Żelazne wzgórza w świetle gwiazdy północnej
Żelazne Wzgórza – pas wzgórz wznoszących się na wschodzie Śródziemia, na północ od Ereboru. Swoje źródło tam miała rzeka Carnen, która łączyła się z Bystrą Rzeką i wpadała do Morza Rhûn. Były zamieszkane przez krasnoludów. W czasach działania Kompanii Thorina rządził tam Dáin II Żelazna Stopa.
Wcześniejsza Historia[]
Żelazne Wzgórza mogły być częścią bądź pozostałością łańcucha górskiego Ered Engrin tworzących Góry Żelazne Pierwszej Ery. We wzgórzach przez tysiące lat kopalnia była zamieszkiwana przez Długobrodych, a ich podstawowym zajęciem było wydobycie żelaza. Zawiązali oni sojusz z Nortami, lecz zakończył się on po tym jak Sauron zaatakował Eregion i krasnoludowie zamknęli się w swoich siedzibach.[1]
Trzecia Era[]
W TE 1981 ostatni z krasnoludów żyjących w Khazad-dûm uciekli przed Balrogiem, który zabił króla Durina VI i Náina I. Niektórzy z tych, którzy zdołali uciec zawędrowali aż do Żelaznych Wzgórz i przesiedlili się tam.
Armia Krasnoludów z Żelaznych wzgórz. "Hobbit: Bitwa Pięciu Armii".
W 2570 krasnoludowie zaczęli się niepokoić zwiększonym atakiem smoków w Górach Szarych. W 2589 król Dáin I i Frór zostali zabici przez zimnego smoka przy bramie swoich sal. Ze względu na zaistniałą sytuację w 2590 Grór syn Dáina I oraz Thrór opuścił Ered Mithrin, prowadząc ze sobą ocalałych krasnoludów. Thrór doprowadził jedną grupę z powrotem do Samotnej Góry, a Grór założył własne królestwo w Żelaznych Wzgórzach.
W ciągu najbliższych kilku wieków Grór i jego ludzie zbudowali na wzgórzach najsilniejsze gospodarczo-militarne królestwo na północy. Po zniszczeniu Ereboru w 2770, przez smoka Smauga, Długobrodzi rozproszyli się. Większość z ocalałych udała się do swoich krewnych z Żelaznych Wzgórz.
Przed śmiercią Smauga w 2941, krasnoludzkie królestwo w Żelaznych Wzgórzach było jedyną siłą na północnym-wschodzie zdolną dać odpór siłom zła.
Grór był władcą krasnoludów z Żelaznych Wzgórz przez dwieście piętnaście lat, a jego następcą został Dáin II Żelazna Stopa, jego wnuk.
W 2941 Dáin poprowadził swoich wojowników w Bitwie Pięciu Armii w pobliżu Ereboru. Wygrali bitwę, lecz Thorin zginął, więc Dáin został nowym Królem spod Góry i królem Długobrodych. Jako Dáin II, przeniósł się do Ereboru z wieloma swoimi ludźmi.[2]
Po tym wydarzeniu Wzgórza powoli opustoszały, jednak jeszcze przez długi czas zamieszkiwali je krasnoludowie.
Adaptacje[]
Żelazne Wzgórza w grze Bitwa o Śródziemie II
Władca Pierścieni: Bitwa o Śródziemie II (2005)[]
Żelazne Wzgórza są jedną z dostępnych map, na których gracze mogą stoczyć bitwę.
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, red. Christopher Tolkien Historia Śródziemia t. XII, The Peoples of Middle-earth, „Of Dwarves and Men”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek A Kroniki królów i władców, "Plemię Durina"