Zmiany: Arveleg I

Wersja z 14:26, 15 mar 2019

Arveleg I (sin. Potężny Król, TE 1309 - TE 1409) – człowiek; Dúnadan z Północy, ósmy król Arthedainu, panował w latach TE 1356 - TE 1409. Był synem Argeleba I oraz ojcem Araphora.

Historia

Arveleg zasiadł na tronie po śmierci swego ojca, króla Argeleba I, w 1356 TE, który poległ podczas walki z Angmarem. Był to trudny okres, albowiem na Północne Królestwa Dúnedainów padł cień mroku w postaci tajemniczego władcy Angmaru - Czarnoksiężnika, który atakował wszystkie trzy: Arthedain, Cardolan i Rhudaur. Wtedy też ojciec Arvelega ogłosił się władcą całego Arnoru i zdając sobie sprawę, że tylko zjednoczenie królestwa może zatrzymać napór wroga. Argelebowi sprzyjało szczęście, gdyż w tamtym okresie wygasły dwie linie królów Cardolanu i Rhuadauru. Plany zjednoczenia zostały jednak zaprzepaszczone, kiedy król zmarł w bitwie przeciwko połączonym siłom Angmaru i Rhuadauru.

Tak więc Arveleg objął tron w ciężkiej sytuacji, musiał bronić się przed atakami nie tylko Angmaru, ale również kiedyś sprzymierzonego z nim Rhuadauru, na który padł cień i tamtejszy ostatni król, niewywodzący się od Isildura, sprzymierzył się z Czarnoksiężnikiem. Syn Argeleba zdawał sobie sprawę, że sam nie pokona tak silnego wroga, dlatego zaczął szukać sprzymierzeńców. Na początku przyjął do siebie tych Arnorczyków z Rhuadauru, których zło nie dosięgło oraz nawiązał sojusz z sąsiednim Cardolanem. Król zapewnił królestwu niezależność, jednak tamtejszy władca nie pochodzący od Isildura musiał zadowolić się tytułem książęcym. Sojusz Arthedainu i Cardolanu przeciwstawił się Angmarowi, jednak były to siły zbyt szczupłe. Arveleg poprosił o pomoc elfy z Lindonu oraz Rivendell, a zarówno Círdan jak i Elrond udzielili mu wsparcia. Zjednoczone siły zaatakowały Angmarczyków i z ich pomocą Arveleg wparł wroga z Wieżowych Wzgórz i odepchnął od swych granic. Ostatecznie ustabilizowali linie graniczą wzdłuż Wichrowych Wzgórz, Wielkiego Wschodniego Goscińca i dolnego biegu Hoarwell. Podobno Arveleg używał umieszczonego w Amon Sûl palantíru, aby przewidywać i obserwować ruchy wroga. Dzięki czemu przez 50 lat udało mu się skutecznie bronić swych granic i dać swemu królestwo chwilę pokoju.

Czarnoksiężnik zdają sobie sprawę z mocy i skuteczności palanitíru, więc postanowił go przejąć bądź wyeliminować, zorganizował potężny najazd armii Angmaru i Rhudauru, Dúnedainowie stanęli do walki w obronie Wieżowych Wzgórz, jednak obrona została przełamana. Północ poniosła klęskę zginął król Arveleg, Amon Sûl zostało zdobyte i zniszczone, jednak kryształ udało się przenieść do Fornostu, ocaleli ludzie wycofali się, śmierć Arvegela ostatecznie przypieczętowała los resztek Rhudauru. Wszyscy, którzy nie byli opętani przez zło ostatecznie uciekli z tej krainy do pozostałych królestw. Po śmierci Arvelega na tronie zasiadł jego syn Araphor, który musiał stawić czoła potężnemu najazdowi.

