Amon Ereb (sind. samotne wzgórze) – wzgórze we Wschodnim Beleriandzie. Jest to widoczne znad Gelionu wschodnie przedłużenie wzgórz Andram. Będąc najdalej wysuniętym na południe umocnionym miejscem w Beleriandzie Wschodnim, miało wielkie znaczenie strategiczne. Miało za zadanie strzec północnych podejść do Taur-im-Duinath. Było zwane też samą cząstką Ereb. Tutaj w 1497 roku Ery Drzew poległ Denethor - władca Nandorów z Ossiriandu. Później między ok 472 a 600 rokiem Pierwszej Ery żył tutaj Maedhros, po klęsce w Nírnaeth Arnoediad.[1]
Musiało być mocno ufortyfikowane, a także przewidywać miejsce do życia. Wiadomo że Caranthir wzmocnił te fortyfikacje po 455 roku.
Inne wersje legendarium[]
Wzgórze to prawdopodobnie przetrwało zatopienie Beleriandu. Na wczesnej mapie Śródziemia J.R.R. Tolkiena widnieje na ostatnim cyplu Forlindonu niewielkie kółko, (które Christopher Tolkien pominął przerysowując mapę do znanej powszechnie postaci, i do czego się przyznaje)[2].