|
Ta strona to zalążek artykułu. Jeśli możesz, rozbuduj go. |
Wyobrażenie Ñoldora – autorstwa Grzegorza Wlazło
Ñoldorowie – szczep Quendich, który pod wodzą Finwëgo wkroczył do Valinoru.
Historia[]
Ñoldorowie przybyli do Valinoru w Erze Drzew. Ich pierwszym królem był Finwë, zaś po nim obejmowali władzę jego potomkowie. Po wykradzeniu przez Morgotha Silmarilów Ñoldorowie pod wodzą Fëanora i Fingolfina wyruszyli do Śródziemia, aby odzyskać swój dawny skarb. Podczas drogi elfowie dopuścili się bardzo haniebnych czynów takich jak bratobójstwa, czy też spalenia statków. Dotarłszy, przez całą Pierwszą Erę toczyli wojny z Nieprzyjacielem. Po Wojnie Gniewu dostali propozycję powrotu na Zachód. Wielu z niej skorzystało, jednak niektórzy zostali w Śródziemiu.
Charakterystyka[]
Mieli zazwyczaj szare oczy i ciemne włosy, rzadko rudo-czerwone, w przypadku Míriel srebrne, zaś Ñoldorscy potomkowie Vanyarów jasne lub złote. Byli najbardziej dumni spośród elfów. Według wczesnych podań przybyli do Śródziemia, ponieważ potrzebowali więcej miejsca do prowadzenia kłótni. Mieli swój własny dialekt, gdyż nie chcieli używać języka innych elfów. Ich ulubioną bronią były miecze i tarcze. Sami je wyrabiali, wydobywali surowiec(zazwyczaj Mithril), a także budowali twierdze. Ñoldorowie w kulturze byli podobni do krasnoludów: dumni, byli rzemieślnikami, chciwi, pożądali bogactw tak, że przelali trzy razy krew w Alqualondë, Doriacie, w ataku na uchodźców z Doriathu i Gondolinu. Zabili Diora.
Królowie Ñoldorów:[]
- Finwë, pierwszy Wielki Król (Siedziba: Tirion, Formenos)
- Fëanor, syn Finwëgo (Siedziba: Tirion, Formenons)
- Fingolfin, drugi syn Finwëgo (Siedziba: Tirion, Hithlum)
- Fingon, pierwszy syn Fingolfina (Siedziba: Tirion, Hithlum)
- Turgon, drugi syn Fingolfina (Siedziba: Tirion, Nevrast, Gondolin)
- Finrod, syn Finarfina (Siedziba: Tirion, Nargothrond)
- Orodreth, syn Finarfina (Siedziba: Tol Sirion, Nargothrond)
- Gil-galad, syn Fingona, (Siedziba: Wyspa Balar, Lindon)ostatni Wielki Król
Niektórzy królowie byli niekoronowani, a niektóre ich siedziby były krótkotrwałe.
Etymologia[]
Nazwę Ñoldorów należy poprawnie pisać od litery ñ i wymawiać miękko, prawie jak "Nioldorowie".
Inne wersje legendarium[]
Pierwotnie Tolkien nazywał ich gnomami, co później przerodziło się w Noldoli, a dopiero potem uformowała się nazwa Ñoldorowie. Słowo to jednak Tolkien używał w znaczeniu pochodzącym od greckiego gnomē (myśl, inteligencja), a nie od gnomów kojarzących się z małymi trollami.[1]