Śródziemie Wiki

Zapraszamy do edytowania! Pamiętaj, by zapoznać się z naszą polityką edycji.

CZYTAJ WIĘCEJ

Śródziemie Wiki
Noro lim, noro lim, Asfaloth!

Glorfindel, Drużyna Pierścienia, bieg do brodu

Asfaloth – wierzchowiec pochodzący z Rivendell, należący do elfa Glorfindela, który pomógł Frodo Bagginsowi w ucieczce przed dziewięcioma Nazgûlami u Brodu Bruineny.

Glorfindel i Asfaloth

Glorfindel podróżujący na Ashfalothcie, szukając Froda Bagginsa autorstwa AlystraeaArt

Historia[]

Asfaloth był dosiadany przez Glorfindela podczas poszukiwań Aragorna i hobbitów w drodze do Rivendell. Po tym, jak ich odnalazł i zaatakowali Czarni Jeźdźcy, Glorfindel zsiadł z konia i posadził Froda Bagginsa (Powiernika Pierścienia) na jego grzbiecie, a następnie rozkazał mu jechać naprzód, w bezpieczne miejsce po drugiej stronie brodu Bruinen. Asfaloth był niezwykle szybkim koniem, wyprzedzającym czarne rumaki Czarnych Jeźdźców, tak że jako pierwszy przekroczył bród[1].

Etymologia[]

Asfaloth w języku sindarińskim oznacza „piana oświetlona słońcem”, od słowa ast („światło lub ciepło słońca”) + faloth („duża pienista fala”)[2].

Inne wersje legendarium[]

W odpowiedzi na pytanie Rhony Beare w 1958 r. Tolkien przyznał, że Glorfindel nie używał by uzdy i wędzidła podczas jazdy na Asfalocie; zamiast tego używałby tylko ozdobnego naczółka z pióropuszem, klejnotami i małymi dzwoneczkami. Zapewnił ją, że w przyszłych edycjach zmieni uzdę i wędzidło na naczółek, co się stało (choć nie w przekładzie Marii Skibniewskiej, w przekładzie Łozińskiego i Frąców zostało to uwzględnione)[3].

Przedstawienie w adaptacjach[]

Asfaloth

Asfaloth jest koniem Arweny, która przejęła rolę Glorfindela. Wykorzystano trzy białe andaluzyjskie konie: Floriana, konia bohatera; Hero, używanego do szybkich pościgów; i Odiego, używanego do scen, w których Arwena była zrzucana z konia. Jane Abbott i Sonia Duncan były dublerami Liv Tyler.

Przypisy

  1. J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Drużyna Pierścienia, Bieg do Brodu
  2. J.R.R. Tolkien, Słowa, frazy i fragmenty w różnych językach we Władcy Pierścieni: korzenie i trzony eldarińskie w Parma Eldalamberon XVII (pod redakcją Christophera Gilsona).
  3. J.R.R. Tolkien; Humphrey Carpenter, Christopher Tolkien (red.), Listy J.R.R. Tolkiena, List 211