Atanatar II Alcarin (977[1] - 1226 TE) – człowiek, szesnasty król Gondoru, syn Hyarmendacila I.[2]
Biografia[]
Atanatar objął rządy po swoim ojcu, w 1149 roku Trzeciej Ery. Za jego panowania Gondor cieszył się największym dostatkiem w historii, miał również największy zasięg terytorialny. Czas ten nazwano Złotą Erą Gondoru i opowiadano, że kraj był wtedy tak bogaty, że dzieciom dawano do zabawy drogie kamienie. Wtedy też nadano królowi przydomek Alcarin (z quen. Wspaniały). Atanatar kazał również zrobić nową Skrzydlatą Koronę w całości wykonaną ze srebra.[2]
Atanatar II był leniwym władcą, skupionym bardziej na pomnażaniu bogactw i nie zrobił nic, aby utrwalić siłę i potęgę swojego kraju, zaniedbał także bacznego doglądania Mordoru, co miało potem liczne konsekwencje. Na tronie zastąpił go syn, Narmacil I, który zdecydował się powierzyć faktyczną władze w królestwie bratankowi, Minalcarowi, mianując go Regentem. Po bezdzietnej śmierci Narmacila królem został drugi syn Atanatara, Calmacil.[2]
Etymologia[]
Imię Atanatar pochodzi z quenyi i oznacza "ojciec ludzi". Słowo atan oznacza "ludzie", a atar – "ojciec".
Jego przydomek Alcarin pochodzi z quenyi i oznacza "Chwalebny"
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Ludy Śródziemia, VII. Dziedzice Elendila
- ↑ 2,0 2,1 2,2 J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dodatek A: Południowa Linia - Dziedzice Anariona
| Poprzednik: Hyarmendacil I |
Król Gondoru 1149 - 1226 TE |
Następca: Narmacil I |