Nie podano opisu zmian Znacznik: rte-wysiwyg |
(→Imię) Znacznik: rte-wysiwyg |
||
| Linia 59: | Linia 59: | ||
{{DrzewoÓin}} |
{{DrzewoÓin}} |
||
| − | == |
+ | == Etymologia == |
[[File:In 1977.png|thumb|255x255px|Óin w adaptacji z 1977 roku]] |
[[File:In 1977.png|thumb|255x255px|Óin w adaptacji z 1977 roku]] |
||
Imię Óin pochodzi z nordyckiego poematu Völuspá, gdzie nosił je jeden z karłów. Oznacza ono w języku staronordyckim ''straszliwy''. |
Imię Óin pochodzi z nordyckiego poematu Völuspá, gdzie nosił je jeden z karłów. Oznacza ono w języku staronordyckim ''straszliwy''. |
||
Wersja z 10:39, 13 maj 2015
|
Ten artykuł należy przeredagować, aby dopasować go do standardów obowiązujących na Śródziemie Wiki. |
Óin (ur. 2744 TE, zm. grudzień 2994 TE) – krasnolud z Plemienia Durina, syn Gróina, brat Glóina.[1] Urodził się już po ataku Smauga na Erebor.
Biografia
Na wygnaniu
Óin urodził się 2744 roku TE jako pierworodny syn Gróina.[1] W chwili przyjścia na świat ojciec Óina miał 73 lata. Krasnolud narodził się i dorastał w trudnym dla swojego ludu okresie tułaczki, po tym jak został on wygnany z Ereboru przez smoka Smauga.[2]
Kiedy Óin miał 9 lat urodził się jego brat Glóin, późniejszy ojciec Gimliego.[1] Nie wiadomo, czy bracia brali udział w wojnie krasnoludów z orkami z Morii, która zakończyła się 2799 roku TE bitwie w Dolinie Azunalbizar.[3]
Prawdopodobnie potem wraz z resztą rodu Óin odszedł w góry Ered Luin.
Wyprawa do Ereboru
W 2941 roku Trzeciej Ery Thorin II Dębowa Tarcza, za namową czarodzieja Gandalfa, powołał Kompanię Thorina, której celem było odbicie Samotnej góry z łap smoka Smauga. Óin znalazł się w tej organizacji, pośród 13 innych krasnoludów, w tym razem Z Glóinem.[2]
Wraz ze swoim bratem byli "mistrzami w rozpalaniu ognisk", więc takie zadanie przypadło im w udziale podczas wyprawy.[4]
Podczas przeprawy przez Góry Mgliste, kompania została zaatakowana przez Wargów. Óin był pierwszym z krasnoludów, który schronił się przed tymi dzikimi wilkami na drzewach.[5]
Po śmierci Smauga walczył w Bitwie Pięciu Armii i przeżył.[6] Po tych wydarzeniach nowy Król pod Górą, Dáin Żelazna Stopa, podarował mu część wielkiego skarbu.[7]
Pobyt w Ereborze
Óin za swoją część łupu wybudował dom w Ereborze. Mieszkał tam prawie 50 lat.[7]
Wyprawa do Morii
W 2989 roku[8] część krasnoludów namówiło Balina do zorganizowania wyprawy do Morii. Król niechętnie na to zezwolił. Wkrótce liczna grupa pod wodzą Balina wyruszyła w kierunku dawnej ojczyzny plemienia Durina. Óin także do niej dołączył, a poza tym, spośród członków dawnej kompanii Thorina, w wędrówce do Morii wziął udział Ori.[9]
Wkrótce krasnoludowie dotarli do celu i przez pierwsze lata zaczęli oczyszczać Khazad-dûm z orków. Zaczęto spisywać kronikę, w której notowano poczynania krasnoludów. Po przeszło dwóch latach Balin ogłosił się władcą Morii. Wybrał na swoją siedzibę Komnatę Mazarbul. Wkrótce po tym odnaleziono złoża mithrilu. [10]
