Zmiany: Beorn

Wersja z 15:52, 26 sty 2013

Gandalf and Beorn — Gandalf i Beorn pod postacią niedźwiedzia w adaptacji Hobbita

Beorn- człowiek z Doliny Anduiny, władcą Beorningów. Jak się zdaje, był potomkiem ludzi zamieszkujących Góry Mgliste, skąd zostali wyparci przez orków. Swoje domostwo miał w niedużym, dębowym lesie, położonym kilka mil na wschód od Samotnej Skały. Znany był z umiejętności przeobrażania się w wielkiego niedźwiedzia.

Hodował psy, owce i kuce (z którymi umiał rozmawiać) oraz wielkie pszczoły. Nigdy nie jadał mięsa, a żywił się głównie śmietaną i miodem. Był też znany ze znakomitych wypieków. Posiadał niezwykłą moc: potrafił przybierać postać wielkiego, czarnego niedźwiedzia. Na co dzień był wysokim, bardzo silnym mężczyzną o czarnych włosach i długiej, gęstej brodzie. Nie należał do osób szczególnie gościnnych i nie ufał obcym (mieszkał zresztą na dość niebezpiecznych terenach). Miał też niewielu przyjaciół, choć znał czarodzieja Radagasta. Łatwo wpadał w gniew i wtedy potrafił być straszny. Jednak w gruncie rzeczy był dobrym człowiekiem, a prawdziwą nienawiścią darzył jedynie orków i wargów, którzy nie ośmielali zapuszczać się na jego ziemie.

Podczas wyprawy do Ereboru Kompania Thorina II Dębowej Tarczy otarła do domu Beorna. Gandalfowi udało się pozyskać jego zaufanie i wędrowcy mogli zatrzymać się u niego i nabrać sił (przebywali tam od 20 do 22 lipca 2941 roku Trzeciej Ery). Beorn wyposażył krasnoludów i hobbita Bilba Bagginsa w sprzęt oraz prowiant, udzielił im też paru pożytecznych porad. Pożyczył nawet Kompanii swoje kuce, na których mogli jechać, ale tylko do granic Mrocznej Puszczy. Później na wieść o śmierci smoka Smauga sam wyruszył do Ereboru, wiedząc zapewne o maszerującej tam armii orków. W trakcie Bitwy Pięciu Armii Beorn niespodziewanie włączył się do walki, przyczyniając się do klęski goblinów. Sam zabił ich wodza, Bolga. Po zwycięstwie towarzyszył w drodze powrotnej Gandalfowi i Bilbowi, których gościł ponownie u siebie (przez całą zimę, aż do wiosny 2942 roku). W jakiś czas później został władcą Beorningów i panował nad obszarem rozciągającym się od Gór Mglistych po Mroczną Puszczę. Jego rządy upływały w spokoju. Synem i następcą Beorna był Grimbeorn.

Jego imię pochodzi z języka staronordyckiego, i znaczy niedźwiedź-wojownik.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 [[Plik:Gandalf_and_Beorn.jpg|thumb|220px|Gandalf i Beorn pod postacią niedźwiedzia
-w adaptacji [[Hobbit (film)|Hobbita]]]]d
+w adaptacji [[Hobbit (film)|Hobbita]]]]
-'''Beorn'''- człowiek z [[Dolina  Anduiny|Doliny Anduiny]], władcą [[Beoringowie|Beorningów]]. Jak się zdaje, [[Plik:Beorn.jpeg|thumb|Beorn]]był potomkiem ludzi zamieszkujących [[Góry Mgliste]], skąd zostali wyparci przez orków. Swoje domostwo miał w niedużym, dębowym lesie, położonym kilka mil na wschód od [[Samotna Skała|Samotnej Skały]]. Znany był z umiejętności przeobrażania się w wielkiego niedźwiedzia.
+'''Beorn'''- człowiek z [[Dolina  Anduiny|Doliny Anduiny]], władcą [[Beoringowie|Beorningów]]. Jak się zdaje, był potomkiem ludzi zamieszkujących [[Góry Mgliste]], skąd zostali wyparci przez orków. Swoje domostwo miał w niedużym, dębowym lesie, położonym kilka mil na wschód od [[Samotna Skała|Samotnej Skały]]. Znany był z umiejętności przeobrażania się w wielkiego niedźwiedzia.
 Hodował psy, owce i kuce (z którymi umiał rozmawiać) oraz wielkie pszczoły. Nigdy nie jadał mięsa, a żywił się głównie śmietaną i miodem. Był też znany ze znakomitych wypieków. Posiadał niezwykłą moc: potrafił przybierać postać wielkiego, czarnego niedźwiedzia. Na co dzień był wysokim, bardzo silnym mężczyzną o czarnych włosach i długiej, gęstej brodzie. Nie należał do osób szczególnie gościnnych i nie ufał obcym (mieszkał zresztą na dość niebezpiecznych terenach). Miał też niewielu przyjaciół, choć znał czarodzieja [[Radagast]]a. Łatwo wpadał w gniew i wtedy potrafił być straszny. Jednak w gruncie rzeczy był dobrym człowiekiem, a prawdziwą nienawiścią darzył jedynie [[orkowie|orków]] i [[wargowie|wargów]], którzy nie ośmielali zapuszczać się na jego ziemie.