Wzgórze Amon Lanc w trylogii filmowej Hobbit Petera Jacksona
Amon Lanc (sin. Nagie Wzgórze) – wzgórze w Śródziemiu, najwyższe wzniesienie w południowo-zachodniej części Wielkiego Zielonego Lasu.
Historia[]
Wzgórze to od początku zdawało się znajdować w obszarze zamieszkania Nandorów oraz Leśnych Ludzi. W Około 750 roku Drugiej Ery przybył do Wielkiego Zielonego Lasu Oropher, Pan Sindarski. Założył on wtedy Leśne Królestwo, a jego stolica położona była właśnie na Amon Lanc. Wtedy też do Zielonego Lasu przeniosła się część Sindarów. Jednakże niedługo później Oropher przeniósł swoją siedzibę w kierunku północnym w obawie przed rosnącą siła Saurona, a także by odizolować się od Khazad-Dûm i Lórinandu.
Około 1050-1100 roku Trzeciej Ery wzgórze za swoją siedzibę obrał tajemniczy Czarnoksiężnik, którym jak się później okazało był ukrywający się Sauron. Wybudował tam swą siedzibę nazwaną Dol-Guldur (sin. Wzgórze ciemnych mocy; Wzgórze czarnoksięstwa). Od tego czasu również samo wzniesienie zaczęło być tak nazywane. W Lesie zaczęli pojawiać się orkowie, a wielkie pająki także rozmnażały się na większą skalę w lesie.
Pod Koniec Trzeciej Ery w południowej Mrocznej Puszczy zaczęły pojawiać się nowy szczep Trolli - Olog-Hai.
Bibliografia[]
- J. R. R. Tolkien, Niedokończone opowieści, Amber, Warszawa 2013, ISBN 978-83-241-4589-8
- Robert Foster, Encyklopedia Śródziemia, Amber, Warszawa 2012, ISBN 978-83-241-4387-0