Poprzednik:
Argeleb I

Król Arthedainu
TE 1356 - TE 1409

Następca:
Araphor

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 {{Infobox/postać
 |Imię = Arveleg I
-|Podpis pod obrazkiem = Arveleg spoglądający w Palanit
+|Podpis pod obrazkiem = Arveleg spoglądający w palantír
 |Tytuły = Król Arthedainu
-|Lata życia = 1309 TE - [[TE 1409]]
+|Lata życia = [[TE 1309]] - [[TE 1409]]
-|Rasa = [[Człowiek]] (Dúnadain)
+|Rasa = [[Człowiek]] (Dúnadan)
 |Kraina = [[Arnor]], [[Arthedain]]
 |Płeć = Mężczyzna
@@ Linia 11: / Linia 11: @@
 |Obraz = Arveleg.jpg
 }}
-'''Arveleg I''' ({{lang|sin|Królewski}}, [[1309 TE]] - [[TE 1409|1409 TE]]) – [[człowiek]]; [[Dúnadainowie|Dúnadan]] z Północy, ósmy król [[Arthedain]]u, panował w latach [[TE 1356]] - [[TE 1409]]. Był synem [[Argeleb I|Argeleba I]] oraz ojcem [[Araphor]]a.
+'''Arveleg I''' ({{lang|sin|Potężny Król}}, [[TE 1309]] - [[TE 1409]]) – [[człowiek]]; [[Dúnadainowie|Dúnadan]] z Północy, ósmy król [[Arthedain]]u, panował w latach [[TE 1356]] - [[TE 1409]]. Był synem [[Argeleb I|Argeleba I]] oraz ojcem [[Araphor]]a.
 == Historia ==
-Arveleg zasiadł na tronie po śmierci swego ojca - króla [[Argeleb I|Argeleba I]] - w [[TE 1356|1356 TE]], który poległ podczas walki z [[Angmar]]em. Był to trudny okres, albowiem na Północne Królestwa [[Dúnadainowie|Dúnadainów]] padł cień mroku w postaci tajemniczego władcy [[Angmar]]u - [[Czarnoksiężnik z Angmaru|Czarnoksiężnika]], który atakował wszystkie trzy: [[Arthedain]], [[Cardolan]] i [[Rhudaur]]. Wtedy też ojciec Arvelega ogłosił się władcą całego Arnoru i zdając sobie sprawę, że tylko zjednoczenie Królestwa może zatrzymać napór wroga. Argelebowi sprzyjało szczęście, gdyż w tamtym okresie wygasły dwie linie królów Cardolanu i Rhuadauru. Plany zjednoczenia zostały jednak zaprzepaszczone, kiedy król zmarł w bitwie przeciwko połączonym siłom Angmaru i Rhuadauru.
+Arveleg zasiadł na tronie po śmierci swego ojca, króla Argeleba I, w [[TE 1356|1356 TE]], który poległ podczas walki z [[Angmar]]em. Był to trudny okres, albowiem na [[Północne Królestwa Dúnedainów]] padł cień mroku w postaci tajemniczego władcy [[Angmar]]u - [[Czarnoksiężnik z Angmaru|Czarnoksiężnika]], który atakował wszystkie trzy: [[Arthedain]], [[Cardolan]] i [[Rhudaur]]. Wtedy też ojciec Arvelega ogłosił się władcą całego [[Arnor]]u i zdając sobie sprawę, że tylko zjednoczenie królestwa może zatrzymać napór wroga. Argelebowi sprzyjało szczęście, gdyż w tamtym okresie wygasły dwie linie królów Cardolanu i Rhuadauru. Plany zjednoczenia zostały jednak zaprzepaszczone, kiedy król zmarł w bitwie przeciwko połączonym siłom Angmaru i Rhuadauru.
-Tak więc Arveleg objął tron w ciężkiej sytuacji, musiał bronić się przed atakami nie tylko Angmaru, ale również kiedyś sprzymierzonego z nim Rhuadauru, na który padł cień i tamtejszy ostatni król niewywodzący się od Isildura, sprzymierzył się z Czarnoksiężnikiem. Syn Argebla zdawał sobie sprawę, że sam nie pokona tak silnego wroga, dla tego zaczął szukać sprzymierzeńców. Na początku przyjął do siebie tych Arnorczyków z Rhuadauru, których zło nie dosięgło oraz nawiązał sojusz z sąsiednim Cardolanem. Król zapewnił królestwu niezależność, jednak tamtejszy władca nie pochodzący od [[Isildur]]a musiał zadowolić się tytułem książęcym. Sojusz Arthedainu i Cardolanu przeciwstawił się Angmarowi, jednak były to siły zbyt szczupłe. Arveleg poprosił o pomoc elfy z [[Lindon]]u oraz [[Rivendell]], a zarówno [[Círdan]] jak i [[Elrond]] udzielili mu wsparcia. Zjednoczone siły