Ar-Sakalthôr (qya. Tar-Falassion; 2876 - 3102 DE) – dwudziesty drugi władca i dziewiętnasty król Númenoru. Objął rządy po śmierci swojego ojca, Ar-Zimrathôna w 3033 roku Drugiej Ery.
Jako król rządził jedynie 69 lat[1], w czasie których trwało nieustane prześladowanie Wiernych. Na tronie po jego śmierci w 3102 roku Drugiej Ery zasiadł jego syn, Ar-Gimilzôr.
Etymologia[]
Imię Falassion pochodzi z quenyi i oznacza "Syn Wybrzeży".
| Poprzednik: Ar-Zimrathôn |
Król Númenoru 3033-3102 DE |
Następca: Ar-Gimilzôr |
| Elros Tar-Minyatur (32 - 422) • Vardamir Nólimon (422)* • Tar-Amandil (442 - 590) • Tar-Elendil (590 - 740) • Tar-Meneldur (740 - 883) • Tar-Aldarion (883 - 1075) • Tar-Ancalimë (1075 - 1280)Q • Tar-Anárion (1280 - 1394) • Tar-Súrion (1394 - 1556) • Tar-Telperiën (1556 - 1731)Q • Tar-Minastir (1731 - 1869) • Tar-Ciryatan (1869 - 2029) • Tar-Atanamir (2029 - 2221) • Tar-Ancalimon (2221 - 2386) • Tar-Telemmaitë (2386 - 2526) • Tar-Vanimeldë (2526 - 2637)Q • Tar-Anducal (2637 - 2657)† • Tar-Alcarin (2657 - 2737) • Tar-Calmacil (2737 - 2825) • Tar-Ardamin (2825 - 2899) • Ar-Adûnakhôr (2899 - 2962) • Ar-Zimrathôn (2962 - 3033) • Ar-Sakalthôr (3033 - 3102) • Ar-Gimilzôr (3102 - 3177) • Tar-Palantir (3177 - 3255) • Ar-Pharazôn (3255 - 3319)‡ | |
| * Natychmiast abdykował na rzecz swego syna • Q Królowe Númenoru • † uzurpator, po śmierci żony, odsunął od tronu swojego syna. • ‡ zmusił do małżeństwa swoją kuzynkę Tar-Míriel i pozbawił ją władzy | |
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Dynastia Elrosa: Królowie Númenoru od założenia miasta Armenelos do Upadku”, Wydawnictwo Amber, Wydanie IX, Warszawa 2013, str. 254, ISBN 978-83-241-4589-8