Balin

Balin (ur. 2763 roku Trzeciej Ery, zm. 10 grudnia 2994 roku Trzeciej Ery. – Krasnolud z królewskiego rodu Durina, syn Fundina, brat Dwalina. Przez krótki czas władał starożytna siedzibą krasnoludów, Morią.

Urodził się i wychował w Ereborze. Udało mu się przeżyć napaść smoka Smauga (2770 rok). Następnie tułał się wraz z grupą krasnoludów pod wodzą Thróra, po całym Śródziemiu, aż osiedlili się w Dunlandzie. Być może brał udział w wojnie z Orkami. Od 2802 roku mieszkał w Ered Luin.

Był krewnym i bliskim towarzyszem królów plemienia Durina, Thráina II i Thorina Dębowej Tarczy. Brał więc udział w tragicznej wyprawie Thráina do Ereboru, która zakończyła się niepowodzeniem i zaginięciem monarchy. W 2941 roku wyruszył ponownie do Samotnej Góry, tym razem wraz z Thorinem i jego towarzyszami. Właśnie podczas tej wyprawy poznał i szczególnie zaprzyjaźnił się z hobbitem Bilbem Bagginsem. Tak jak wszyscy towarzysze Thorina walczył w Bitwie Pięciu Armii. W odnowionym Królestwie pod Górą zajmował niewątpliwie wysoką pozycję. Odwiedził Bilba w Shire w 2949 roku i być może czynił to później.

W 2989 roku, ulegając sugestiom licznych współplemieńców, Balin stanął na czele znacznej grupy krasnoludów, którzy ruszyli do Morii. Pragnął na nowo zasiedlić siedzibę przodków i odnaleźć ostatni z Siedmiu Pierścieni. Początkowo odnosił sukcesy – wyparł Orków z kopalni i rozpoczął tam intensywne prace. Przybrał też tytuł Władcy Morii. Piastował jednak tę godność tylko pięć lat.

Balin zginął podczas przechadzki nad Jeziorem Zwierciadlanym, przeszyty strzałą z łuku Orka. Pochowano go w Komnacie Mazarbul. Jego towarzysze, wśród nich Ori, wkrótce potem ponieśli śmierć, wybici przez orków.

Członkowie Drużyny Pierścienia, wędrując przez Morię, trafili do tej sali i odkryli grobowiec Balina. Z zapisek odnalezionej Księgi Mazarbul poznali też jego tragiczne losy.