“ | Czasami bywa potężnym czarnym niedźwiedziem, czasami potężnym czarnowłosym mężczyzną o rozłożystych ramionach i gęstej, bujnej brodzie. Nie mogę powiedzieć wam nic więcej, choć to powinno wystarczyć. | ” |
—Gandalf na temat Beorna |
Beorn – człowiek z doliny Anduiny, potomek ludzi zamieszkujących Góry Mgliste, ojciec Grimbeorna i późniejszy wielki wódz Beorningów władający krainą pomiędzy górami, a Mroczną Puszczą. Posiadał moc zmiany w wielkiego, czarnego niedźwiedzia.
Biografia[]
Przeszłość Beorna nie jest do końca znana. Według Gandalfa mógł być on potomkiem ludzi, którzy zamieszkiwali dawniej Góry Mgliste, zanim zostali wyparci przez orków. Niektórzy twierdzą, że wywodził się on od starożytnego plemienia górskich niedźwiedzi[1].
Beorn osiedlił się w zagajniku, w górnej dolinie Anduiny, gdzie zbudował dom. W pobliżu swojej siedziby wykuł schody w skale, którą nazwał Carrock. Nocą przybywał tam pod postacią niedźwiedzia i siedział na szczycie, mrucząc do siebie w języku niedźwiedzi: Nadejdzie dzień, kiedy oni zginą, a ja powrócę![1].
Znał czarodzieja Radagasta, lecz nigdy nie słyszał o Gandalfie, dopóki obaj nie spotkali się w 2941 roku Trzeciej Ery. Wtedy to, zaintrygowany opowieścią czarodzieja na temat goblinów, ugościł w swoim domu kompanię trzynastu krasnoludów. Historia o przygodach krasnoludów rozbawiła go, choć nie bardzo w nią wierzył. Dopiero gdy udał się na wędrówkę, poznał całą prawdę. W trakcie swojej wyprawy schwytał goblina i warga, którzy powiedzieli mu o śmierci Wielkiego Goblina i o zbrojeniach orków z Gór Mglistych. Uradowany śmiercią wodza goblinów, zaopatrzył Kompanię Thorina w prowiant potrzebny do dalszej wędrówki i udzielił im rad na temat przeprawy przez Mroczną Puszczę[1].
Na Bitwę Pięciu Armii przybył samotnie pod postacią niedźwiedzia. Jego ryk przypominał huk bębnów i armat. Ciskał na boki wilkami i goblinami, które zaatakował od tyłu. Przedarł się przez pierścień napastników i wyniósł z pola walki przeszytego włóczniami Thorina Dębową Tarczę. Szybko jednak powrócił i ruszył do boju ze zdwojoną wściekłością i żadna broń nie była w stanie wyrządzić mu krzywdy. Rozproszył straż przyboczną Bolga, wodza goblinów, dopadł go i zmiażdżył. To przesądziło o zwycięstwie Wolnych Ludów[2].
Po pogrzebie Thorina II Dębowej Tarczy, Beorn udał się w drogę powrotną do domu, razem z Bilbem Bagginsem, Gandalfem i królem Thranduilem. Po raz kolejny ugościł hobbita i czarodzieja w swoim domu, gdzie spędził z nimi ciepłe i radosne święta. Na wezwanie Beorna z daleka zeszli się ludzie, by zasiąść razem do uczty[2].
Później Beorn został wielkim wodzem i władał rozległą krainą pomiędzy Górami Mglistymi, a Mroczną Puszczą. Przez wiele pokoleń mężczyźni z jego rodu zachowali moc przemiany w niedźwiedzia, a choć zdarzali się wśród nich ludzie źli i zawzięci, większość serca miała równie poczciwe jak Beorn, choć nie dorównywała mu wzrostem i siłą. Za jego czasów przegnano ostatnie gobliny i na granicy Dzikich Krain zapanował pokój[2].
Beorn zmarł przed Wojną o Pierścień, pozostawiając po sobie syna, Grimbeorna, jako spadkobiercę[3][4].
Charakterystyka[]
Beorn był rosłym mężczyzną o gęstych czarnych włosach i brodzie. Pod skórą silnych ramion i nóg grały węźlaste mięśnie. Odziany był w wełnianą, sięgającą kolan tunikę[1].
Nie zapraszał do siebie nikogo, jeśli tylko mógł tego uniknąć. Zazwyczaj nie przyjmował do siebie więcej niż parę osób naraz, chyba że ktoś wzbudził u niego zainteresowanie. Beorn był nieufny wobec obcych, dopóki nie poznał ich jak braci. Potrafił rozmawiać ze zwierzętami, które usługiwały mu w jego domu, a także umiały chodzić na tylnych łapach, by w przednich trzymać różne rzeczy. Łatwo wpadał w złość, a w gniewie był straszny, lecz dla przyjaciół dość uprzejmy. Posiadał odporność na czary inne niż jego własne[1].
Beorn nie polował na zwierzęta, nie jadał ich mięsa. Żywił się przeważnie śmietaną i miodem. Słynął z wyrobu Miodowników, pysznych ciast zaspokajających apetyt, lecz wzmagających pragnienie[1].
Etymologia[]
Imię Beorn pochodzi z języka staronordyckiego, i znaczy niedźwiedź-wojownik.
Kreacja w adaptacjach[]
Hobbit (trylogia filmowa)[]
Rolę Beorna w filmowej adaptacji Petera Jacksona odtworzył szwedzki aktor Mikael Persbrandt.
Hobbit: Pustkowie Smauga (2013)[]
W filmie Beorn, pod postacią niedźwiedzia, ściga Kompanię Thorina zmierzającą do jego domu. Przez większą część dnia Beorn krąży wokół swojego domostwa, pilnując go przed napadem orków. Dopiero następnego dnia Gandalf przedstawia mu całą kompanię. W filmie wyraźnie podkreślono niechęć Beorna do krasnoludów, a także wprowadzono wątek Beorna torturowanego w przeszłości przez Azoga.
Hobbit: Bitwa Pięciu Armii (2014)[]
Beorn przybywa na Bitwę Pięciu Armii w swojej ludzkie formie, dosiadając Wielkiego Orła. Dopiero gdy zeskakuje z grzbietu ptaka przemienia się w niedźwiedzia i atakuje oddziały orków. Bierze później udział w pogrzebie Thorina Dębowej Tarczy. W przeciwieństwie do oryginału, Beorn nie zabija Bolga, który ginie z ręki Legolasa.
The Hobbit (gra z 2003)[]
Beorn pojawia się tylko pod postacią niedźwiedzia. Na ostatnim etapie gry, gdzie gracz musi mu pomóc przebić się do Bolga.