Avari (qya. odmawiający) – elfowie, którzy nie wzięli udziału w wędrówce na Zachód po przebudzeniu nad jeziorem Cuiviénen. Ich los jest nieznany, wielu zapewne zostało porwanych lub zabitych przez Morgotha. Lud Avarich, jak podaje "The War of the Jewels", pochodził od części plemienia Nelyarów, oraz części Tatyarów. Ich przywódcami ponoć zostali Morwë z Tatyarów i Nurwë z Nalyarów.
Przypuszcza się, że właśnie z części Avarich Melkor uczynił orków. Jednak niektórzy z Avarich wcześniej wyruszyli na zachód i zmieszali się z Nandorami w Dolinie Anduiny w Eriadorze oraz w Beleriandzie gdzie spotkali Ñoldorów. Garstka z nich osiedliła się także w Doriath. Ci którzy dołączyli do Noldorów pochodzili z Tatyarów, nie zaprzyjaźniali się, byli podejrzliwi i aroganccy.
Pierwsi ludzie którzy podróżowali na zachód jako pierwszych elfów spotkali właśnie Avarich. Nauczyli się od nich mówić i śpiewać za to Avari zdumiewali się niezwykle umiejętnościom ludzi szczególnie z zakresu rękodzieła.
Niektórzy z Avarich w Drugiej Erze zmieszali się z rozproszonymi Nandorami za Górami Mglistymi, tak że trudno ich było rozróżnić. Znani byli potem jako Elfy Leśne. W Trzeciej Erze podobno nie można już było wskazać żadnego z Avarich na zachód od Gór Mglistych.[1][2][3]
Avari, wg wczesnych zapisków, dzielili się na 6 plemion. Kindi, Cuind, Hwenti, Windan, Kinn-lai, Penni. Każde z nich posługiwało się osobnym językiem należącym jednak do grupy języków avarińskich. Analiza leksykalna tych nazw pozwala potwierdzić kontakty Avarich z innymi grupami.
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Historia Galadrieli i Celebrona, i Amrotha, władcy Lórien”
- ↑ J.R.R. Tolkien, "Words, Phrases and Passages in Various Tongues in The Lord of the Rings", w Parma Eldalamberon XVII (ed. Christopher Gilson), s. 53
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (ed.), The Peoples of Middle-earth, "Of Dwarves and Men", "The Atani and their Languages", s. 312