Asfaloth

“	Noro lim, noro lim, Asfaloth!	”
—Glorfindel, Drużyna Pierścienia, bieg do brodu

Asfaloth – wierzchowiec pochodzący z Rivendell, należący do elfa Glorfindela, który pomógł Frodo Bagginsowi w ucieczce przed dziewięcioma Nazgûlami u Brodu Bruineny.

Glorfindel podróżujący na Ashfalothcie, szukając Froda Bagginsa autorstwa AlystraeaArt

Historia

Asfaloth był dosiadany przez Glorfindela podczas poszukiwań Aragorna i hobbitów w drodze do Rivendell. Po tym, jak ich odnalazł i zaatakowali Czarni Jeźdźcy, Glorfindel zsiadł z konia i posadził Froda Bagginsa (Powiernika Pierścienia) na jego grzbiecie, a następnie rozkazał mu jechać naprzód, w bezpieczne miejsce po drugiej stronie brodu Bruinen. Asfaloth był niezwykle szybkim koniem, wyprzedzającym czarne rumaki Czarnych Jeźdźców, tak że jako pierwszy przekroczył bród.

Etymologia

Asfaloth w języku sindarińskim oznacza „piana oświetlona słońcem”, od słowa ast („światło lub ciepło słońca”) + faloth („duża pienista fala”).

Inne wersje legendarium

W odpowiedzi na pytanie Rhony Beare w 1958 r. Tolkien przyznał, że Glorfindel nie używał by uzdy i wędzidła podczas jazdy na Asfalocie; zamiast tego używałby tylko ozdobnego naczółka z pióropuszem, klejnotami i małymi dzwoneczkami. Zapewnił ją, że w przyszłych edycjach zmieni uzdę i wędzidło na naczółek, co się stało (choć nie w przekładzie Marii Skibniewskiej, w przekładzie Łozińskiego i Frąców zostało to uwzględnione).

Przedstawienie w adaptacjach

Asfaloth jest koniem Arweny, która przejęła rolę Glorfindela. Wykorzystano trzy białe andaluzyjskie konie: Floriana, konia bohatera; Hero, używanego do szybkich pościgów; i Odiego, używanego do scen, w których Arwena była zrzucana z konia. Jane Abbott i Sonia Duncan były dublerami Liv Tyler.