletnią wojną pomiędzy krasnoludami a orkami. W trakcie wojny namiestnik chronił swoje państwo. Ludzie z Gondoru, pod jego wodzą, zabili dużą ilość orków, którzy próbowali przywrócić swoje osady w Białych Górach.
Podczas długiej zimy Korsarze z Umbaru wraz z Dunlendingami zaatakowali Rohan. Ich połączone siły popłynęły w stronę góry Iseny i obległy Rohan. Korsarze, którzy zaatakowali Gondor, zostali pokonani tuż przez nadejściem wiosny. Beregond, który był wtedy dowódcą wojsk Gondoru, wyruszył na pomoc Rohanowi.
Beregond zmarł w 2811 TE w wieku 111 lat, a jego następcą został jego syn, Belecthor II.
| Poprzednik: Beren (namiestnik Gondoru) |
Namiestnik Gondoru TE 2763 - TE 2811 |
Następca: Belecthor II |
| Namiestnicy królów Gondoru | |
|---|---|
| Namiestnicy Gondoru | |
|
Mardil Voronwë • Eradan • Herion • Belegorn • Húrin I • Túrin I • Hador • Barahir • Dior • Denethor I • Boromir • Cirion • Hallas • Húrin II • Belecthor I • Orodreth • Ecthelion I • Egalmoth • Beren • Beregond • Belecthor II • Thorondir • Túrin II • Turgon • Ecthelion II • Denethor II |