Arvedui

Arvedui – (sind."król ostatni", ur. 1864 - zm. 1975 TE) Dunadan, piętnasty i ostatni król Arthedainu(1964-1974). Przy jego narodzinach Malbeth Jasnowidzący przepowiedział, że będzie on ostatnim królem, dlatego nadano mu właśnie takie imię. Syn Araphant.

Historia

1940 roku TE, Arvedui poślubił córkę króla Gondoru Ondohera, Firiel, to małżeństwo miało odbudować dobre stosunki i zjednoczenie, po między ostatnimi dwoma państwami Dunedainowskimi, Arthedainowi było to na rękę gdyż od kilku lat toczył ciągłą wojnę z sąsiednim Angmarem, w wyniku długo trwałych wojnę, utracić bardzo wiele sił i był bliski upadku, a Czarnoksiężnik z Angmaru, szykował się do ostatecznego ciosu.

W 1944 roku, po śmierci króla Gondoru Ondohera i jego synów Arvedui zażądał korony Gondoru, gdyż był potomkiem Isildura, a także dlatego, że był mężem Firiel, jedynego żyjącego dziecka Ondohera, która zgodnie z prawami Númenoru dziedziczyła tron po ojcu.

Rada Gondoru, po przewodnictwem Namiestnika Gondoru, Pelendura, jednak odrzuciła jego roszczenia, i zamiast niego, wybrali na króla Eärnila, wielkiego generała, za tym wyborem przemawiał fakt że Earnil wywodził się z rodu Anariona, a Gondorczycy nie chętnie widzieli na tronie potomka Isildura. Rada zręcznie odmówiła Aveduinowi argumentujący tym że Isildur sam zrzekł się władzy nad południem na korzyść swego bratanka, Meneldilowi i jego potomkom. Wprawdzie roszczenia Arvedui zostały odrzucone, ale król Earnil z Gondoru, nie porzucił idei poprzednika, który dążył do zjednoczenia północy i południa, i obiecał mu pomoc w potrzebie.

Po śmierci ojca, w 1964 roku Arvedui został koronowany na pietnastego króla Arthedainu, po swym ojcu odziedziczył upadające królestwo, Arthedain był wykończony po prawie połowie wieku ciągłych wojen z Angmarem, dodatkowo królestwo było wyniszczone przez wielką zarazę, znaną jako Wielki Mór. Arvedui starał się powstrzymać Angmar, jednak było jasne że wyniszczone królestwo samotnie nie wygra.

W 1973 roku Arvedui poprosił o wsparcie w walce przeciw Angmarowi, Czarnoksiężnik szykował się bowiem do ostatecznego ciosu, lecz nim flota wysłana przez Earnila przybyła, Czarnoksiężnik pokonał Arthedain. Czarnoksiężnik zaatakował stolice Fornost pod zimy roku 1974, kiedy zapasy mieszkańców były na wyczerpaniu. W wyniku bitwy została zdybyta stolica Arthedainu, Fornost zostało zdybyte i zniszczone, samemu królowi jednak udało się uciec razem z rodziną i pamiątkami, (artefaktami które po upadku Númenor został wywiezone prze Wiernych), było to resztki miecz Elendila, Narsila, Pierścień Barahira, Berło Andúnië i Elendilmir, oraz dwa Palantíry.

Po upadku stolicy Arvedui wysłał synów do Lindonu z prośbą o pomoc do elfów ,sam jednak pozostał na Północnych Wzgórzach do końca, stawiając opór, armia Angmaru spychała ocalonych Dunadainów coraz dalej w stronę rzeki Lhun. Następnie ukrywał się w kopalniach krasnoludów w północnych Ered Luin, aż głód zmusił go do szukania azylu u Lossothów, ci udzielili mu go, sami również byli wrogami Czarnoksiężnika. W marcu 1975 roku Cirdan przysłał okręt do zatoki Forochel, by ratować Arveduiego i jego ludzi, Lossothowie jednak namawiali go aby został u nich i przeczekał zimę, próbując go odwieść od wejścia na statek którego się przerazili, jednak Arvenduil ich nie posłuchał, i król i jego ludzie weszli na statek, przed odpływem król w podzięce za gościnę i ochronę podarował Lossothom Pierścień Barahira, jednak w drodze powrotnej statek wpadł w lód i zatonął, a wraz z nim przepadły dwa Palantiry.

Po śmierci Arveduriego kraj upadł, po mimo że Angamr został zniszczony przez wspólne sil elfów i Gondorczyków, jednak jego najstarszy syn Aranarth przeżył, po upadku Arthedainu Dunedainowie sali się Strażnikami pilnującymi bezpieczeństwa na północy, na swego przywódce wybrali sobie ocalonego syna Areveduila, Aranartha który stał się pierwszym z wodzów Dunedainów. Z jego to rodu wywodził się Aragorn.

Poprzednik: Araphant

Król Arthedainu 1964 - 1975 TE

Następca: Upadek Królestwa