Anórien

Położenie Anórien na terenie Gondoru

Mapa Anorien

Anórien (sin. słońce-kraj roh. Sunlending) – jedna z prowincji Gondoru, jedyna znajdująca się po północnej stronie Gór Białych, położona na północ i zachód od Rohanu, na południe od Lebenninu oraz na wschód od Ithilien i Cair Andros. W jej obrębie znajdowały się Wzgórza Sygnałowe Gondoru, a także przebiegał przez nią Gościniec Zachodni oraz Południowy.

Kraina miała charakter górzysty, nizinny, a także lesisty. Na jej terenie znajdowały się trzy większe lasy: Firien, graniczący z Rohanem oraz Drúadan i Szary Las przy wschodnim krańcu Ered Nimrais. Przepływały przez nią także trzy rzeki, wszystkie będące jednocześnie granicami: Anduina na wschodzie, Rzeka Entów na północy i Mering na zachodzie.

Anórien było zdecydowanie najważniejszą prowincją Gondoru i jednocześnie najbardziej narażoną na atak Nieprzyjaciela. Znajdowały tu się stolica Minas Anor (później przemianowana na Minas Tirith) wraz z okrążającym ją Pelennorem oraz zachodnia część Osgiliath - dawnej stolicy. Mieszkali tu Gondorczycy najbardziej spokrewnieni z Númenorejczykami, lecz z roku na rok co raz bardziej upodobniający się do zwykłych ludzi oraz Wosowie, mający swoje siedziby w lasie Drúadan.

W czasie Wojny o Pierścień na Anórien spadł najmocniejszy cios Saurona. To tutaj rozgrywało się oblężenie Minas Tirith oraz bitwa na polach Pelennoru. Po wygraniu tych potyczek Anórien bronił zastęp 3000 Rohirrimów pod wodzą Elfhelma, w razie niespodziewanego ataku z północy. Taki nastąpił, lecz mało liczni orkowie szybko się rozpierzchli, niemal bez walki.

Ciekawostki

• Region nazwano na cześć pierwszego władcy tych ziem - Anáriona,
• Dawniej zwana Anóriend.

Bibliografia

• J. R. R. Tolkien, Władca Pierścieni, tom 3 Powrót Króla, przeł. Maria Skibniewska, Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA, Warszawa 2013, ISBN 978-83-7758-255-8
• Robert Foster, Encyklopedia Śródziemia, przeł. Radosław Kot, Wydawnictwo Amber, Warszawa 2013, ISBN 978-83-241-4589-8