Arveleg I (sin. Królewski, zm. 1409 TE) – Dúnadan z Północy, ósmy król Arthedainu, panował w latach TE 1356 - TE 1409. Był synem Argeleba I, oraz ojcem Araphora.
Historia
Arveleg zasiadł na tronie po śmierci swego ojca w 1356 TE króla Argeleba I który poległ w walce z Angmarem. Był to okres trudny albowiem na Północne Królestwa Dunedainów padł cień mroku w postaci tajemniczego władcy Angmaru Czarnoksiężnika, który atakował on wszystkie trzy królestwa Arthedain, Cardolan i Rhudaur. Wielki cień padł wówczas na Północ która znalazła się w wielkim niebezpieczeństwie. W tedy też ojciec Arvelega ogłosił się władcą całego Arnoru i zdając sobie sprawę że tylko zjednoczone królestwo Arnoru może zatrzymać na;pór Angmaru, sprzyjało mu los gdyż w tedy wygasły dwie linie królów Cardolanu i Rhuadauru. Plany zjednoczone jednak zostały zaprzepaszczone kiedy król Argeleb I zmarł w bitwie przeciwko zjednoczonymi siłom Angmaru i Rhuadauru.
Tak wiec Arveleg objął tron w ciężkiej sytuacji, musiał bronić się przed atakami nie tylko Angmaru ale również sprzymierzonego z nim Rhuadauru, na który padł cień i tamtejszy ostatni król niewywodzący się od Isildura sprzymierzyli się z Czarnoksiężnikiem. Arveleg I zdawał sobie sprawę że sam nie pokona tak silnego wroga, dla tego zaczął szukać sprzymierzeńców. Zaczął od tego że przyjął u siebie tych arnorczyków z Rhuadauru których zło nie dosięgło, oraz nawiązał sojusz z sąsiednim Cardolanem, Arveleg zapewnił królestwu niezależność, jednak tamtejszy władca nie wywodzący się z linii Isildura musiał zadowolić się tytułem książęcym. Sojusz Arthedainu i Cardolanu przeciwstawił się Angmarowi jednak były to siły zbyt szczupłe. Arveleg postanowił więc poszukać pomocy u elfów, poprosił o pomoc elfy z Lindonu oraz Rivendell, a zarówno Círdan jak i Elrond udzielili mu wsparcia. Tak więc koalicja Arthedainu, Cardolanu i elfów stanęła przeciwko Angmarowi. Zjednoczone siły zaatakowały angmarczyków, i z ich pomocą Arveleg wparł on wroga z Wieżowych Wzgórz i odepchną od swych granic. Ostatecznie ustabilizowali linie graniczą wzdłuż Wichrowych Wzgórz, Wielkiego Wschodniego Goscińca i dolnego biegu Hoarwell. Podobno Arveleg używał umieszczonego w Amon Sûl Palantíru aby przewidywać i obserwować ruchy wroga. Dzięki czemu przez 50 lat udało mu się skutecznie bronić swych granic i dać swemu królestwo chwile pokoju.
Czarnoksiężnik zdają sobie sprawę z mocy i skuteczności Palanitiru postanowił go przejąć bądź wyeliminować, zorganizował potężny najazd armii Angmaru i Rhudaru, dunedainowie stanęli do walki w obronie Wieżowych Wzgórz, jednak obrona została przełamana. Północ poniosła klęskę zginął król Arveleg, Amon Sul zostało zdobyte i zniszczone, jednak palantir udało się ocalić, ocaleli ludzie wycofali się, śmierć Arvegela ostatecznie przypieczętowała los resztek Rhudaru wszyscy którzy nie byli opętani złe ostatecznie uciekli z tej krainy do pozostałych królestw. Po śmierci Arvelega na tronie zasiadł jego syn Araphor który musiał stawić czoła potężnemu najazdowi.