Beleg i Túrin – autorstwa Barbary Śliwińskiej
Beleg Cúthalion (? - 489 PE) – elf z Doriathu, znany również jako Mistrz Łuku, posługujący się wielkim, cisowym łukiem Belthrondingiem.
Biografia[]
W Doriacie[]
Urodził się w Pierwszej Erze. Brał udział w polowaniu na wilka razem z Berenem[1] i jako jedyny z Doriathu, nie licząc Mablunga, uczestniczył w Nírnaeth Arnoediad.[2][3]
Poznanie Túrina[]
Po raz pierwszy Beleg spotkał Túrina Turambara, kiedy ten, uciekając z okupowanego przez Easterlingów Dor-lóminu, zgubił się labiryncie Meliany, z którego wydostał się dzięki pomocy elfa.[4][5] Ten zaprowadził go przed oblicze króla i od tamtego czasu zaprzyjaźnił się z synem Húrina, którego uczył życia w lesie, posługiwania się łukiem oraz szermierki.[6][7]
Poszukiwania Túrina[]
Gdy Túrin był oskarżony o zaatakowanie i zamordowanie Saerosa, Thingol oczyścił go z zarzutów głównie dzięki Belegowi, który przyprowadził świadka, elfkę Nellas. Gdy Túrin uciekł z Doriathu, Beleg poprosił króla o pozwolenie, aby mógł ruszyć szukać przyjaciela. Thingol zgodził się i pozwolił też myśliwemu na zabranie jednego z mieczy ze zbrojowni – Beleg zdecydował się na miecz wykuty przez Eöla, Anglachel.[6][7]
Odnalezienie Túrina[]
Po roku poszukiwań Beleg odnalazł Túrina na czele grupy banitów. Przekazał mu wieść, że Thingol oczyścił go z zarzutów i zaprasza go z powrotem do swojego królestwa. Syn Húrina jednak odmówił, przekazując elfowi jedynie, aby w przyszłości szukał go na Amon Rûdh. Beleg wrócił do Menegrothu i przekazał nowiny królowi, sam zaś ruszył na północne pogranicze, aby walczyć ze sługami Morgotha.[8][9]
Dziedzina Łuku i Hełmu[]
W końcu Beleg postanowił ponownie szukać Túrina i odnalazł go zimą na Amon Rûdh, mieszkającego z banitami i krasnoludem Mîmem. Przekazał mu też wtedy jego Hełm Hadora.[10][11] Elf postanowił pozostać z synem Húrina. Gdy w okolicach zaczęło pojawiać się coraz więcej orków, Túrin przywdział swój hełm i razem z Belegiem i banitami rozpoczął zbrojną walkę z Nieprzyjacielem. Wieści o ich sukcesach szybko się rozniosły, dołączali do nich nowi ochotnicy, a okoliczna kraina przyjęła nazwę Dor-Cúarthol.[12]
Zdrada Mîma[]
W końcu krasnolud Mîm, zazdrosny o Túrina i w głębi serca pałający nienawiścią do elfów, wydał okupujących jego dom banitów orkom. Słudzy Morgotha pojmali Túrina, Belega pozostawili związanego na pastwę Mîma, pozostałych zaś wymordowali. Przed krasnoludem elfa uratował jeden z banitów, Andróg, który resztkami sił pchnął Mîma mieczem, a później uwolnił Belega.[12]
Uratowanie Túrina i śmierć[]
Uwolniony Beleg ruszył tropem za orkami, którzy porwali Túrina. W czasie poszukiwań spotkał samotnego i wycieńczonego Gwindora, elfa który zbiegł z niewoli w kopalniach Angbandu. Ten przekazał Belegowi, że widział grupę sług Morgotha wraz z pojmanym człowiekiem. Orkowie rozbili obóz w okolicy, na Ard-galen, a gdy upili się i zasnęli, Beleg i Gwindor, korzystając z zasłony zmroku, wynieśli nieprzytomnego syna Húrina z obozowiska. Beleg przy pomocy Anglachela chciał rozciąć więzy krępujące jego przyjaciela, pech jednak chciał, że przypadkiem ranił go. Túrin zbudził się i przekonany, że to orkowie chcą go skrzywdzić, wyrwał Czarny Miecz Belegowi i zabił go. O poranku Túrin i Gwindor pochowali Belega razem z jego łukiem Belthrondingiem. Zrozpaczony Túrin, aby uczcić pamięć przyjaciela, ułożył i zaśpiewał później nad jeziorem Ivrin pieśń Laer Cú Beleg, Pieśń o Wielkim Łuku.[13]
Etymologia[]
Beleg jest imieniem z sindarinu, które oznacza "mocny, potężny".[14]
Jego epessë Cúthalion w sindarinie oznacza "Mocny Łuk" od słów Cú ("łuk) i Thalion ("mocny, nieustraszony, nieugięty")[15]
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Quenta Silmarillion, Beren i Lúthien
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Quenta Silmarillion, Piąta Bitwa: Nírnaeth Arnoediad
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Dzieci Húrina, „Bitwa Nieprzeliczonych Łez”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Narn i Hîn Húrin. Opowieść o dzieciach Húrina”, „Odejście Túrina”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Dzieci Húrina, „Odejście Túrina”
- ↑ 6,0 6,1 J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Narn i Hîn Húrin. Opowieść o dzieciach Húrina”, „Túrin w krainie Doriathu”
- ↑ 7,0 7,1 J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Dzieci Húrina, „Túrin w Doriacie”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Dzieci Húrina, „Túrin wśród banitów”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Narn i Hîn Húrin. Opowieść o dzieciach Húrina”, „Túrin pośród banitów”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Dzieci Húrina, „O krasnoludzie Mîmie”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Narn i Hîn Húrin. Opowieść o dzieciach Húrina”, „Krasnolud Mîm”
- ↑ 12,0 12,1 J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Dzieci Húrina, „Kraj Łuku i Hełmu”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Wyprawa do Ereboru”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarilion, Cząstki słowotwórcze w imionach własnych w językach quenyjskim i sindarińskim, hasło "beleg"
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarilion, Cząstki słowotwórcze w imionach własnych w językach quenyjskim i sindarińskim, hasła "cú" i "thalion"