zaatakowały angmarczyków i z ich pomocą Arveleg wparł wroga z [[Wieżowe Wzgórza|Wieżowych Wzgórz]] i odepchnął od swych granic. Ostatecznie ustabilizowali linie graniczą wzdłuż [[Wichrowe Wzgórza|Wichrowych Wzgórz]], [[Wielki Gościniec Wschodni|Wielkiego Wschodniego Goscińca]] i dolnego biegu [[Hoarwell]]. Podobno Arveleg używał umieszczonego w [[Amon Sûl]] [[Palantíry|Palantíru]], aby przewidywać i obserwować ruchy wroga. Dzięki czemu przez 50 lat udało mu się skutecznie bronić swych granic i dać swemu królestwo chwilę pokoju.
+Tak więc Arveleg objął tron w ciężkiej sytuacji, musiał bronić się przed atakami nie tylko Angmaru, ale również kiedyś sprzymierzonego z nim Rhuadauru, na który padł cień i tamtejszy ostatni król, niewywodzący się od Isildura, sprzymierzył się z Czarnoksiężnikiem. Syn Argeleba zdawał sobie sprawę, że sam nie pokona tak silnego wroga, dlatego zaczął szukać sprzymierzeńców. Na początku przyjął do siebie tych Arnorczyków z Rhuadauru, których zło nie dosięgło oraz nawiązał sojusz z sąsiednim Cardolanem. Król zapewnił królestwu niezależność, jednak tamtejszy władca nie pochodzący od [[Isildur]]a musiał zadowolić się tytułem książęcym. Sojusz Arthedainu i Cardolanu przeciwstawił się Angmarowi, jednak były to siły zbyt szczupłe. Arveleg poprosił o pomoc elfy z [[Lindon]]u oraz [[Rivendell]], a zarówno [[Círdan]] jak i [[Elrond]] udzielili mu wsparcia. Zjednoczone siły zaatakowały Angmarczyków i z ich pomocą Arveleg wparł wroga z [[Wieżowe Wzgórza|Wieżowych Wzgórz]] i odepchnął od swych granic. Ostatecznie ustabilizowali linie graniczą wzdłuż [[Wichrowe Wzgórza|Wichrowych Wzgórz]], [[Wielki Gościniec Wschodni|Wielkiego Wschodniego Goscińca]] i dolnego biegu [[Mitheithel|Hoarwell]]. Podobno Arveleg używał umieszczonego w [[Amon Sûl]] [[Palantíry|palantíru]], aby przewidywać i obserwować ruchy wroga. Dzięki czemu przez 50 lat udało mu się skutecznie bronić swych granic i dać swemu królestwo chwilę pokoju.
-Czarnoksiężnik zdają sobie sprawę z mocy i skuteczności Palanitiru postanowił go przejąć bądź wyeliminować, zorganizował potężny najazd armii Angmaru i Rhudaru, Dunedainowie stanęli do walki w obronie Wieżowych Wzgórz, jednak obrona została przełamana. Północ poniosła klęskę zginął król Arveleg, Amon Sul zostało zdobyte i zniszczone, jednak palantir udało się ocalić, ocaleli ludzie wycofali się, śmierć Arvegela ostatecznie przypieczętowała los resztek Rhudaru wszyscy którzy nie byli opętani złe ostatecznie uciekli z tej krainy do pozostałych królestw. Po śmierci Arvelega na tronie zasiadł jego syn [[Araphor]] który musiał stawić czoła potężnemu najazdowi.
+Czarnoksiężnik zdają sobie sprawę z mocy i skuteczności palanitíru, więc postanowił go przejąć bądź wyeliminować, zorganizował potężny najazd armii Angmaru i Rhudauru, Dúnedainowie stanęli do walki w obronie Wieżowych Wzgórz, jednak obrona została przełamana. Północ poniosła klęskę zginął król Arveleg, Amon Sûl zostało zdobyte i zniszczone, jednak [[Kryształ Amon Sûl|kryształ]] udało się przenieść do [[Fornost]]u, ocaleli ludzie wycofali się, śmierć Arvegela ostatecznie przypieczętowała los resztek Rhudauru. Wszyscy, którzy nie byli opętani przez zło ostatecznie uciekli z tej krainy do pozostałych królestw. Po śmierci Arvelega na tronie zasiadł jego syn [[Araphor]], który musiał stawić czoła potężnemu najazdowi.
 {{Poprzednik-następca
@@ Linia 31: / Linia 31: @@
 [[it:Arveleg I]]
 [[ru:Арвелег I]]
 [[Kategoria:Królowie Arthedainu]]
 [[Kategoria:Postacie Trzeciej Ery]]