| “ | Był kiedyś panem elfów król / (Ach, kimże, kimże jest ninie?) / Gdy złote lśniły pędy drzew / W pięknej Lorien krainie... / Aż nagle w morską skoczył toń, / Jak skacze strzała z cięciwy - / I tak jak mewa w wodę wpadł / Król elfów, wódz urodziwy. (...) I na tym się urywa wieść, / Jakby zamknęły się wrota... / Na brzegu już nie słyszał nikt / Imienia króla Amrotha. | ” |
—Fragment elfickiej pieśni o Nimrodel | ||
Amroth – elf, władca Lórien w Trzeciej Erze. Był zakochany w Nimrodel, wraz z nią podążył ku przystaniom i umarł w 1981 Trzeciej Ery, rzucając się w morze, by nie odpłynąć bez niej[1].
Biografia[]
Przed objęciem rządów w Lorien[]
Istnieją dwie, całkiem odmienne wersje wczesnej historii Amrotha[2].
Amroth jako syn Celeborna i Galadrieli[]
Amroth urodził się około 350/400 DE w pobliżu Nenuial, jako syn Celeborna i Galadrieli. Około roku 700 DE przeszedł wraz z rodzicami do założonego przez nich królestwa Eriadoru. Po buncie Celebrimbora, około 1350/1400 DE wraz z matką i siostrą Celebrianą przedostał się przez Khazad-dum do Lorien, gdzie Galadriela objęła władzę. W 1697 DE poprowadził wojsko w wojnie Saurona z Elfami, atakując wraz z krasnoludami od tyłu nieprzyjacielskie wojska i tym samym ratując Elronda od porażki, po czym wraz z resztą wojska skrył się w Khazad-dum. Gdy stęskniona za morzem Galadriela opuściła wraz z Celebrianą Lorien, Amroth został jego władcą. Odwiedzał jednak czasem rodziców, mieszkających w miejscu nazwanym później Dol Amroth (Wzgórze Amrotha).
Amroth jako syn Amdira[]
Według tej wersji Amroth był synem Amdira, księcia ze szczepu sindarów, władającego Lorien. Gdy ten zginął w Bitwie na Dagorlad w 3434 DE, Amroth został jego następcą. W Trzeciej Erze Celeborn i Galadriela śledząc wieści o Cieniu ze wschodu gościli przez dłuższy czas w jego królestwie.
Amroth jako władca Lorien[]
Amroth był władcą dzielnym i mądrym. Był też jednak nieszczęśliwie zakochany w Nimrodel, która odrzuciła go, ponieważ pochodził z zachodu. Mimo iż był potomkiem sindarów, na modłę Galadhrimów mieszkał w koronach drzew, ze względu na ukochaną. Osiadł w Caras Galadhon, stolicy Lorien, na warownym wzgórzu nazwanym na jego cześć Cerin Amroth (Wzgórze Amrotha). Jego talan był położony najwyżej w całym Lorien, służył bowiem także do obserwacji Dol Guldur, w którym od około 1050 TE zagnieździł się Cień, co mocno niepokoiło władcę Lorien.
Podróż z Nimrodel na południe i śmierć Amrotha[]
Gdy w 1981 TE Nimrodel uciekła przed orkami na południe, Amroth ruszył jej śladem, odnajdując ją na skraju Fangornu. Tam wyznał jej miłość, i aby go pobrała obiecał porzucić dla niej Lorien i zawieść ją do kraju gdzie panuje pokój, czyli do Amanu. Podczas wędrówki przez Gondor na południe Nimrodel zabłądziła w lasach, Amroth zaś, poszukując jej dotarł do elfickiej przystani w Belfalas, u ujścia rzeki Morthond, gdzie znalazł gotowy do podróży ostatni statek elfów i jego skromną załogę. Zamieszkawszy na nim, opóźniał rejs, oczekując na przybycie ukochanej, a gdy sztorm porwał statek na morze, rzucił się wpław w stronę brzegu i utonął z imieniem Nimrodel na ustach. Nie pozostawił po sobie potomka.
Charakterystyka[]
Był urodziwy nawet jak na Eldara, miał jasne włosy. Cechowały go mądrość i dzielność, w związku z czym był dobrym i szanowanym władcą.
Ciekawostki[]
- Prawdopodobnie imię Amroth oznacza "wspinającego się wysoko", co nawiązuje do jego wysoko położonego flet na Cerith Amroth.
- Od jego imienia pochodzi nazwa Dol Amroth (wzgórze Amrotha), a także być może Dor-en-Ernil (Ziemia Księcia), gdyż ziemie te znajdowały się w pobliżu miejsca, w którym odszedł.
- Fragment elfickiej pieśni o Amrocie i Nimrodel zaśpiewał Legolas, gdy Drużyna Pierścienia dotarła do potoku Nimrodel.
- Według Legolasa wiatr znad morza niesie ze sobą głos Amrotha, podobnie jak w potoku Nimrodel słychać głos jego ukochanej.
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Historia Galadrieli i Celebrona, i Amrotha, władcy Lórien”, „Amroth i Nimrodel”
- ↑ Tolkien w 1969 napisał powiastkę, która zaczyna się od słów "Po tym, jak Amdir zginął (...) królem Lorien został jego syn, Amroth".