Niebawem jednak dobra passa się zakończyła. Orkowie zaczęli coraz częściej atakować krasnoludów. Wielu z nich schodziło z Gór Mglistych. 10 grudnia 2994 roku TE poległ zastrzelony przez orka Balin. Coraz więcej wrogów napierało na Morię. Wkrótce zajęli Most Durina. Óin postanowił podjąć desperacką próbę ucieczki. Kiedy tylko uciekł przez zachodnią bramę został pochwycony i porwany przez Czatownika - potwora, który zagnieździł się w pobliskim jeziorze. Wzmianka o jego śmierci zawarta została w Księdze Mazarbul. Jego los, podobnie jak los całej Morii pozostawał nieznany, aż dotąd, kiedy Drużyna Pierścienia dotarła do Morii.[10]
Drzewo Genealogiczne
| Δ Farin ur. 2560 TE zm. 2803 TE |
||||||||||||||||||||||
| Fundin ur. 2662 TE zm. 2779 TE |
Gróin ur. 2671 TE zm. 2923 TE |
|||||||||||||||||||||
| Balin ur. 2763 TE zm. 2994 TE |
Dwalin ur. 2772 TE zm. 91 CE |
ÓIN ur. 2774 TE zm. 2994 TE |
Glóin ur. 2783 TE zm. 15 CE |
|||||||||||||||||||
| Gimli ur. 2879 TE zm. po 120 CE |
||||||||||||||||||||||
Etymologia
Óin w adaptacji z 1977 roku
Imię Óin pochodzi z nordyckiego poematu Völuspá, gdzie nosił je jeden z karłów. Oznacza ono w języku staronordyckim straszliwy.
Kreacja filmowa
W filmie "Hobbit: Niezwykła podróż" Óina zagrał John Callen. W polskiej wersji głosu użyczył mu Marek Frąckowiak. W adaptacji ma problemy ze słuchem i posługuje się długim kosturem.
Postać Óina pojawia się również w animowanym filmie "Hobbit" z 1977 roku, nie ma jej natomiast w filmie "Hobbit" z 1966 roku.
| Kompania Thorina | |
|---|---|
| Thorin II Dębowa Tarcza • Balin • Dwalin • Fíli • Kíli • Dori • Nori • Ori • Óin • Glóin • Bifur • Bofur • Bombur • Gandalf • Bilbo Baggins | |
| Członkowie wyprawy Balina | |
|---|---|
| Balin • Óin • Ori • Náli • Frár • Lóni • Flói | |
Bibliografia
- ↑ 1,0 1,1 1,2 J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dodatek C, Rodowód Krasnoludów z Ereboru, Muza SA, Warszawa 2012, ISBN 978-83-7758-297-8
- ↑ 2,0 2,1 J.R.R. Tolkien, Hobbit, Rozdział I: Zabawa zgoła nieoczekiwana, Amber, Warszawa 2011, ISBN 978-83-241-3951-4
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dodatek A, Plemię Durina, Muza SA, Warszawa 2012 ISBN 978-83-7758-297-8
- ↑ J.R.R. Tolkien, Hobbit, Rozdział II: Baranie pieczyste, Amber, Warszawa 2011, ISBN 978-83-7758-297-8
- ↑ J.R.R. Tolkien, Hobbit, Rozdział VI: Z deszczu pod rynnę, Amber, Warszawa 2011, ISBN 978-83-241-3951-4
- ↑ J.R.R. Tolkien, Hobbit, Rozdział XVII: Nadejście Burzy, Amber, Warszawa 2011, ISBN 978-83-241-3951-4
- ↑ 7,0 7,1 J.R.R. Tolkien, Hobbit, Rozdział XVIII: Droga powrotna, Amber, Warszawa 2011, ISBN 978-83-241-3951-4
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dodatek B: Kronika lat,Trzecia Era, Wielkie Lata, Muza SA, Warszawa 2012, ISBN 978-83-7758-297-8
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Drużyna Pierścienia, Księga Druga, Rozdział 2: Narada u Elronda, Amber, Warszawa 2011, ISBN 978-83-7758-297-8
- ↑ 10,0 10,1 J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Drużyna Pierścienia, Księga Druga, Rozdział 5: Most w Khazad-dûm, Muza SA, Warszawa 2012, ISBN 978-83-7758-297-8. Błąd rozszerzenia cite: Nieprawidłowy znacznik
<ref>; nazwę „:3” zdefiniowano więcej niż raz z różną zawartością