Aulë – Ainur, jeden z Valarów, których Eru wysłał na Ardę. Jeden z Aratarów.
Historia[]
U zarania dziejów został stworzony przez Eru Ilúvatara jako jeden z Ainurów. Brał udział w Pieśni Ainurów, dzięki której stworzono Ardę. Jego małżonką została Yavanna.
Został wyznaczony przez Eru, żeby razem z innymi Valarami ukształtował Ziemię. Na początku najbardziej współpracował z Manwëm i Ulmem. Ukształtował lądy, wzniósł góry i stworzył różne substancje i cenne kruszce we wnętrzu Ziemi. Melkor zazdrościł mu, obaj chcieli tworzyć swoje własne rzeczy. Jednak w przeciwieństwie do Morgotha, Aulë był wierny Eru i to Jemu podporządkowywał wszystko, co stworzył[1].
Morgoth przeciągnął na swoją stronę jednego z uczniów Aulëgo – Saurona[2], i z jego pomocą po raz pierwszy zaatakował Ardę, jednak został zwyciężony przez Tulkasa. Potem Aulë, na prośbę swej małżonki, wykuł dwie ogromne latarnie: Ormal i Illuin, które stały się latarniami oświetlającymi całe Śródziemie. Jednak Melkor znów zaatakował i je zniszczył. Po tym zdarzeniu Valarowie opuścili wyspę Almaren, gdzie dotychczas mieszkali i zamieszkali w Amanie[3].
Aulë, nie mogąc się doczekać przebudzenia elfów, sam postanowił stworzyć własne Dzieci i ukształtował krasnoludów, których Eru potem obdarzył bytem[4].
Po przebudzeniu się elfów nad Cuiviénen, Valarowie postanowili zaatakować Morgotha, co Aulë przyjął ze smutkiem, wiedział jakie szkody wyrządzi Ziemi wojna. Melkor został skuty Angainorem, nierozerwalnym łańcuchem Aulëgo. Był on wykuty z materiału stworzonego przez niego po zmieszaniu sześciu metali Ardy – tilkalu. Był on tak twardy i wytrzymały, że tylko Aulë potrafił go obrabiać. Z tilkalu wykute też zostały obejmy Ilterendi oraz Vorotemnar. Gdy Valarowie sprowadzili elfów do Amanu, szczególnie zaprzyjaźnili się z nim Ñoldorowie, których nauczył wielu umiejętności związanych z rzemiosłem[5].
Po zniszczeniu Drzew Valinoru przez Ungoliantę i Morgotha, Aulëmu przekazano ostatni kwiat Laurelinu i ostatni kwiat Telperionu. Ten stworzył dla nich naczynia i oddał je Manwëmu. Później Varda zawiesiła je na Firmamencie. Tak powstały Anar i Isil, czyli Słońce i Księżyc.
Krążyły legendy, że Krasnoludowie po śmierci mieli przygotowane specjalne miejsce w Salach Mandosa, aby ćwiczyć się w kowalstwie. Dlatego po Dagor Dagorath Aulë wraz ze swoimi Dziećmi miał odbudować zniszczony świat.
Valarowie | Manwë • Ulmo • Aulë • Oromë • Námo • Irmo • Tulkas |
---|---|
Majarowie | Eönwë • Ilmarë • Ossë • Uinena • Salmar • Meliana • Ariena Tilion • Curumo • Olórin • Aiwendil • Alatar • Pallando |
Pomocnicy | Duchy powietrza • Duchy wody • Duchy ognia • Duchy cienia |
Siły ciemności | |
Valarowie | Morgoth |
Majarowie | Sauron • Gothmog • Zguba Durina • Ungolianta |
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Valaquenta, Valarowie
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Valaquenta, Nieprzyjaciele
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Quenta Silmarillion, Początek dni
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Quenta Silmarillion, Aulë i Yavanna
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Quenta Silmarillion, Pojawienie się elfów i uwięzienie Melkora