Aldor Stary (2544-2645 TE) – trzeci król Rohanu, zwany również Starym ze względu na to, że był najdłużej panującym królem Marchii.[1]
Biografia[]
Aldor urodził się jako drugi syn króla Brega. Miał również dwóch braci, starszego Baldora i młodszego Eofora. Ze względu na wczesną śmierć Baldora to on został następcą tronu. W 2570 roku władcy narodził się syn i dziedzic tronu Fréa. Aldor miał jeszcze trzy starsze córki o nieznanych imionach. Zasiadł na tronie w 2570 TE w wieku 26 lat. Za jego panowania Rohan był w złotym wieku. Liczba Rohirrimów bardzo się zwiększyła, ponadto zamieszkano tereny opuszczone w Ered Nimras oraz Harrowdale. Lokalni mieszkańcy, Dunlendingowie zostali wyparci z terenów dotychczas zamieszkanych, a władzę nad tymi terenami posiadał Rohan. Władca panował przez 75 lat do momentu swojej śmierci w 2645 TE.[1]
Etymologia[]
Imię Aldor pochodzi od staro-angielskiego słowa Orald i oznacza 'starzec'. Jest też również możliwe, że imię to pochodzi od słowa ealdor, co oznacza 'książę' lub 'władca'.
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 J.R.R Tolkien, Władca Pierścieni: Powrót Króla, Dodatek A . Ród Eorla, Królowie Marchii